دوره و پیش آگهی
در صورت عدم درمان ، اختلالات اضطرابی، به خصوص آگورافوبیا، پیش آگهی ضعیفی دارند. دوره درمان نشده با رفتار اجتنابی و کناره گیری اجتماعی مداوم مشخص می شود. حالات اضطرابی مزمن شده و بیمار به طور فزاینده ای دچار عذاب روحی شدید می شود. با این حال ، اگر درمان مناسب در اسرع وقت پیدا شود ، احتمال بهبود خوب است. اکثر بیمارانی که انگیزه انجام درمان را دارند با تسکین یا حتی آزادی از اضطراب پاداش می گیرند.
کلاستروفوبیا در MRI
به طور متوسط ، از هر ده بیمار که قرار است معاینه MRI انجام دهد ، یک نفر مبتلا به کلاستروفوبیا می شود. این به claustrophobia ، ترس از فضاهای محدود اشاره دارد. اگرچه دستگاه MRI بزرگ است ، اما فضای بیمار بسیار کم است: لوله اکثر دستگاه ها فقط 60 تا 70 سانتی متر اندازه دارد.
بعضی از بیماران موفق می شوند از پس زندگی خود برآیند و بدون هراس و وحشت مراحل سه ماهه و نیم ساعته را طی می کنند. روشها و روشهایی وجود دارد که امکان انجام تصویربرداری با تشدید مغناطیسی را برای گروه مقابل بیماران فراهم می کند ، که برای تشخیص بسیار مهم است. اول از همه ، اگر بیمار از قبل مطلع باشد که از بیماری کلاستروفوبیا یا حملات ترسناک، او باید بازرسان را در جریان بگذارد.
سپس تیم می تواند خود را با شرایط تطبیق داده و مدت زمان تحمل بیمار را به حداقل برساند. ناحیه بدن مورد معاینه وضعیت بیمار را در طی توموگرافی تعیین می کند. اگر مثلاً فقط پا، پا ، لگن یا ستون فقرات کمری باید تصویربرداری شود ، این احتمال وجود دارد که از بیمار باشد سر و قسمت فوقانی بدن در خارج از لوله قرار گرفته است.
اکثر بیماران در حال حاضر این مسئله را به عنوان یک تسکین فوق العاده تجربه می کنند. با این حال ، اگر معاینه در قسمت بالای بدن یا حتی قسمت آن انجام شود سر، تسکین بیمار از این طریق غیرممکن است. احتمال بعدی این است که با مشورت بیمار ، از داروهای تسکین دهنده اضطراب و آرامش استفاده کنید.
بنزودیازپین ها به طور عمده در این مورد استفاده می شود. از لورازپام (نام تجاری: Tavor®) به طور معمول استفاده می شود. این حالت روحی بیمار را از بین می برد و باعث خواب آلودگی کمی می شود. دارو به یک لحظه قبل از اثر کامل نیاز دارد ، بنابراین باید حدود نیم ساعت قبل از معاینه مصرف شود.
بنزودیازپین ها در صورت ابتلا به بیمار نباید تجویز شود میاستنی گراویس یا یک اعتیاد شناخته شده به مواد مخدر. این دارو در خون برای مدت زمان نسبتاً طولانی - نیمی از ماده فقط بعد از حدود 15 ساعت تجزیه می شود - و بیمار را برای تردد مناسب نمی کند. از سایر فعالیتها یا کارهای مرتبط با تصادف نیز باید خودداری شود.
تجویز دارو اکثر معاینات MRI مشکل ساز را عملی می کند. اگر این تلاش برای تسهیل معاینه برای بیمار نیز به نتیجه نرسد ، اگر تشخیص بسیار فوری باشد ، می توان بیهوشی کوتاه ایجاد کرد. در این روش ، که همچنین باید با بیمار در میان گذاشته شود ، بیمار از هیچ یک از این موارد اطلاع ندارد.
