روش معاینه
منطقه مورد بررسی با سونوگرافی ابتدا با ژل پوشانده می شود. ژل مورد نیاز است زیرا باید از هوای بین بافت و مبدل خودداری شود. معاینه با فشار کم بر روی بافت انجام می شود.
ساختارهای مورد بررسی به صورت فن در جهات مختلف اسکن می شوند و موقعیت اتصال را تغییر می دهند. سرانجام ، تمام ساختارها با حرکت ارزیابی می شوند مفاصل، در سونوگرافی معاینه بدون در نظر گرفتن بافت ارگانی که اسکن می شود ، همیشه به همان روش پیش می رود: بسته به ساختار مورد بررسی ، بیمار دراز کشیده یا روی یک کاناپه معاینه می نشیند.
بسته به ساختار مورد بررسی ، بیمار دراز کشیده یا روی یک کاناپه معاینه می نشیند. اگر سونوگرافی شکم برنامه ریزی شده باشد ، به نظر می رسد بیمار باید باشد خشک دهن برای این معاینه ، زیرا هوای موجود در دستگاه گوارش ناشی از مصرف مواد غذایی قبلی باعث اختلال در دستگاه گوارش می شود سونوگرافی تصویر در ابتدا ، پزشک ژل را به پوست واقع در بالای ساختار مورد بررسی قرار می دهد.
این ژل دارای محتوای آب زیادی است که مانع از انعکاس صدا توسط درگیری هوا بین سطح پوست و هوا می شود. این تنها راه برای ایجاد یک تصویر قابل استفاده است ، به همین دلیل معاینه کننده همیشه باید اطمینان حاصل کند که هوایی بین ژل و مبدل وجود ندارد. به محض اینکه لایه ژل خیلی نازک شود ، تصویر بدتر می شود ، به طوری که گاهی لازم است چندین بار در طول معاینه ژل دوباره استفاده شود.
دستگاه تعیین کننده در معاینه سونوگرافی اصطلاحاً مبدل است که گاهی اوقات پروب نیز نامیده می شود. توسط کابل به دستگاه سونوگرافی واقعی متصل می شود که دارای یک نمایشگر است که تصویر بر روی آن نمایش داده می شود. علاوه بر این ، این دستگاه با استفاده از چندین دکمه کار می کند که اجازه می دهد ، برای مثال ، روشنایی را تغییر دهد ، یک تصویر ثابت ایجاد کند یا یک داپلر رنگی (نگاه کنید به زیر) بر روی تصویر.
این کاوشگر هم وظیفه انتشار سونوگرافی را دارد و هم پس از بازتاب دوباره آن را دریافت می کند. انواع مختلف کاوشگرها وجود دارد. بین پروب های بخشی ، خطی و محدب ، که به دلیل ویژگی های مختلف در مناطق مختلف مورد استفاده قرار می گیرند ، تمایز قائل می شود. کاوشگر بخش فقط یک سطح اتصال کوچک دارد که اگر بخواهید سازه هایی را که دسترسی به آنها دشوار است مانند قلب.
استفاده از کاوشگرهای بخش ، تصویر سونوگرافی معمولی به شکل فن را در صفحه تولید می کند. اما یک نقطه ضعف این کاوشگرها ، وضوح تصویر ضعیف در نزدیکی مبدل است. کاوشگرهای خطی دارای سطح تماس بزرگ و انتشار صدا به موازات هم هستند ، به همین دلیل تصویر حاصل مستطیل است.
بنابراین وضوح خوبی دارند و به ویژه برای بررسی بافت های سطحی مانند غده تیروئید. کاوشگر محدب عملا ترکیبی از کاوشگر خطی و خطی است. علاوه بر این ، برخی از کاوشگرهای خاص وجود دارد ، به عنوان مثال پروب TEE که بلعیده می شود ، پروب واژن ، پروب رکتوم و سونوگرافی داخل عروقی (IVUS) ، که در آن می توان پروب های نازک را به طور مستقیم وارد عروق.
به عنوان یک قاعده ، پروب در بالای ژلی که قبلاً روی بدن استفاده شده قرار می گیرد. سپس می توان با حرکت کاوشگر به جلو و عقب یا خم شدن ، ساختار مورد نظر را هدف قرار داد. این کاوشگر اکنون تکانه های موج صوتی کوتاه و جهت دار منتشر می کند.
این امواج توسط لایه های مختلف بافت پی در پی بازتاب یا پراکنده می شوند. به این پدیده اکوژنیسیته گفته می شود. مبدل نه تنها یک فرستنده صدا بلکه یک گیرنده صدا است.
بنابراین دوباره پرتوهای منعکس شده را برمی دارد. از زمان عبور سیگنال های منعکس می توان بازسازی جسم بازتابنده را انجام داد. امواج صوتی منعکس شده به تکانه های الکتریکی تبدیل می شوند ، تقویت شده و در صفحه دستگاه اولتراسونیک نمایش داده می شوند.
مایعات (به عنوان مثال خون یا ادرار) اکوژنیک پایین نشان می دهد ، اینها به عنوان پیکسل های سیاه بر روی مانیتور نمایش داده می شوند. از طرف دیگر ، سازه هایی با انعطاف پذیری بالا ، به عنوان پیکسل های سفید نشان داده می شوند ، از جمله ساختارهایی که صدا را تا حد زیادی منعکس می کنند ، مانند استخوان ها یا گازها پزشک در هنگام معاینه به تصویر دو بعدی تولید شده روی مانیتور نگاه می کند و اطلاعاتی در مورد اندازه ، شکل و ساختار اندام های معاینه شده ارائه می دهد. در صورت تمایل ، پزشک می تواند تصویری را که به اصطلاح سونوگرافی تولید می کند چاپ کند (این کار اغلب برای دادن تصویر از نوزاد متولد نشده به زنان باردار انجام می شود) ، یا ضبط فیلم را انجام می دهد.
