خلاصه
سندرم گیلن-باره (GBS) نوعی اختلال عصبی است که بر اساس تخلیه میل رشته های عصبی ایجاد می شود. در این فرآیند ، سلولهای عصبی لایه عایق خود را از دست می دهند ، قابل مقایسه با کابل برق ، که باعث ایجاد می شود سلول عصبی عملکرد خود را برای انتقال اطلاعات از دست بدهد. علت آن کاملاً مشخص نشده است.
یک واکنش خود ایمنی و واکنش های نورالرژیک به عفونت های قبلی مورد بحث قرار گرفته است. در اصل ، سندرم گیلن-باره می تواند در هر سنی رخ دهد ، به خصوص در حدود 25 و 60 سالگی. به طور معمول ، بیماری 2-4 هفته پس از عفونت مجاری هوایی فوقانی یا دستگاه گوارش آغاز می شود.
اولین علائم بازگشت است درد، بی حسی و احساس در پا. سپس ضعف حرکتی عمدتاً متقارن پاها ، عضله دنبال می شود درد، مشکلات راه رفتن و ایستادن. فلجی که از پایین افزایش می یابد می تواند منجر به فلج تنفسی و توقف قلب، به طوری که تهویه و یک راهنما ممکن است لازم شود.
این تشخیص با یک مصاحبه فشرده ، معاینه جسمی - عصبی و غیره انجام می شود پنچر شدن مایع مغزی نخاعی (تشخیص مشروبات الکلی) این درمان به صورت علامت دار تحت پزشکی فشرده انجام می شود نظارت بر. دوره های درمانی مطلوب غالب است. بیماران مسن و بیماران طولانی مدت تهویه دوره (طولانی تر از 1 ماه) پیش آگهی بدتری دارند. تا 4٪ بیماران پس از ماهها یا سالها دچار عود می شوند و دوباره بیمار می شوند.
علت
علت سندرم گیلن-باره به طور قطعی روشن نشده است. به نظر می رسد یک واکنش خود ایمنی اتفاق می افتد ، یعنی خود بدن سیستم ایمنی بدن به بافت خود بدن حمله می کند. در سندرم Guillain-Barré (GBS) ، بررسی میکروسکوپی نمونه های بافتی التهاب و نفوذ سلولهای ایمنی خاص (از جمله ماکروفاژها) را در غلاف های مدولار نشان می دهد. اعصاب.
- دندریت ها
- بدن سلول
- آکسون با غلاف میلین که در حین GBS مورد حمله قرار می گیرند
- هسته سلول اطلاعات بیشتر در مورد ساختار سلول عصبی تحت عنوان ما: سلول عصبی
این منجر به تجزیه در غلاف میلین از ریشه های قدامی و خلفی نخاع (پلی رادیکولیت) و محیط پیرامونی مرتبط با آن اعصاب (پولی نوریت) ، که مسئول عضله و حساسیت هستند.
