سرطان پانکراس یکی از سرطان های شایع است دستگاه گوارش، همراه با معده سرطان و سرطان روده بزرگ. در سالهای اخیر مشاهده شده است که در کشورهای صنعتی غربی جهان موارد جدیدی از این بیماری تومور افزایش می یابد. در حال حاضر سالانه از هر 10 نفر حدود 100,000 نفر بیمار می شوند.
این امر آن را به بیماری تبدیل می کند که به طور مکرر اتفاق می افتد. افزایش تعداد مبتلایان به سرطان پانکراس در درجه اول در کشورهای صنعتی غربی یافت می شود و اجازه می دهد تا در مورد ارتباط بین سبک زندگی و رژیم غذایی افراد در کشورهای صنعتی برخلاف مردم در کشورهای در حال توسعه اکثریت افراد با سرطان پانکراس بین 60 تا 80 سال سن دارند. بنابراین این بیماری در سنین پیری است.
علت
علت لوزالمعده سرطان هنوز با قطعیت شناخته نشده است. علت ژنتیکی در تعداد کمی از افراد مبتلا وجود دارد. این بدان معنی است که بیماری ارثی است و یک شیوع خانوادگی وجود دارد.
عوامل خطرساز عمومی که احتمال ابتلا به لوزالمعده را افزایش می دهند سرطان سن (این یک عامل خطر بسیار مشخص است) ، جنسیت (مردان در این زمینه بسیار بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند) و منشأ قومی هستند (افراد پوست تیره خطر بیشتری دارند). برخی بیماری های زمینه ای نیز منجر به افزایش تومور می شوند ، به عنوان مثال در پانکراتیت ارثی و مزمن ، بروز خانوادگی سرطان پستان یا بعد از برداشتن جراحی معده. در غیر این صورت ، تعدادی از عوامل خطر دیگر مشکوک به ایجاد بیماری لوزالمعده هستند سرطان.
این شامل استعمال دخانیات, دیابت ملیتوس ، اضافه وزن، التهاب مزمن موجود در لوزالمعده و حلالها تقریباً در همه بیماران ، تومور در ناحیه قارچ واقع شده است سر of لوزالمعده، جایی که تقریباً 80٪ کل موارد را تشکیل می دهد. توموری در ناحیه لوزالمعده بدن با فرکانس 10٪ اتفاق می افتد و 10٪ باقیمانده از نظر آماری در ناحیه دم پانکراس توزیع می شود.
احتمال زنده ماندن بدون جراحی
بدون جراحی ، سرطان لوزالمعده برای فرد مبتلا در طی چند ماه یک بیماری کشنده است. در بیشتر موارد ، به دلیل رشد پیشرفته تومور در بافت اطراف آن یا متاستاز در سایر اندام های بدن ، دیگر جراحی امکان پذیر نیست. در زمان تشخیص ، سرطان لوزالمعده معمولاً در مرحله نهایی است.
تومور دیگر قابل عمل نیست. از آنجا که این امر به خوبی شناخته شده است ، معاینه بیماران با نمایه خطر افزایش یافته در فواصل منظم از اهمیت بیشتری برخوردار است تا فرصت تشخیص تومور در مرحله ای از گسترش وجود داشته باشد که هنوز هم می تواند با جراحی برداشته شود ، بنابراین بهبود می یابد شانس زنده ماندن. برای روش غربالگری ، بلکه برای ارزیابی وضعیت جراحی بعدی ، ازوفاگوسکوپی و گاستروسکوپی استفاده می شود ، اشعه ایکس از دستگاه گوارش گرفته می شود ، یک عکس CT از شکم گرفته می شود ، و یک اشعه ایکس از قفسه سینه برای شناسایی هر یک گرفته شده است متاستازها در ریه ها
همچنین می توان نشانگرهای تومور را در خون و این موارد را هر از گاهی برای بررسی بررسی کنید. این CA19-9 نامیده می شود و برای نظارت بر روند بیماری استفاده می شود ، اما همچنین برای ارزیابی اثر درمان نیز استفاده می شود. بدون جراحی ، بیمار احتمال زنده ماندن از هفته ها تا ماهها را دارد. به غیر از جراحی ، تابش تومور نیز ممکن است (پرتو درمانی) و احتمالاً از ترکیبی از استفاده کنید شیمی درمانی. استفاده از این روش ها متوسط شانس زنده ماندن را چندین ماه افزایش می دهد.
