همهگیرشناسی
در آلمان و اروپای میانه ، حدود 83٪ از جمعیت رزوس مثبت هستند ، که ممکن است منجر به کمبود انتقال مناسب شود خون برای گیرندگان خون منفی اهداکننده خون. اوضاع برای گیرنده های منفی رزوس در اروپای شرقی حتی در برخی موارد بیش از 4٪ از جمعیت را نشان می دهد.
اهمیت بالینی
مهمترین اهمیت سیستم رزوس در طبقه بندی خون تزریق و در بیماری خطرناک haemolyticus neonatorum ، بیماری کودک در رحم مادر که در آن مادر تولید می کند آنتی بادی در برابر خون از جنین سیستم رزوس در طبقه بندی خون برای تزریق وضعیت مشابهی با سیستم AB0 دارد. اطمینان از اینکه رزوس منفی خون رزوس مثبت دریافت نمی کند مهم است ، زیرا ممکن است عوارضی رخ دهد.
شکل گیری آنتی بادی در برابر پروتئین rhesus D ، که می تواند به آسیب برساند جنین در طی بارداری، در اینجا نیز مهم است. برعکس ، یک اهدا کننده مثبت خون اگر ترانسفوزیون با خون منفی شود ، ترس از ترس ندارد ، زیرا در سلولهای خونی اهدا شده هیچ عامل رزوس وجود ندارد که بتواند در برابر آن تشکیل شود آنتی بادی. Morbus haemolyticus neonatorum می تواند هنگامی اتفاق بیفتد که مادری که منفی است و باعث ایجاد آنتی بادی علیه فاکتور راشوس می شود ، از کودکی مثبت برخوردار است.
با توجه به ارث ذکر شده در بالا ، این امکان وجود دارد که فرزند مادر منفی از طریق پدر مثبت ، به خونسردی مثبت بدل شود. هنگام تولد کودک مثبت ، مقادیر کافی از خون کودک می تواند به گردش خون مادر وارد شود تا واکنش ایمنی بدن (شبیه واکسیناسیون) در برابر عامل رزوس ایجاد شود. از نظر تئوری نیز می توان با دادن نمونه خون رزوس مثبت به مادر ، مصونیت رزوس ایجاد کرد ، به همین دلیل مقررات بسیار سختگیری در اینجا اعمال می شود.
در طی بارداری با داشتن یک کودک مثبت به خون ، آنتی بادی های تازه شکل گرفته مادر به گردش خون کودک راه می یابند. در آنجا آنها منجر به انحلال می شوند جنینسلولهای قرمز خون است و می تواند به جنین آسیب جدی برساند. به عنوان یک اقدام احتیاطی ، می توان در اولین تولد کودک مثبت به مادر ، دارویی را برای مادر تجویز کرد تا از ایجاد مصونیت در برابر عامل رزوس جلوگیری کند.
