Peristalsis نشان دهنده حرکت عضلانی اندام های مختلف توخالی است. در این میان ، چرخش غیر محرکه عمدتا در روده رخ می دهد. این به مخلوط کردن محتوای روده کمک می کند.
Peristalsis غیر پیشران چیست؟
Peristalsis نشان دهنده حرکت عضلانی اندام های مختلف توخالی است. در این میان ، چرخش غیر محرکه عمدتا در روده رخ می دهد. Peristalsis حرکت عضلانی ریتمیک اندام های توخالی مختلف مانند مری ، معده، روده ها ، یا میزنای. Peristalsis غیر پیشرانه فقط برای روده مهم است. برای حمل و نقل استفاده نمی شود ، اما اطمینان حاصل می کند که محتوای روده به خوبی در روده کوچک یا بزرگ مخلوط شده است. Peristalsis با حرکت مواج اندام های توخالی مشخص می شود. در مورد دستگاه گوارش، حرکات به طور عمده برای انتقال و مخلوط کردن پالپ غذا فراهم می شود ، که از طریق مری حرکت می کند ، معده و روده ها به خروجی روده. سه حالت پریستالیست وجود دارد. این موارد شامل پیشرانه پیشرانه ، غیر محرک و عقب مانده است. در پریستالیست پیشرانه ، محتوای روده در جهت غیراخلاقی (به سمت قسمت حفره ای) منتقل می شود مقعد) Peristalsis رتروگراد تفاله غذا را دوباره به عقب منتقل می کند. این اتفاق می افتد ، به عنوان مثال ، در طول استفراغ. Peristalsis غیر پیشرانه با تقسیم بندی ریتمیک و حرکت نوسانی مشخص می شود که به طور مداوم خمیر غذا یا محتوای روده را بدون انتقال بیشتر آنها مخلوط می کند. به دلیل وجود پرستالیست غیر محرک ، انتقال روده تا 36 ساعت طول می کشد.
کارکرد و وظیفه
پس از عبور پورتال معده ، حرکات حرکتی غیر پیشرانه از روده کوچک در حال حاضر با ورود تفاله مواد غذایی به اثنی عشر. این شامل حرکات موزون روده به نام تقسیم بندی است. در طی این حرکات ، ترشح هضم لوزالمعده به خمیر غذا اضافه شده و بیشتر مخلوط می شود. در عین حال ، همزمان چرخش پیشرانه نیز اتفاق می افتد ، که تفاله غذا را بیشتر منتقل می کند. مواد مغذی مهم از طریق حرکات پرز جذب می شوند. بنابراین ، هر دو حرکات روده ای پیشران و غیر محرک در روده رخ می دهد روده کوچک. محتوای روده به آرامی در جهت غیراخلاقی حمل می شود و ابتدا وارد روده بزرگ می شود (روده بزرگ) در روده بزرگ، حرکات روده ای عمدتا غیر محرک رخ می دهد. در طی این فرآیند ، محتوای روده بیشتر مخلوط ، غلیظ و ذخیره می شود. جنبش اصلی در روده بزرگ شامل تقسیم بندی برای مخلوط کردن است. این منجر به مدت طولانی حمل و نقل مواد غذایی می شود. به طور متوسط ، عبور کامل از محتوای روده حدود 30 تا 36 ساعت طول می کشد. در طول تقسیم بندی ، محتوای روده اغلب برای مدت طولانی در همان مکان باقی می ماند. حمل و نقل معمولاً در حین این حرکات انجام نمی شود. فقط به ندرت ، حدود یک تا سه بار در روز ، یک پیشرانه ناگهانی وجود دارد توده حرکت محتوای روده به سمت رکتوم. این توده حرکت توسط یک رفلکس معده بعد از غذا تحریک می شود. با تحریک گیرنده های معده ، سیگنالی از طریق اتونوم به روده بزرگ منتقل می شود سیستم عصبی، در نتیجه پیشرانه توده حرکت رخ می دهد. این حرکت توده ای ناگهانی تنها راه انتقال محتوای روده به داخل است مقعد و شروع به اجابت مزاج می کند. با این حال ، م componentلفه اصلی حرکت روده شامل پریستالیست غیر محرک است که علاوه بر مخلوط شدن ، به ذخیره محتوای روده نیز کمک می کند. در طول تقسیم بندی ، امواج انقباض عضلات روده هر دو غیراخلاقی و ضد پریستالتیک هستند. احتباس طولانی مدت محتوای روده در روده بزرگ صعودی (بخشی از روده بزرگ) هنوز هم به اندازه کافی اجازه می دهد آب, الکترولیت هاو اسیدهای چرب جذب شدن علاوه بر این ، برخی از اجزای غذایی هنوز تجزیه و استفاده می شوند باکتری. کنترل حرکت روده عمدتا توسط روده خودکار انجام می شود سیستم عصبی. حرکت توده ای نادر به سیگنالی از جهت معده، که توسط اتونوم به روده بزرگ منتقل می شود سیستم عصبی. در طول تقسیم بندی ، انقباضات حلقوی رخ می دهد ، که همراه با افزایش مداوم تن نوارهای طولی عضله (taenia) ، منجر به هاسترا (برجستگی دیواره روده) می شود. در هاسترا ، محتوای روده برای مدت زمان طولانی تری ذخیره می شود و بنابراین می تواند همچنان به عنوان منبع مواد مغذی مهم عمل کند.
بیماری ها و بیماری ها
پریستالیز غیرحرکتی ، همانطور که قبلا ذکر شد ، مدت زمان ماند محتوای روده را در مناطق خاصی از روده بزرگ طولانی می کند. با این حال ، هنگامی که انقباض سگمنتال عضلات حلقه روده بزرگ کاهش می یابد ، اختلال چرخش غیرحرکتی وجود دارد. در این حالت ، انتقال سریع روده از محتوای روده رخ می دهد. این نتیجه بدن نازک است اسهال. به دلیل مدت زمان کوتاهتر ماندن در روده ، محتوای روده دیگر نمی تواند به اندازه کافی کم شود. دلایل ایجاد اختلال در سیستم چرخش غیر محرکه می تواند چند برابر باشد. اغلب ، عملکرد رویشی اسهال حاضر است. این به دلیل افزایش لحن دلسوزانه در هنگام اضطراب یا فشار. اسهال همچنین می تواند در زمینه سندرم روده تحریک پذیر. در اینجا ، عوامل روانشناختی که بر چرخش روده تأثیر می گذارند نیز اغلب نقش اصلی را دارند. در دیابتی پولیروپاتیمختلف اعصاب آسیب دیده اند ، که همچنین می تواند باعث ایجاد اختلال در سیستم رانش غیر پیشرانه شود رهبری به اسهال و یبوست. در این حالت ، رابطه دقیق تنظیم شده بین چرخش پیشرانه و غیر پیشرانه مختل می شود. بسته به کدام اعصاب تحت تأثیر قرار می گیرند ، پلی نوروپاتی ها ممکن است منجر به اسهال آبکی یا برعکس مگاکلون شود. یک مگاکولون مزمن مشخص می شود یبوست و یک روده بزرگ. اختلالات هورمونی نیز اغلب نقش عمده ای در تحرک روده دارند. مثلا، پرکاری تیروئید (تیروئید بیش از حد فعال) همچنین باعث انتقال سریع روده می شود. علاوه بر این ، بسیاری از بیماری های مزمن روده بر عملکرد عضلات حلقه در روده تأثیر می گذارد و باعث تسریع یا تاخیر در عبور روده می شود.
