بیماری خشم ، آبگریزی ، یونانی: Lyssa ، لاتین: هاری فرانسوی: La RageTollwut یک بیماری عفونی در مرکز است سیستم عصبی. عامل بیماری زایی ویروس هاری است که از خانواده رابدوویروس است و توسط گزش حیوانات آلوده مانند سگ یا روباه منتقل می شود که ویروس را در آنها ترشح می کند. بزاق. ویروس هاری ویروسی است که سلولهای عصبی را آلوده کرده و در آنجا تکثیر می شود (ویروس نوروتروفیک).
از گروه رابدوویروس ها است. ویروس های رابدو ویروس ها یک پاکت از مولکول های پروتئین دارند که یک رشته از کپی DNA (RNA) است و معمولاً میله ای هستند. این ویروس به طور گسترده ای بین حیوانات وحشی و خانگی توزیع می شود.
حیوانات مبتلا عبارتند از: روباه ، آهو ، سگ و گربه. همچنین خفاش ها ، سرامیک ها ، گورکن ها ، راکون ها ، گرگ ها و گرگ ها می توانند ناقل باشند. انتقال از طریق فرد آلوده اتفاق می افتد بزاق یا ادرار حیواناتی که از هاری رنج می برند ، به خصوص در مورد آسیب نیش و خراش ، بلکه در مورد لیسیدن قابل اعتماد در مناطق آسیب دیده کوچک پوست.
پوست دست نخورده توسط ویروس نفوذ نمی کند ، اما غشای مخاطی سالم مانند دهان مخاط می توان. ویروس ها همچنین می تواند در شیر حیوانات بیمار یافت شود. هر حیوانی که در یک منطقه در معرض خطر هاری رفتار غیر عادی داشته باشد ، به عنوان مظنون به هاری قلمداد می شود.
علامت اصلی یک حیوان آلوده عدم کمرویی نسبت به مردم در طبیعت است. در معرض خطر بیش از همه دامپزشکان ، جنگلبانان ، شکارچیان ، کارگران جنگل ، قصاب ها و پرسنل آزمایشگاه هستند. دوره جوجه کشی بسیار متفاوت از 10 روز تا چند ماه است.
هرچه کوتاه تر باشد ، نقطه ورود ویروس به مرکز نزدیکتر است سیستم عصبی. هاری یک بیماری عفونی بسیار نادر است. بروز بیماری در حدود 1: 100 است.
000. 000 در سراسر جهان. بین 1977 و 1992 چهار مرگ در اثر هاری در آلمان رخ داده است.
آخرین باری که بیماری هاری در سال 2007 در مردی که در اثر اقامت سگ در طی اقامت در مراکش آلوده شده بود ، تشخیص داده شد. در هند سالانه 50 هزار مرگ هاری رخ می دهد.
انتقال ویروس هاری در تابستان سال 2004 در طی یک بیماری رخ داد پیوند اعضا در ایالات متحده امریکا. تمام گیرندگان عضو در نتیجه عفونت مردند. در سال 2005 ، چنین حادثه ای در آلمان نیز رخ داد: اهدا کننده عضو ویروس را به گیرندگان منتقل کرد.
سه نفر از آنها بر اثر هاری جان خود را از دست دادند ، سه نفر دیگر زنده مانده بودند. اهدا کننده قبلاً در هند بوده است. هاری یکی از طولانی ترین بیماری های عفونی شناخته شده است.
قبلاً در حدود 2300 سال قبل از میلاد شناخته شده بود که بیماری می تواند با گزش منتقل شود. در دنیای باستان ارسطو و اوریپیدس ، دراماتیست یونانی با این بیماری سروکار داشتند و همچنین در اساطیر یونان ، برای مثال ، آرتمیس ، الهه شکار ، اهدا کننده یا قربانی هاری بود. آگوستینوس فون هیپو ، فیلسوف رومی قرون وسطی ، شک کرد که هاری از شیطان سرچشمه گرفته است.
سیریوس (به یونانی: سگ) ، که ستاره اصلی در صورت فلکی سگ بزرگ است ، نام خود را از این باور گرفت که این یک شیوع دهنده بیماری است. بنابراین ، در اواسط تابستان ، زمانی که سیریوس بخصوص به خورشید نزدیک بود ، سگهایی که مظنون به آلودگی به هاری بودند ، شکنجه و کشته شدند. مدت هاست که هاری با افسانه ها ، خرافات و تخیلات بشری همراه بوده است ، خصوصاً به این دلیل که ناگزیر منجر به مرگ می شود.
همچنین منشأ اعتقاد به گرگینه ها ارتباط نزدیکی با این بیماری دارد ، زیرا هاری از طریق گزش گرگ ها منتقل می شود و شخص آلوده به این روش "گرگ مانند" می شود. هاری با کلید هوبرتوس که به مقدس هوبرت حامی شکار متبرک شده بود ، درمان شد. این ساز یک کلید یا میخ بود که برای درخشش روی ذغال ساخته می شد و سپس برای سوزاندن آن استفاده می شد زخم گزش.
با این حال ، در سال 1828 استفاده از کلید هوبرتوس توسط کلیسا ممنوع شد. در سال 1885 این واکسن توسط لوئیس پاستور (1822-1895) ، پزشک و باکتری شناس فرانسوی ساخته شد. برای این منظور او هاری ضعیف شده را وارد کرد ویروس ها به نخاع از خرگوش ، خرگوش تشکیل شد آنتی بادی در برابر ویروس ها و پاستور اولین واکسن هاری را از خشک شده تولید کرد نخاع.
ویروس ابتدا در محل ورود به عضله تکثیر می یابد و بافت همبند، و سپس همراه می رود اعصاب به نخاع و مغز. در آنجا سلولهای عصبی را آلوده و دوباره تکثیر می کند. این منجر به التهاب حاد می شود (آنسفالیت) و به اصطلاح اجسام نگاری ایجاد می شوند ، بعضی از آنها از ویروسهای نابالغ تشکیل شده است. وقتی تعداد مشخصی از ویروس ها به تعداد مشخصی رسید ، آنها دوباره در امتداد اعصاب، که منجر به فلج بدن و در نهایت مرگ می شود.
غدد بزاقی و اشکی نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند تا ویروس با ترشحات آنها دفع شود. با این حال ، تنها 30 تا 40 درصد از افراد آلوده به این بیماری مبتلا می شوند ، که پس از آن همیشه کشنده است. در شکل تهاجمی ، مغز به طور عمده تحت تأثیر قرار می گیرد ، در حالی که به شکل خاموش نخاع ملتهب شده است (میلیت).
