فرکانس
خطر ابتلا به a بثورات پوستی به دلیل آلرژی یک بار در طول زندگی در اروپای مرکزی حدود 15 درصد تخمین زده می شود. قسمتهای بدن که بیشتر درگیر می شوند دستها ، ناحیه تناسلی و مقعد و صورت هستند.
نشانه ها
La بثورات پوستی ناشی از آلرژی معمولاً در فازهای مختلف اجرا می شود. در آغاز ، فقط تغییر رنگ قرمز روشن در ناحیه آسیب دیده وجود دارد. با پیشرفت بثورات ، بافت به دلیل احتباس آب (ادم) متورم می شود.
این معمولاً در 6 ساعت اول اتفاق می افتد. خارش، سوزش و درد می تواند در این مدت رخ دهد. طی 12-24 ساعت اول ، آب جمع شده در لایه های پوستی باعث پاره شدن ساختار سلول پوست می شود و در نتیجه تاول های گریه آور ایجاد می شود.
پس از حدود 3 روز ، واکنش شروع به عقب نشینی می کند. ابتدا پوسته و مقیاس از تاولهای ترکیده تشکیل می شود ، تا زمانی که بهبودی ایجاد شود. اگر واکنش به عنوان یک واکنش باقی نماند ، بلکه منجر به تماس مکرر با ماده ایجاد کننده آلرژی شود ، تماس مزمن آلرژیک اگزما توسعه می یابد
این امر اغلب در هنگام استرس شغلی اتفاق می افتد که اجتناب از ماده محرک دشوار است. در طی تماس طولانی مدت ، تورم و تشکیل تاول بسیار کمتر برجسته است. در این حالت ، تمرکز بر افزایش کراتینه شدن و درشت شدن پوست است که متعاقباً منجر به بسیار زیاد می شود پوست ترک خورده ظاهر.
کورتیزون ماده اصلی اصلی است که برای خنثی کردن واکنش پوست استفاده می شود. این ماده در مناطق آسیب دیده اعمال می شود و واکنش ایمنی بیش از حد بدن را مهار می کند. در اینجا مهم است که اطمینان حاصل کنیم ماده حامل برای علائم مربوطه مناسب است.
به عنوان مثال ، یک آماده سازی آبکی معمولاً باید روی بثورات گریه کننده ، و یک داروی چرب روی بثورات خشک استفاده شود. آنتی هیستامین ها می تواند برای از بین بردن مکانیسم های محرک آلرژیک و بالاتر از همه برای تسکین خارش استفاده شود. اینها را می توان به صورت محلی به عنوان پماد یا به صورت سیستمیک به عنوان قرص استفاده کرد.
نور درمانی با اشعه ماورا بنفش ، که همچنین مانع واکنش ایمنی می شود ، می تواند کمک کند. در مورد التهاب پوست ، همیشه این خطر وجود دارد باکتری به سد پوست نفوذ کرده و منجر به عفونت باکتریایی اضافی خواهد شد. برای جلوگیری از این ، ضد عفونی کننده میتواند مورد استفاده قرار گیرد. در مورد دوره های شدید نادر ، هنوز هم امکان استفاده از مهارکننده های کلسینورین وجود دارد (به عنوان مثال تاکرولیموس).
تمام مقالات این مجموعه:
