معرفی
اطلس اولین است مهره گردن رحم و نزدیکترین قسمت به ستون فقرات جمجمه. به همین دلیل بار کل را تحمل می کند جمجمه. "تکان دادن" نیز نامیده می شود زیرا ساختار آن و عضلات متصل به آن امکان تکان دادن را دارند.
تشریح
به دلیل موقعیت خاص و عملکرد ویژه آن ، اطلس مانند دوم است مهره گردن رحم (محور) ، ساختار متفاوتی نسبت به سایر اجسام مهره ای دارد. اطلس یک واحد عملکردی با محور تشکیل می دهد و از یک قدامی کوچک (شکمی) و یک خلفی بزرگ (پشتی) تشکیل شده است قوس مهره ای. این قوسهای مهره ای هر کدام دارای پیوستگی استخوانی کوچکی هستند ، آنتروئید غده کوچکتر و بعد از آن غده بزرگتر است.
در قسمت داخلی قدامی قوس مهره ای یک گودال کوچک ، fovea dentis است. این به عنوان یک اتصال مشترک به دوم است مهره گردن رحم، محور چاله ها. در هر طرف یک ساختار استخوانی ضخیم ، جرم جانبی وجود دارد.
اینها در بالا یک سطح مفصلی مقعر دارند (Facies articularis superior) ، که به عنوان اتصال مفصلی با استخوان پس سری عمل می کند. دو سطح مفصلی دیگر ، وجوه مفصلی تحتانی ، در سمت پایین توده جانبی قرار دارند. اینها به عنوان اتصال به محور عمل می کنند.
در وسط آن یک سوراخ بزرگ وجود دارد ، Foramen vertebrale. این در خدمت عبور از نخاع. در هر طرف یک برجستگی استخوانی کوچک وجود دارد ، یعنی پردازش تراورس.
در این سوراخ کوچک ، Foramen transversarium وجود دارد. منجر به شرایین مهره ای می شود که وارد آن می شود سر از طریق سوراخ پس سری (foramen magnum). برجستگی های مختلف استخوانی به عنوان مبدأ و نقطه شروع عضله پیش مهره ای عمل می کنند و بنابراین باعث می شوند سر حرکت کردن
اتصالات
اطلس عنصر اصلی این دو است سر مفاصل. از یک طرف ، مفصل آتلانتوکسیپیتال را تشکیل می دهد ، که اتصال بین آن است جمجمه استخوان و ستون فقرات گردنی. این مفصل خم شدن ، کشش و حرکت جانبی سر را امکان پذیر می کند.
مفصل آتلانواکسیال نشان دهنده اتصال مفصلی بین مهره های اول و دوم گردن است. چرخش سر را امکان پذیر می کند.
