نشانه ها
كلاستروفوبیا: كلاستروفوبیا ترس از فضاهای باریك یا بسته را توصیف می كند. این هراسی اصطلاحاً خاص است که در آن اضطراب محدود به یک موضوع یا موقعیت است. فضاهای باریک ، مانند آسانسور ، احساس تنش کم و بیش ظالمانه ای را در بیمار ایجاد می کنند.
اگر فرد مورد نظر وارد موقعیت شود ، حتی علائم جسمی مانند مشکل نیز وجود دارد تنفس یا تنگی نفس می تواند تحریک شود ، حتی اگر هیچ دلیل تحریک کننده ای وجود نداشته باشد. به عنوان یک قاعده ، بیمار می داند که ترسش بی اساس است ، اما نمی تواند به سادگی آنها را خاموش کند و بنابراین اغلب دچار پریشانی روانی می شود. این می تواند منجر به یک رفتار اجتناب شود ، که در آن بیمار سعی می کند از شرایطی که باعث ایجاد ترس می شود جلوگیری کند. با احساس محدودیت در زندگی اجتماعی یا شغلی ، درد و رنج بیشتر می شود ، زیرا بیمار احساس ناتوانی می کند.
هنگامی که با این وضعیت ناخوشایند روبرو می شوید ، می توانید حمله وحشت ایجاد کنید. آگورافوبیا: در آگورافوبیا ، اضطراب در مکان های عمومی ، ازدحام جمعیت (به عنوان مثال در اتوبوس ، مترو یا سالن ها) و در موقعیت هایی که بیمار به تنهایی تمرکز دارد ، متمرکز می شود ، به عنوان مثال هنگام سفر مستقل یا در مکان های ناشناخته دور از خانه. ترس ترس از ایجاد موقعیت های مشکل ساز است که بیمار نمی تواند از آن فرار کند یا در آن هیچ کمکی فوری داده نمی شود.
اضطراب های احتمالی تا حدی ناشی از تجربیاتی است که قبلاً ایجاد شده و باعث نوعی ضربه در بیمار شده است. سرگیجه ، غش ، از دست دادن قدرت (کنترل ادرار و روده) و همچنین قلب مشکلات مرتبط با درد می تواند در این زمینه نقش داشته باشد. علائم مورد انتظار ذکر شده در بالا تنها نمایانگر گزیده ای از احتمالات کلی است.
بيمار در زمينه اين كلاستروفوبي رفتار اجتنابي از خود بروز مي دهد. او سعی می کند از چنین شرایط ناخوشایندی جلوگیری کند ، اما این اغلب منجر به شرایط بحرانی ، مانند انزوای اجتماعی می شود. از محیط های اضطراب آور فقط در شرکت بازدید می شود یا اصلاً امکان پذیر نیست.
اگر رویارویی رخ دهد ، حمله وحشت می تواند رخ دهد که می تواند با علائم جسمی همراه باشد. اگرچه اختلال هراس یک اختلال روانپزشکی منزوی است ، اما اغلب با آن همراه است اختلالات اضطرابی، به خصوص در ترکیب با آگورافوبیا. در ابتدای تشخیص باید بررسی شود که آیا اضطراب بیمار طبیعی است یا غیرطبیعی است.
علائمی که رخ می دهد ، هر بیماری زمینه ای قبلی و میزان محدودیت اجتماعی ناشی از رفتار اجتنابی در اینجا نقش دارد. در مورد شرایط از قبل ، هم شرایط روانی و هم بیماری جسمی باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال ، در زمینه بیماری های قلبی عروقی آنژین سینه ، علامتی رخ می دهد که مبتلایان آن را به عنوان یک احساس انقباض و انقباض در قسمت بالای بدن توصیف می کنند.
اگر علامت شناسی در فضاهای کوچک رخ دهد ، می تواند به طور کاذب با کلاستروفوبیا همراه باشد. اگر چنین بیماری روحی یا جسمی وجود نداشته باشد ، به نظر می رسد یک اختلال اضطرابی اولیه وجود دارد. اولین انتخاب به معنای تشخیص و ارزیابی است اختلالات اضطرابی تست های روانشناختی هستند.
این فرم ها معمولاً به صورت پرسشنامه ساخته می شوند و باید توسط خود بیمار (ارزیابی خود) یا توسط معاینه کننده (ارزیابی خارجی) تکمیل شوند. به عنوان مثال ، در تشخیص یک سوال آگورافوبیا، می توان رفتار اجتنابی موجود را بررسی کرد. س directال مستقیم در مورد موقعیت های ناشی از استرس یا ترسناک همچنین می تواند نشانه ای از اختلال اضطراب توسعه یافته باشد در صورت غیر معمول بودن پاسخ ها (افراد سالم آن موقعیت ها را منفی طبقه بندی نمی کنند).
