اهداف درمانی
- پرهیز مطلق ، ترجیحاً مادام العمر
- اگر دستیابی به پرهیز امكان پذیر نباشد یا مصرف مضر یا پرخطر وجود داشته باشد ، باید كاهش مصرف (مقدار ، زمان ، دفعات) به معنای كاهش آسیب را جستجو كرد.
توصیه های درمانی
درمان بستری (سم زدایی یا ترک واجد شرایط بهتر [QE]) برای موارد زیر توصیه می شود:
- وقتی خطر تشنج ناشی از مصرف الکل و / یا هذیان ترک ، و / یا [درجه توصیه شده A] وجود دارد
- در حضور زمینه ای سلامت یا شرایط روانی-اجتماعی تحت آن الکل به نظر نمی رسد که پرهیز از شرط سرپایی [درجه توصیه شده A] قابل دستیابی باشد.
- در افراد وابسته به الكل و افراد دارای استفاده مضر در صورت تحقق حداقل یكی از معیارهای زیر [نقطه اجماع بالینی = PPP]:
- (انتظار می رود) علائم ترک شدید ،
- بیماری های روانی یا همراه ، شدید یا متعدد ،
- خودکشی (خطر خودکشی) ،
- عدم حمایت اجتماعی ،
- عدم موفقیت در سرپایی دفع مسمومیت.
درمان سرپایی ترک (فیزیکی دفع مسمومیت یا درمان ترک اعتیاد واجد شرایط) ممکن است در صورت عدم وجود علائم یا عوارض شدید ترک ، پایبندی زیاد و محیط اجتماعی حمایتی [PPP] وجود داشته باشد. توجه: "درمان ترک اعتیاد" (QE) یک درمان حاد روان پزشکی اعتیاد یا داروی اعتیاد است که فراتر از جسمی است دفع مسمومیت. شدید و متوسط الکل سندرم های ترک باید از نظر دارویی [درجه توصیه شده A] درمان شوند.
توصیه های درمانی:
- درمان توصیه می شود:
- برای مداخله کوتاه در افرادی که مصرف پرخطر دارند (یک توصیه).
- برای مشروبات الکلی (توصیه B).
- درمان با داروهایی که برای کاهش مصرف الکل در بیماران وابسته به الکل طراحی شده است:
- فاز حاد: بنزودیازپین ها و لومتیازول.
- در علائم هذیان (تحریک ، توهم و هذیان) درمان با: بزودیازپین ها با داروهای ضد سایکوتیک (به ویژه هالوپریدول و بوتیروفنون) در ترکیب.
- برای تشنج: ضد تشنج. از کاربامازپین ، والپروئیک اسید ، گاباپنتین و اگزکاربازپین ممکن است برای درمان سندرم ترک خفیف تا متوسط الکل استفاده شود
- فاز حاد: بنزودیازپین ها و لومتیازول.
- درمان ترک اعتیاد واجد شرایط (طبق دستورالعمل: 21 روز) همیشه باید دنبال شود درمان رفتاری شناختی (CBT) و مداخله انگیزشی.
- درمان پس از حاد: پرهیز به عنوان هدف اصلی درمانی.
- مفهوم نوشیدن کنترل شده (KT) در کنار هدف پرهیز ، با شدت بیشتری شروع به تثبیت خود می کند (درمان با: آنتاگونیست های مواد مخدر)
- برای پیشگیری از عود ، آکامپروسات (نمک اسید گلوتامیک مدولاتور) و نالترکسون (آنتاگونیست مواد مخدر) استفاده می شود.
- هذیان ترک الکل به دلیل خطر عوارض تهدید کننده زندگی ، باید همیشه تحت مراقبت های پزشکی شدید قرار گیرد (برای جزئیات ، به Delir مراجعه کنید)
- نظارت عملکردهای حیاتی (عملکردهای قلبی عروقی).
- کنترل آب، الکترولیت و گلوکز تعادل.
- در حضور کتواسیدوز الکلی (تخلیه متابولیکی ناشی از کمبود انسولین): تزریق گلوکز ؛
- درمان با مواد GABAرژیک مانند بنزودیازپین ها و کلومتازیول.
- برای پیشگیری از انسفالوپاتی ورنیکه (مغز و تغییرات عصبی ناشی از کمبود ویتامین B1): تزریق با ویتامین B 1.
- همچنین به بخش «بیشتر درمان".
یادداشتهای بعدی
- طبق تجزیه و تحلیل شبکه فرانسوی ، "مفهوم کاهش مصرف نوشیدن داروئی" ممکن است انتظارات فعلی را برآورده نکند ، یعنی شواهد بسیار کمی در مورد اثر مواد مورد استفاده وجود دارد ، نقطه نهایی اولیه کل الکل مصرف. نالمفن, توپیرامات و باکلوفن هر کدام بهتر از دارونما. برای تعداد روزهای آخر بدون مصرف الکل ، توپیرامات تعداد روزهای بدون مصرف الکل به طور قابل توجهی در مقایسه با افزایش یافته است دارونمانویسندگان مطالعه نتیجه گرفتند که "مفهوم نوشیدن کنترل شده دارویی" بر اساس نتایج مطالعات با خطر بالای سوگیری است.
