تشخیص | آب در پریکارد - خطرناک است؟

تشخیص

روش انتخاب برای تشخیص افیوژن پریکارد is سونوگرافی تشخیص (سونوگرافی) ، که در آن آب در پیراشامه قابل تجسم است. از توموگرافی رایانه ای (CT) نیز می توان برای تجسم مایعات بین این دو استفاده کرد پیراشامه لایه های. پس از تأیید بصری تجمع آب ، مایعات معمولاً از حفره پریکارد گرفته می شود (پنچر شدن) برای بررسی آن برای وجود عوامل بیماری زا یا سرطان سلول ها. تجمع مایعات همچنین می تواند در نوار قلب مشاهده شود ، و افراد مبتلا اغلب بثورات را در ضبط ECG کاهش می دهند.

عوارض

عارضه مخوف تجمع آب در پیراشامه به اصطلاح است تامپوناد پریکارد. این یک اختلال عملکرد عظیم است قلب، که ناشی از تجمع بسیار شدید مایعات در پریکارد است. قلب به سختی قادر به پمپاژ مناسب است ، بطن ها به سختی پر می شوند خون و خونرسانی به قلب با فشرده سازی به سختی تضمین می شود. در موارد شدید ، این حتی می تواند منجر به شرایط تهدید کننده زندگی شود که کافی نیست خون می تواند برای تأمین بدن از قلب اخراج شود.

درمان

درمان از افیوژن پریکارد می تواند بسیار متغیر باشد و تا حد زیادی به علت اصلی آن بستگی دارد. تجمع کم مایعات در پریکارد معمولاً نیازی به درمان ندارد ، برای جلوگیری از عوارض ، بزرگترها باید با استفاده از سوراخ سوراخ شوند. در این روش ، پزشک معالج یک سوزن را داخل آن قرار می دهد قفسه سینه تحت کنترل ECG و آن را به سمت پریکارد پیش می برد ، جایی که سپس از طریق یک کانول از پریکارد خارج می شود.

با این حال ، اگر مقدار مایع آنقدر زیاد باشد که با یک ساده نمی توان آن را خارج کرد پنچر شدن، همچنین می توان یک تخلیه پریکارد را در پریکارد قرار داد ، که سپس مایع را به طور مداوم از طریق نوعی کاتتر تخلیه می کند. اگر افیوژن پریکارد عفونی است ، دولت از آنتی بیوتیک ها یا ضد التهاب داروهای ضد درد اغلب نشان داده شده است. با این حال ، اگر هیچ درمان محافظه کارانه ای نشان داده نشود یا اگر وام های مکرر رخ دهد ، اغلب فقط یک مداخله جراحی می تواند موجب تسکین شود: این شامل بریدن نوعی سوراخ یا پنجره کوچک در پریکارد (پنجره پریکارد) است که از طریق آن مایع جمع شده می تواند خارج شود.

فقط در موارد بسیار نادر ممکن است برداشت کامل پریکارد (پریکاردیوسنتز) لازم باشد. اگر در پریکارد آب وجود داشته باشد ، این می تواند خیلی سریع منجر به عوارض جدی شود. به عنوان مثال ، تنگی قلب منجر به از دست دادن عملکرد با مقدار قابل توجهی کاهش می یابد خون در گردش خون پمپ می شود.

گاهی اوقات ، با درمان علت احتباس آب ، یک درمان محافظه کارانه (صبر کنید و ببینید) کافی است. با این حال ، اغلب ، a پنچر شدن لازمه. در طی این روش می توان آب را از پریکارد تخلیه کرد.

در بیشتر موارد ، از مایع پریکارد نیز برای معاینات بعدی استفاده می شود. این پنچری معمولاً با سوزن یا سرنگ بلند به صورت اولتراسونیک انجام می شود. با استفاده از سرنگ می توان مایعات را مستقیماً جمع آوری کرد تا بتوان از آن برای اهداف تشخیصی بیشتر استفاده کرد.