روشهای تخریب عصبی

روش های تخریب عصبی یا تخریب عصبی (مترادف: فرسایش عصبی ، نورولیز ، جراحی مغز و اعصاب) درد درمان) مداخله ای تهاجمی ، مخرب ("تخریب کننده") برای طولانی مدت است حذف of اعصاب یا شبکه عصبی. این درد اندازه گیری درمانی عملکرد حساس را هدف قرار می دهد اعصاب و معمولاً به طور موقت م asثر است ، به عنوان مثال ، روندهای بازسازی پیشرفت می کنند و ممکن است نیاز به مداخله مجدد داشته باشند. از آنجا که تخریب عصبی یک روش کاملاً عارضه دار و مستعد برای خطر است ، نشانه باید سخت باشد و مداخله باید آخرین مرحله از آن باشد درمان.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

موارد منع مصرف

از آنجا که علائم ، به دلیل عوارض و خطرات قابل توجه ، بسیار باریک است و تجزیه و تحلیل دقیق هزینه و سود اجباری است ، موارد منع مصرف از علائم ذکر شده ناشی می شود.

قبل از جراحی

قبل از جراحی ، جزئیات تاریخچه پزشکی باید مصرف شود و بیمار باید در مورد عوارض احتمالی مطلع شود. معاینه رادیوگرافی ستون فقرات یا سایر ساختارهای آناتومیک هدف ، علاوه بر بررسی دقیق بالینی ، برنامه ریزی روش را تضمین می کند. مهار کننده های تجمع پلاکت (خون داروهای رقیق کننده) باید تقریباً 5 روز قبل قطع شود. این باید با کمک a بررسی شود خون آزمون (پارامترهای انعقادی). حمایت کردن التیام زخم یا موفقیت درمان، توصیه می شود بیمار متوقف شود نیکوتین مصرف.

روش

تخریب بافت عصبی یا تحت کنترل فلوروسکوپی (در زمان واقعی) انجام می شود اشعه ایکس فیلم) یا تحت کنترل CT (توموگرافی کامپیوتری) مواد نوروتوکسیک از طریق پوست استفاده می شود (از طریق پوست) به بافت هدف. برای این منظور می توان از نورولیتیک های زیر استفاده کرد:

  • نمکهای آمونیوم
  • اتانول (اتانول)
  • گلیسرول
  • کرسول
  • فنل

قبل از آن ، تزریق آزمایشی با بی حس کننده های موضعی انجام می شود این معیار دارای ویژگی تشخیصی است و محل صحیح مداخله را نشان می دهد. علاوه بر این ، تزریق آزمایش بیانیه پیش آگهی در مورد اثربخشی تخریب عصبی زیر را فراهم می کند. با این حال ، این اقدامات احتیاطی اطمینان کامل را نمی دهند. اثر نورولیتیک غیر اختصاصی است و ممکن است برگشت پذیر یا غیرقابل برگشت باشد ، بنابراین ممکن است تکرار لازم باشد. تخریب بافت عصبی همچنین می تواند با کمک ترمو انعقاد یا عمل جراحی برودتی (جراحی درمانی ، بستنی) انجام شود. علاوه بر تخریب عصبی مستقیم شیمیایی یا حرارتی ، روشهای تخریب عصبی زیر باید ذکر شود:

  • کردوردومی - این روش بر اساس عمل جراحی مسیر درد در است نخاع، نامیده می شود تراکتوس اسپینوتالامیکوس (بند قدامی). تراكش بند ناف قدامی نیز به عنوان قدامی طرف شناخته می شود عمل کردوردومی.
  • نورولیز - نورولیز خارجی به ترشح جراحی در اطراف عصب مانند جوشگاه زخم بعد از آسیب یا شکستگی. نورولیز داخلی به قرار گرفتن در معرض رشته های عصبی دست نخورده از یک اسکار اندونورال (اسکار درون یک) اشاره دارد فیبر عصبی بسته نرم افزاری پس از آسیب به عصب) برای بازگرداندن عملکرد با فشرده سازی فیبرهای عصبی.
  • ریزوتومی - در این روش ، بسته به منطقه هدف ، ریشه خلفی در شاخ خلفی از نخاع در سطح قطعه نخاع مربوطه بریده می شود. این نتیجه در حذف احساس درد و احساس دما و درک محرک های لمسی.

بعد از جراحی

بعد از جراحی ، ببندید نظارت بر از بیمار لازم است علاوه بر پیگیری جراحی (به عنوان مثال ، در مورد ریزوتومی) ، وضعیت نورولوژیک بیمار نیز باید از نزدیک کنترل شود تا عوارض احتمالی را زود تشخیص دهد.

عوارض بالقوه

بسته به محل بافت هدف ، همیشه خطر از بین بردن سایر رشته های عصبی وجود دارد ، بنابراین تصویر عوارض عصبی بسته به محل مداخله متفاوت است و بسیار گسترده است.

  • عدم دستیابی به موفقیت درمانی.
  • تخریب شیمیایی ساختارهای مجاور و همچنین نخاع.
  • تخریب شیمیایی اندام های دروغ گفتن دور با تزریق داخل عروقی (درون یک رگ) از داروهای اعصاب
  • نوریت شیمیایی (التهاب عصب) عصب آسیب دیده با بروز درد جدید.
  • درد رفع کم کاری (فانتوم) درد اندام).
  • آسیب مکانیکی به سازه های مجاور
  • خرابی موتور
  • میلیت (التهاب نخاع)