آبریزش چشم (اپی فورا) (مترادف: ترشحات چشمی ؛ اشکی ؛ آبریزش چشم ؛ آبریزش چشم ؛ ICD-10-GM H04.2: عوارض دستگاه اشکی: اپی فورا) ، تولید اشک بیش از ظرفیت زهکشی است و منجر به نشت مایع اشکی بیش از حد می شود حاشیه درب
آناتومی بالینی
دستگاه اشکی (Apparatus lacrimalis) برای تولید ، انتقال و تخلیه اشک عمل می کند:
- هر چشم دارای دو لوله اشکی است که از قسمت داخلی دو پلک (punctum lacrimale superius (سوراخ فوقانی اشک) و punctum lacrimale inferius (سوراخ تحتانی اشکی) منشا می گیرد. اینها به هم می پیوندند و مجرای اشکی مشترک را تشکیل می دهند: سپس اشک ها به داخل کیسه اشکی می ریزند (saccus lacrimalis).
- مجرای نازولاکریمال (به انگلیسی. Ductus nasolacrimalis) کیسه اشکی را با بینی و به سمت مخروط تحتانی (کانکا پایین) باز می شود.
آبریزش چشم هنگامی رخ می دهد که تولید اشک بسیار زیاد باشد یا زهکشی ناکافی باشد ، یا حتی ترکیبی از هر دو باشد.
حتی در نوزادان نیز ممکن است آبریزش چشم ایجاد شود. باز شدن خودبخودی مجاری اشک در هفته های اول زندگی مشکل را برطرف می کند.
اشک چشم می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید). دلایل عمده شیردوشی فوقانی است دستگاه تنفسی عفونتها ، رینیت آلرژیک و چشمهای خشک. دومی اشک رفلکس است ، که واکنشی به خشکی سطح چشم است.
نسبت جنسیت: زنان (به ویژه یائسگی) بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند.
اوج فراوانی: این بیماری در سنین بالاتر بیشتر اتفاق می افتد.
سیر و پیش آگهی: در کودکان ، ممکن است آبریزش چشم به علت باشد ملتحمه (التهاب ملتحمه) در افراد مسن ، آبریزش چشم اغلب به دلیل تحریک موضعی یا مسدود شدن مجاری اشک است. در هر صورت ، چشمان آبکی باید توسط چشم پزشک (همچنین به بخش "علائم - شکایات" مراجعه کنید: علائم هشدار دهنده (پرچم های قرمز)). بیماری های جدی زمینه ای باید کنار گذاشته یا درمان شوند.
