سرخدار یک درخت مخروطی سبز است که می تواند به عنوان یک گیاه دارویی نیز مورد استفاده قرار گیرد. با این حال ، بیشتر اجزای آن بسیار سمی هستند.
وقوع و پرورش گیاه سرخدار
اگرچه درخت را سرخدار اروپا می نامند ، اما آن است توزیع منطقه همچنین فراتر از قاره اروپا است. سرخدار (Taxus baccata) همچنین دارای نام های سرخدار اروپا یا سرخدار معمولی است. این درخت از خانواده سرخدار (Taxaceae) و از راسته مخروطیان (Coniferales) است. سرخدار اروپایی یک درخت مخروطی همیشه سبز است و ارتفاعی بین 2 تا 15 متر می رسد. بسته به شرایط محلی ، سرخدار نیز می تواند رشد به عنوان یک درختچه بنابراین ، در کوه های مرتفع یا روی صخره ها ، حتی به عنوان یک بوته خزنده ظاهر می شود. تنه پوست آن به رنگ قهوه ای مایل به قرمز است. برگ های درخت سوزن های همیشه سبز است. گلدهی سرخدار در آوریل و مه رخ می دهد. از ماه اوت ، یک یا دو دانه از گلها ظاهر می شود که دارای رنگ سبز قهوه ای هستند. آنها در یک بدن میوه دار قرمز وجود دارد که دارای پوششی گوشتی است. بذرها توسط پرندگان پخش می شوند. اگرچه این درخت سرخدار اروپا نامیده می شود ، اما دامنه آن فراتر از قاره اروپا است. بنابراین ، زیستگاه آن از اروپا از طریق کشور گسترش می یابد قهرمانی که دنیا را روی شانههایش نگهداشته است کوههای شمال غربی آفریقا ، آسیای صغیر و منطقه قفقاز تا شمال ایران. در اروپا ، گیاه سرخدار ترجیح می دهد در جنگل های سایه دار رشد کند. همچنین به عنوان یک درختچه زینتی در پارک ها یا گورستان ها یافت می شود. این خاکهای غنی از آهک و مواد مغذی را ترجیح می دهد.
اثر و کاربرد
ترکیبات یوز اروپا شامل بیفلاونوئیدها ، فنل ها, ویتامین C، تاكاسین ها ، تاكسین A و تاكسین ب. سایر مواد سازنده شامل بتولوزید ، دیترپن ها ، باكاتین III ، پاکلیتاکسل، و جینجتین به غیر از پوشش دانه گیاه سرخدار ، سایر قسمتهای درخت سمی محسوب می شوند. حتی خشک کردن یا پخت و پز نمی تواند مواد سمی را از بین ببرد. سمیت قسمت های درخت مانند بذر ، سوزن ، پوست و چوب از درخت به درخت دیگر متفاوت است. این هم به فصل بستگی دارد. از طرف دیگر ، پوشش قرمز دانه میوه های رسیده سمی نیست. اینها یک شیرینی دارند طعم و به صورت خام خورده می شود. با این حال ، به هیچ وجه نباید بذرهای سمی بلعیده شوند ، زیرا سمی هستند. میوه ها در برابر اسکوربوت مفید شناخته می شوند. کودکان باید از خوردن میوه ها خودداری کنند زیرا خطر بلعیدن بذر وجود دارد. برای استفاده دارویی ، از نوک شاخه های تازه گیاه سرخدار استفاده می شود. مواد فعال دارویی شامل گلیکوزیدهای سیانوژنیک مانند بیفلاونوئیدها ، تاکسی فیلین ، جینجتین ، سیادوپیتسین ، باکاتین III و همچنین دیترپن است. آلکالوئیدها از نوع تاکسان برای استفاده خارجی ، از تنتور تهیه شده از سوزن های درخت استفاده می شود. برای استفاده می شود درمان of پوست انگلی از آنجا که مواد فعال یوز معمولی برای درمان مناسب است سرطان، آنها همچنین با وجود سمی بودن از آنها در داخل استفاده می شود. با این وجود ، خوددرمانی امکان پذیر نیست ، بنابراین استفاده از گیاه دارویی باید همیشه تحت نظر پزشک باشد. در قرون وسطی ، سرخدار به عنوان یک درمان نیز عمل می کرد بخور دادن به. بنابراین قرار بود استنشاق دود را تسکین دهد سرد علائمی مانند سرفه و سرماخوردگی یا ریه بیماریها به دلیل سمی بودن ، داروی مرسوم در دوران معاصر تا حد زیادی از یوز اروپایی صرف نظر کرده است. با این حال ، دارای ارزش درمانی برای هومیوپاتی. مورد دوم داروی هومیوپاتی Taxus baccata را از شاخه های سرخدار تولید می کند. برای این منظور ، دارو به حدی رقیق می شود که نمی تواند هیچ آسیبی برساند. از جمله ، برای درمان شکایات دستگاه گوارش و پوست بیماریها
اهمیت برای سلامتی ، درمان و پیشگیری.
در دوران باستان ، سرخدار برای اولین بار به عنوان وسیله ای برای مسموم کردن مردم استفاده می شد. بنابراین ، سم درخت سریع اثر و موثر در نظر گرفته شد. سلت ها برای سموم پیکان خود از شیره سرخدار استفاده می کردند. علاوه بر این ، گفته می شد که سرخدار جلوه های جادویی دارد و می تواند ارواح را احضار یا دور کند. علاوه بر این ، به تولید عصای جادویی از چوب سرخدار رسید. فرهنگهای متعددی درخت سرخدار را به عنوان مقدس طبقه بندی کردند. در قرون وسطی از گیاه سرخدار به عنوان گیاه دارویی نیز استفاده می کردند. یکی از اولین مصرف کنندگان درمانی پزشک ایرانی Avicenna در سال 1021 بود که برای اولین بار از این گیاه برای درمان استفاده کرد بیماری هاری، گزش مار ، شکایت کیسه صفرا و کبد بیماریها. در طب عامیانه ، یوز اروپا برای درمان استفاده شد قلب شکایت ، بیماری صرع, روماتیسم, دیفتری, زخم یا کرم زدگی. این دارو برای تبلیغ زنان انجام شد قاعدگی. جوشانده سوزن های سرخدار نیز به عنوان یک ماده سقط جنین موثر عمل می کند. با این حال ، سمیت سرخدار خطری را برای بیماران ایجاد می کند که نباید دست کم گرفت. از آنجا که گزینه های غیر سمی متعددی در حال حاضر موجود است ، طب گیاهی در حال حاضر استفاده از گیاه سمی را کنار گذاشته است. از دهه 1990 ، سرخدار به دلیل جداسازی موفقیت آمیز نیمه سنتتیک ماده بازدارنده تقسیم سلولی ، بار دیگر مورد توجه طب ارتدکس قرار گرفت پاکلیتاکسل. این ماده قبلاً فقط می توانست از پوست گیاه سرخدار اقیانوس آرام (Taxus brevifolia) جدا شود. جداسازی از ترکیبات تاکسان درون سوزن های سرخدار انجام شد. بنابراین ، امروزه موادی از سرخدار در برابر سرطان هایی مانند سرطان تخمدان، سرطان برونش و سرطان پستان. با این حال ، از آنجا که خطر عوارض جانبی شدید وجود دارد ، این برنامه فقط در صورت عدم موفقیت در سایر اشکال درمان صورت می گیرد. علاج بمثل مواد سرخدار را در درجه اول برای درمان استفاده می کند پوست بثورات و اختلالات گوارشی. سایر نشانه ها عبارتند از قلب مرض، نقرس, روماتیسمو کبد مرض.
