رینیت آلرژیک (AR) - به طور عامیانه یونجه نامیده می شود تب - (مترادف: رینوپاتی آلرژیک ؛ رینیت آلرژیک ؛ رینیت آلرژیک مربوط به گرده ، تب یونجه یا گرده افشانی از Lat. گرده = آرد ریز؛ چمن آلرژی گرده؛ آلرژی یونجه؛ آلرژی گرده ragwort؛ آلرژی گرده گیاهان؛ آلرژی گرده؛ آلرژی چاودار آلرژی گرده گل؛ رینیت آلرژیک؛ سقوط تابستانی؛ ICD-10-GM J30. 1: رینوپاتی آلرژیک به دلیل گرده) یک واکنش حساسیت بیش از حد علامت دار است بینی ناشی از التهاب IgE با واسطه مخاط بینی (رینیت) در نتیجه قرار گرفتن در معرض آلرژن. با سهم بیش از 50، ، این بیماری شایع ترین تظاهر بیماری ها از گروه آتوپیک (آتوپی) است. یونجه تب اساساً توسط گرده درختان ، بوته ها ، علف ها ، غلات یا گیاهان ایجاد می شود. رینیت آلرژیک (AR) طبق سند WHO ARIA (2003) به شرح زیر طبقه بندی می شود:
- AR حساسیت خفیف:
- علائم وجود دارد اما آزار دهنده نیست
- عدم افت کیفیت زندگی (خواب ، عملکرد مدرسه یا کار ، فعالیتهای روزانه و ورزشی)
- AR متوسط تا شدید
- علائم موجود ، معمولاً آزار دهنده نیز هستند
- کاهش کیفیت زندگی (خواب ؛ عملکرد در مدرسه یا کار ؛ فعالیت های روزانه و ورزشی).
- AR متناوب: علائم <4 روز در هفته یا <4 هفته متوالی.
- AR مداوم:> 4 روز در هفته یا> 4 هفته.
علاوه بر این ، می تواند به شرح زیر طبقه بندی شود:
- فندق رینیت آلرژیک
- رینیت آلرژیک چند ساله - در اینجا با رینیت آلرژیک فصلی سایر مواد آلرژی زا (موادی که باعث واکنش آلرژیک می شوند) مقایسه می شود مانند شوره حیوانات ، کنه ها یا کپک هایی که در طول سال در محیط وجود دارد
- رینیت آلرژیک شغلی
تجمع فصلی بیماری: رینیت آلرژیک فصلی فقط در بعضی از زمان های سال اتفاق می افتد. زمان وقوع به عوامل حساسیت زای فصلی (گرده ، هاگ کپک) بستگی دارد ، اگرچه ممکن است در بسیاری از ماه های سال وجود داشته باشد. آلرژن های چند ساله مانند کنه ها تغییرات فصلی را در رابطه با آنها نشان می دهند غلظت. نسبت جنسیت: مردان (+ 28٪)
اوج فراوانی: این بیماری عمدتا در اوایل رخ می دهد کودکی؛ 80٪ موارد قبل از 30 سالگی فوران می کنند. به طور فزاینده ، اولین تظاهرات در افراد مسن. شیوع (فراوانی بیماری) 16٪ است (در آلمان). این نسبت در کودکان و نوجوانان 15 تا 39 درصد تخمین زده شده است. در اروپا ، حدود 23٪ از مردم از رینیت آلرژیک رنج می برند ، 50٪ از آنها در تمام طول سال به این بیماری مبتلا هستند. دوره و پیش آگهی: رینیت آلرژیک مداوم بدون علت و معلولی پیش آگهی نامطلوبی دارد درمان (درمان پزشکی که سعی در از بین بردن دلایل بیماری دارد) و همچنین نیاز به درمان مداوم محافظه کارانه دارد (در این مورد: دارو درمانی)! درمان رینیت آلرژیک شامل پرهیز از آلرژی (اقدامات برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آلرژن به طور جزئی یا کامل) تا آنجا که ممکن است ، داروسازی (به عنوان مثال با آنتی هیستامین ها) و در صورت لزوم ، ایمونوتراپی خاص (SIT ؛ حساسیت بیش از حد؛ بهبود گرده و آلرژی کنه تقریباً 60-75٪) اگر درمان در اسرع وقت شروع می شود ، توسعه آسم برونش ("تغییر کف") ، به عنوان مثال ، می تواند جلوگیری شود. در دوره بعدی ، افراد مبتلا می توانند به برخی غذاها واکنش های آلرژیک نشان دهند. سپس یکی از اصطلاحات آن را آلرژی متقابل می گوید. به عنوان مثال ، الف توس آلرژی گرده به طور معمول با آلرژی به دنبال می شود فندق و میوه های هسته ای. بیماری های همزمان (بیماری های همزمان): رینیت آلرژیک می تواند همراه باشد آسم برونش، آتوپیک اگزما (درماتیت آتوپیک, نورودرماتیت) و رینوزینوزیت (التهاب همزمان آن مخاط بینی ("رینیت") و مخاط آن سینوسهای پارانازال ( "سینوزیت")). بعلاوه ، این بیماری ممکن است با ناراحتی گوارشی (شکایت از دستگاه گوارش) همراه باشد ، آلرژی غذایی, بیخوابی (اختلالات خواب) و مشکل در تمرکز. بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک دو برابر بیشتر احتمال دارد که پیشرفت کنند کلستئاتوم (رشد سنگفرشی کراتینه کننده چند لایه اپیتلیوم به گوش میانی با التهاب چرکی مزمن متعاقب).
