چگونه سرگیجه از طریق اندام تعادل ایجاد می شود؟
سرگیجه می تواند در مکان های مختلف ایجاد شود. اندام دهلیزی به معنای تعادل و از طریق یک عصب بزرگ به آن منتقل می شود مغز. بنابراین علت سرگیجه می تواند در اندام تعادل یا در بزرگ عصب دهلیزی (به عنوان مثال نوریت وستیبولاریس).
علاوه بر این ، ایستگاه های مختلف از مغز همچنین ممکن است (به عنوان مثال در صورت سرگیجه ناشی از الکل). علاوه بر این ، ممکن است بین آنچه چشم می بیند و آنچه که وجود دارد اختلاف نظر وجود داشته باشد تعادل احساس می کند (مثلا سوار چرخ فلک). مغز قادر به طبقه بندی صحیح این نیست و سرگیجه را نشان می دهد.
ارزیابی دقیقاً جایی که علت سرگیجه است ، گاهی اوقات دشوار است و بنابراین فقط توسط پزشک گوش و حلق و بینی یا متخصص مغز و اعصاب قابل تشخیص است. علاوه بر التهاب فوق الذکر عصب دهلیزی (نوریت وستیبولاریس) ، اصطلاحاً "پاروکسیسم خوش خیم سرگیجه موضعی(BPPV) حتی یک علت شایع سرگیجه مداوم یا مکرر است. در این حالت ، بلورهای کوچک (اوتولیت) در مجاری اندام دهلیزی قرار دارند و با هر حرکت بر آن تأثیر می گذارند.
چگونه می توان عضوی از تعادل را آموزش داد؟
همانطور که می توانید قدرت خود را بهبود ببخشید ، تحمل یا مهارت ، شما همچنین می توانید عضو تعادل خود را با آموزش منظم بهبود بخشد. دلیل این امر شکل گیری جدید است سیناپس در مغز ، که اطلاعات را با یکدیگر پیوند می دهد و بنابراین بازیابی آن را سریعتر و آسان تر می کند. مهم است که شما آموزش خود را با سطح آموزش خود تطبیق دهید. تمرینات بی شماری وجود دارد که شدت و دشواری آنها را افزایش می دهد.
شخصی با درونی حاد عفونت گوش بنابراین سرگیجه مداوم نباید همان تمرینات یک فرد سالم را انجام دهد. از آنجا که ممکن است سرگیجه در حین تمرینات رخ دهد ، در غیر این صورت این افراد در معرض خطر افتادن هنگام ایستادن قرار دارند. بیماران مبتلا به بیماری اندام دهلیزی فقط به دلیل استراحت در رختخواب باید ورزش را هنگام خوابیدن انجام دهند.
می توانید چشم خود را در جهات مختلف حرکت دهید و سریعتر و سریعتر شوید. در طی یک تمرین دیگر ، می توانید خود را کج کنید سر به طور متناوب به عقب و جلو بروید و سرعت خود را افزایش دهید. با کج کردن خود می توانید این تمرین را نیز تغییر دهید سر از یک طرف به آن طرف
علاوه بر این ، شما می توانید a انگشت یا مداد جلو و عقب خود را بینی و سعی کنید آن را با چشمان خود دنبال کنید. مهم است که این تمرینات دشوار تلقی شود و احساس سرگیجه ایجاد شود. در غیر این صورت باید به تمرینات پرمشقت تری بپردازید.
