درمان از خون مسمومیت به چهار مسیر تقسیم می شود: اولین مسیر شامل درمان درگاه ورودی یا کانون عفونت است (= تمیز کردن تمرکز). این کار را می توان با جراحی یا با تجویز داروهای ضد میکروبی مناسب انجام داد. به دلیل خطرات بالا ، دارو درمانی با استفاده از طیف گسترده شروع می شود آنتی بیوتیک ها یا آماده سازی ترکیبی به زودی خون مسمومیت مشکوک است ، اگرچه عامل بیماریزا هنوز ناشناخته است.
تلاش می شود طیف پاتوژن کاهش یابد. تأثیر توسط سن ، بیماری های زمینه ای ، شرط از سیستم ایمنی بدن و عوامل دیگر ، که باید در یک بحث مفصل پیدا شود. به محض مشخص شدن عامل بیماری زا ، انتخاب دارو به آن بستگی دارد.
راه دوم درمانی برای خون مسمومیت برای تقویت است سیستم ایمنی بدن از فرد آسیب دیده در اینجا داروهایی تجویز می شوند که بر افزایش گرایش خون به لخته تأثیر می گذارند. در این فرآیند ، کوچکترین لخته ها حل شده و تمایل به تشکیل این لخته ها کاهش می یابد.
این درمان همچنین دارای اثر ضد التهابی است. این دارو یک پروتئین C فعال شده است که از نظر فیزیولوژیکی در خون نیز وجود دارد. با این حال ، با تأثیر بر سیستم انعقادی ، خطر خونریزی افزایش می یابد.
سومین مسیر درمانی برای مسمومیت خونی شامل پزشکی فشرده است نظارت بر. در اینجا ، پارامترهای مختلف مانند اکسیژن رسانی ، تنفس و گردش خون به ویژه به خوبی کنترل می شوند و می توان سریعاً به تغییرات واکنش داد. آخرین مسیر یک درمان علامتی را توصیف می کند مسمومیت خونی.
اندام ها یا سیستم های منفرد (به عنوان مثال کلیه ها) و عملکرد آنها به طور مداوم با استفاده از پارامترهای خاص اندام خاص کنترل می شود. پیش آگهی مسمومیت خونی (سپسیس) به نوع پاتوژن و گزینه های درمانی در برابر پاتوژن بستگی دارد. مهمتر از همه ، به زمان شروع درمان بستگی دارد.
حدود 20٪ در طی دو هفته می میرند. در مقابل ، حدود نیمی از بیماران با سپتیک می میرند شوک. دمای بدن بسیار پایین (هیپوترمی) به نظر می رسد برای پیش آگهی نامطلوب است.
عوارض
از عوارض مسمومیت خون (سپسیس) می توان به از کار افتادن اندام های فردی مانند سیستم قلبی عروقی, کلیه و کبد و آخرین ، نه مهمتر ، نارسایی چند اندام و سپتیک شوک.
