زخم پای وریدی

در وریدی پا زخم (مترادف اصطلاحنامه: زخم آتروفیک اندام تحتانی ؛ زخم پا ؛ زخم مزمن اندام تحتانی ؛ زخم پاشنه پا ؛ زخم پا ؛ اندام تحتانی پوست زخم زخم بی اختیاری پا زخم اندام تحتانی نوروژنیک ؛ زخم سوراخ دار پا زخم اندام تحتانی سوراخ شده زخم پا پس از سانحه زخم اندام تحتانی پیوژنیک ؛ زخم پا (UC) ؛ زخم پا nonvaricosum؛ زخم وریدی پا زخم وریدی پا بدون واریس ؛ ICD-10 L97) نوعی نقص / زخم (زخم) پوست و زیر جلدی است که ممکن است تا استخوان گسترش یابد. زخم کوروریس در قسمت تحتانی موضعی است پا (معمولاً در یک سوم پایینی). این نتیجه بیماری وریدی پیشرفته است.

تقریباً 60-80٪ از کل پا زخم ، زخم وریدی پا است.

صرف نظر از تعریف a زخم مزمن، یک پای وریدی است زخم مزمن در نظر گرفته می شود.

در ادامه ، تحت عنوان "پاتوژنز - اتیولوژی" ، موضوع پا وریدی زخم (UC) علاوه بر موضوع زخم پا وریدی ارائه شده است.

نسبت جنسیت: زنان و مردان به طور مساوی تحت تأثیر قرار می گیرند.

اوج فرکانس: زخم وریدی پا معمولاً در سنین بالا رخ می دهد.

شیوع (فراوانی بیماری) به شدت وابسته به سن است. به عنوان مثال ، در گروه سنی 0.2 تا 30 سال 39٪ است و در 1.1 سالگی (در آلمان) به 70٪ افزایش می یابد. در دهه 8 تا 9 زندگی ، شیوع حدود 1-3 است.

دوره و پیش آگهی: چشم انداز بهبودی به طور کلی خوب است ، اما درمان می تواند بسیار طولانی شود. اگر زخم بعد از سه ماه تمایلی به بهبودی نشان نداد درمان یا در طی 12 ماه بهبود نیافته است ، نسوز محسوب می شود. افرادی که از زخم پا رنج می برند نیز دارند ترومبوفیلی (گرایش به ترومبوز) تا 20٪ موارد. 56٪ بیماران نیز از نوروپاتیک شکایت دارند درد. زخم وریدی پا اغلب عود کننده است (عود می کند) ، بنابراین پیشگیری مداوم لازم است.