آزمایش بیداری چندگانه یک روش تطبیقی داروی خواب است که می تواند برای تشخیص استفاده شود اختلالات خواب و همچنین ارزیابی درمانی معیارهای برای خواب آلودگی روزانه در این آزمایش از بیمار خواسته می شود که در فواصل مختلف در یک محیط کم محرک و کم نور به خواب برود. توصیه هایی برای انجام آزمون ، که در حال حاضر به طور متداول تری استفاده می شود ، از کارل دوغرامجی نشأت گرفته و برای ارائه نتایج آزمون یکنواخت تر است که ارزیابی آنها آسان تر است.
آزمون بیداری چندگانه چیست؟
آزمایش بیداری چندگانه یک روش دارویی خواب است که می تواند برای تشخیص استفاده شود اختلالات خواب و همچنین ارزیابی درمانی معیارهای برای خواب آلودگی روزانه آزمایش بیداری چندگانه یکی از روشهای برجسته داروی خواب در جهان است تشخیص عملکرد. در طی آزمایش ، بیمار از نظر معاینه مورد بررسی قرار می گیرد تونیک فعال سازی و همچنین بیداری. شرکت کنندگان در آزمایش بدون تأثیر حواس پرتی به محیط کم محرک منتقل می شوند. در آنجا قرار است که تا حد ممکن در گرگ و میش خوابیدن را نادیده بگیرند. مراحل منفرد روش در فواصل زمانی مشخص تکرار می شود. این آزمایش با سایر روشهای مقایسه ای تشخیص خواب تفاوت اساسی دارد. به عنوان مثال ، آزمون تأخیر خواب چندگانه در وضعیت خوابیده و چشم بسته در تاریکی مطلق انجام می شود ، در حالی که آزمایش بیداری چندگانه در حالت نشسته و چشم باز در نور کم انجام می شود.
عملکرد ، اثر و اهداف
به طور خاص ، ناركولپسي و هيپرسومنيا دو تشخيص داروي خواب هستند كه با آزمايش چند بيداري در خواب تأييد يا عيني مي شوند. به خصوص برای پرخوابی ، این آزمایش می تواند عینیت بخش باشد. این آزمایش را نمی توان برای تشخیص حذف استفاده کرد ، اما می تواند برای طبقه بندی شدت تشخیص های قبلی استفاده شود. تمایل به خواب رفتن روی چرخ را نیز می توان با آزمایش با موفقیت بررسی کرد. اساس روش آزمون جمع آوری مقادیر مختلف است که آزمایشگاه با مقادیر استاندارد قبلی جمع آوری شده مقایسه می کند اختلال خواب بیماران و افراد سالم. از آنجا که برای انجام آزمایش تکنیک های اندازه گیری ویژه ای لازم است ، آزمایش های بیداری متعدد منحصراً در آزمایشگاه های خواب انجام می شود. تحت شرایط خاص ، دفتر خاطرات خواب و polysomnographies مکمل نتایج آزمون چه و چه مکمل در موارد جداگانه بسته به اهداف آزمون توسط آزمایشگاه خواب مربوطه مفید هستند. طبق توصیه های کارل دوغرهمی ، این آزمایش اکنون مستقل از آزمایشگاهی است که این آزمایش را در چهار دور انجام می دهد ، آزمایش هایی که طبق پروتکل 40 دقیقه ای انجام می شوند و در یک بازه دو ساعته از ساعت 9 یا 10 صبح انجام می شوند. حداقل یک ساعت قبل از آزمایش ، سرپرستان یک صبحانه سبک به بیمار ارائه می دهند. بعد از فاصله دوم ، یک ناهار سبک برگزار می شود. دارو ، الکل, درخت کولا, كافئينو تنباکو قبل یا در طی این روش مجاز نیستند ، زیرا می توانند بر الگوی خواب تأثیر بگذارند. در طول آزمایش ، بیمار در یک اتاق تاریک و با دمای مناسب است. کارکنان به طور مرتب از راحتی شرکت کنندگان سال می کنند و شروع به کار می کنند معیارهای برای بهبود راحتی در صورت لزوم. یک منبع نوری واحد در پشت منبع سوژه قرار دارد سر. آزمودنی کل جلسه آزمون را روی تخت نشسته و از تقویت کننده به عنوان پشتی استفاده می کند. حواس او را پرت می کند ، مانند آواز یا ایستادن کاملاً ممنوع است و حسگرها برای همیشه بیدار بودن آزمودنی را تشخیص می دهند. قبل از هر بازه زمانی ، بیمار طبق دستور کارمندان چشمهای خود را حرکت می دهد و برای جمع آوری مقادیر از دستگاه الکتروانسفالوگرافی ، الکتروکولوگراف ، الکترو میگرافی و الکتروکاردیوگرام استفاده می شود. شروع خواب زمانی است که حسگرها بیش از 15 ثانیه خواب را ثبت کرده باشند. یک فاصله زمانی یا وقتی بیمار به خواب می رود یا حداکثر پس از 40 دقیقه به پایان می رسد. برای هر اجرا ، زمان دقیق شروع و پایان ثبت می شود. علاوه بر این ، تاخیر در خواب و همچنین مدت زمان خواب تعیین می شود. مراحل خواب مربوطه نیز در نتایج آزمون گنجانده شده و ثبت می شود. در پایان آزمایش ، آزمایشگاه داده های جمع آوری شده در مرحله آزمون را با داده های استاندارد قبلاً تعیین شده افراد با و بدون مقایسه می کند. اختلالات خواببر اساس این مقایسه ، کارکنان خواب عمومی بیمار را در طول روز تعیین می کنند و بنابراین می توانند ، درمورد سایر موارد ، در مورد خطرات ناشی از خواب میکرو در چرخ اظهاراتی ارائه دهند.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
آزمایش بیداری چندگانه به آزمایش تأخیر خواب چندگانه برمی گردد و از دهه 1980 وجود دارد. با گذشت زمان ، روشهای فرعی مختلفی از روش آزمون ایجاد شد ، به طوری که ارزیابی یکنواخت نتایج مربوطه به زودی دیگر امکان پذیر نبود. هرکسی که امروز آزمایش می کند باید اطمینان حاصل کند که آزمایشگاه از توصیه های Dogrhamji در روش خود پیروی می کند. اگر اینگونه نباشد ، طبقه بندی واقعی داده های جمع آوری شده دشوار است. بعلاوه ، اگر بیمار باید مرتباً دارو مصرف کند ، باید این محدودیت را از قبل با آزمایشگاه در میان بگذارد. در حالی که برخی از داروها تأثیر کمی بر روی الگوی خواب دارند ، اما مشارکت در حالی که تحت تأثیر سایر داروها قرار نداریم ، توصیه نمی شود ، زیرا تأثیر دارو نتایج را کج خواهد کرد. بر خلاف آزمون تأخیر خواب چندگانه ، آزمایش بیداری چندگانه برای بیمارانی که تحت این آزمایش هستند نیز مناسب است درمان برای افزایش خواب آلودگی در روز. موفقیت درمان می توان با آزمون ارزیابی کرد ، زیرا در طی این روش به ویژه توانایی مقاومت در برابر خواب هنگام آموزش بررسی می شود. انجام polysomnography قبل از آزمون تأخیر خواب چندگانه و آزمون بیدار بیدار اجباری است ، زیرا کیفیت خواب می تواند از اهمیت بالایی برای هر دو روش برخوردار باشد.
