یک زخم مزمن (مترادف: مزمن) زخم؛ مزمن پوست زخم زخم مکرر زخم مزمن پوست ICD-10-GM L98.4: مزمن پوست زخمگفته می شود بیش از 3 ماه وجود دارد.
همچنین گفته می شود که زخم مزمن در صورت عدم بهبودی پس از 8 هفته وجود دارد.
اغلب ، مزمن است زخم ناشی از بیماریهای وریدی از پاها و توسط اختلالات خون تأمین (ماکرو و آنژیوپاتی).
صرف نظر از تعریف زخم مزمن ، زخم های ذکر شده در زیر مزمن محسوب می شوند:
- دکوبیتوس - زخم (زخم) از پوست یا غشای مخاطی ، که در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در فشار ایجاد می شود.
- پای دیابتی یا سندرم پای دیابتی - بین پای آلوده به نوروپاتیک و پای گانگرن ایسکمیک تمایز قائل می شود. در 70٪ موارد ، پای آلوده به نوروپاتیک وجود دارد که در آن محیطی وجود دارد اعصاب به دلیل سالها کمبود آسیب دیده اند (نوروپاتی دیابتی) پای گانگرن ایسکمیک در نتیجه شریانی محیطی است اختلالات گردش خون، که می تواند رهبری به نکروز (مرگ) کل مناطق بافتی. فراوانی وقوع 20 تا 30 درصد از کل موارد است پای دیابتی. شیوع (فراوانی بیماری) از پای دیابتی سندرم 2-10٪ در کل جمعیت دیابتی است.
- Ulcus cruris venosum / arteriosum / mixtum ، بسته به رگ تحریک کننده (پایین تر) پا زخم) شیوع: Ulcus cruris venosum 0.08٪ ؛ Ulcus cruris arteriosum 3-10٪.
- زخم ها در بیماری انسداد شریانی محیطی (pAVK).
دلایل این شایع ترین دلایل مزمن است زخم تحت بیماری مربوطه را ببینید.
زخم های مزمن دیگر عبارتند از:
- گانگرن (تخریب بافت محلی ؛ تمایز بین گانگرن خشک و مرطوب ایجاد می شود:
- نکروز (مرگ بافتی ؛ ناحیه آبی-سیاه در نتیجه فرایند تبخیر و جمع شدگی).
زخم های مزمن ، وریدی یا شریانی ، یک بیماری در افراد مسن است ، یعنی افراد مبتلا معمولاً از 70 سال بالاتر هستند.
روند و پیش آگهی: زخم های مزمن به شدت از نظر کیفیت زندگی تأثیر می گذارند درد، بو ، کاهش تحرک ، ناامیدی ، اختلالات خواب و حتی افسردگی. بدون محلی مناسب درمان، زخم مزمن بهبود نمی یابد.
