تجمع آب در پیراشامه - همچنین به نام افیوژن پریکارد - به وجود مایعات بین این دو اشاره دارد بافت همبند غشاهای اطراف قلب (حفره پریکاردی). این تجمع آب می تواند به صورت حاد و مزمن رخ دهد. در یک فرد سالم ، حدود 20 میلی لیتر مایعات در آن وجود دارد پیراشامه، که کاملا طبیعی است و از آن پشتیبانی می کند قلب در حرکت پمپاژ آن در داخل پیراشامه.
خطری که آب در پریکارد ایجاد می کند بستگی زیادی به علت و میزان افیوژن دارد. دامنه خطرات مرتبط با آب در پریکارد از بدون علامت بدون درمان تا موقعیت های اضطراری تهدید کننده زندگی گسترش می یابد. در بسیاری از موارد ، به ویژه هنگامی که افیوژن توسط عوامل بیماری زا ایجاد می شود ، فقط مقدار کمی آب در پریکارد تجمع می یابد که فقط کمی از حد طبیعی مایعات در حدود 20 میلی لیتر بیشتر می شود.
بیشتر اوقات ، آب در انتهای محل جمع می شود قلب در امتداد نیروی جاذبه و بر عملکرد قلب تأثیر نمی گذارد. توسعه مقدار آب باید دائماً کنترل شود تا بتوان پیشرفت آن را ارزیابی کرد. در این موارد ، با این حال ، دارو درمانی کافی است و رویکردهای طبیعی نیز می تواند در نظر گرفته شود.
آب خود نیازی به درمان ندارد ، فقط بیماری زمینه ای است. با مقادیر بیشتری آب در پریکارد ، خطر حاد بالاتر است ، به همین دلیل است پنچر شدن و تسکین پریکارد اغلب ضروری است. به عنوان مثال ، عفونت های باکتریایی به طور مداوم مایعات جدید تولید می کنند.
تا زمانی که عفونت و در نتیجه بیماری زمینه ای درمان نشود ، مقدار آب در پریکارد افزایش می یابد. با مقادیر بالاتر ، پریکارد بیشتر و بیشتر پر می شود و قلب را تحت فشار قرار می دهد. از آنجایی که عضله قلب در حین ضربان مداوم در حال تنش و شل شدن است ، اگر فشار خارجی بر قلب وارد شود ، عملکرد آن محدود می شود ، همانطور که در مقدار بیشتری آب در پریکارد وجود دارد.
فشار خارجی از آرامش و جذب کامل قلب جلوگیری می کند خون حجم ، در نتیجه نارسایی قلبی. در نتیجه ، بدن دیگر به اندازه کافی تأمین نمی شود خون. این شرط همچنین به عنوان "تامپوناد پریکارد”در شرایط اضطراری حاد.
در نتیجه محدودیت ظرفیت قلب ، تپش قلب ، تنگی نفس ، سرگیجه و تعریق رخ می دهد. در بدترین حالت ، ایست قلبی عروقی رخ می دهد. در این موارد بیمار باید به واحد مراقبت های ویژه منتقل شود و در صورت لزوم برای تخلیه مایعات پریکارد پانچ شود. تا زمانی که بیماری زمینه ای حاد باشد و اصلاح نشده باشد ، می توان برای چند روز یک تخلیه در پریکارد قرار داد تا مایع تازه تشکیل شده تخلیه شود.
