درد در مفاصل

معرفی

دردناک مفاصل می تواند برای مبتلایان بسیار ناخوشایند باشد. حرکات روزمره به یک بار تبدیل می شوند و غالباً حرکات عادی را فقط می توان در درد. دلایل ناراحتی می تواند چند برابر باشد و می تواند به دلایل پیش پا افتاده و همچنین بیماری های مزمن باشد.

درد مفاصل با توجه به معیارهای مختلف می توان گروه بندی کرد بین حاد ، حاد حاد و مزمن تمایز قائل می شوند درد مفاصل، در نتیجه درد حاد مفصلی به طور ناگهانی ایجاد می شود ، درد مفصل زیر حاد در طی چند روز قویتر می شود و درد مزمن مفصل در طی چند هفته یا ماه ادامه دارد. همچنین بین درگیری مونو و چند ذره ای تمایز قائل می شوند ، یعنی فقط یک یا چند مفاصل تحت تأثیر قرار می گیرند

بسته به علت ، می تواند تفاوت های معمولی داشته باشد. علاوه بر این درد بسته به اینکه شدت آن در طول زمان زیاد باشد ، با گذشت زمان افزایش یابد یا در این بین ناپدید شود ، بیشتر طبقه بندی می شود و همیشه به صورت متناوب رخ می دهد. کیفیت درد همچنین می تواند یک عامل تعیین کننده باشد ، یعنی اینکه آیا درد نسبتاً شدید یا کسل کننده است.

شدت درد معمولاً توسط پزشک در مقیاس 1 تا 10 س askedال می شود. با این حال ، غالباً چنین است درد مفاصل که شدت درک شده درد لزوما با میزان آسیب مفصلی ارتباط ندارد. در زیر برخی از بیماری ها وجود دارد که می تواند با درد مفصل همراه باشد.

آرتروز

آرتروز به فرسودگی مفصل اشاره دارد. در آلمان ، این بیماری به ویژه اغلب در مفصل زانو، زیرا تحت استرس خاصی قرار دارد. تقریباً 2/3 از افراد بالای 65 سال به این بیماری مبتلا می شوند ، هرچند شدت این بیماری است شرط می تواند بسیار متفاوت باشد و همه مبتلایان علائم را تجربه نمی کنند.

بین اولیه و ثانویه تمایز قائل می شوند آرتروز. اولیه آرتروز مبتنی بر یک است غضروف نقصی که نمی توان علت دقیقی برای آن قائل شد. آرتروز ثانویه ناشی از بارگذاری نادرست ، اضافه بار ، التهاب قبلی مفصل است (آرتروز) یا برخی بیماری های متابولیک.

درد به طور معمول تحت استرس رخ می دهد. به ویژه لکه بینی پس از نشستن طولانی مدت توسط افرادی که تحت تأثیر آن قرار دارند دردناک توصیف می شود. در دوره آرتروز ، مبتلا مفاصل ممکن است تغییر شکل داده و فیوژن مفصلی رخ دهد.

آرتروز درمانی در ابتدا با داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی فشرده برای بهبود تحرک درمان می شود. مسکن ها می تواند برای تسکین علائم استفاده شود. اگر اقدامات محافظه کارانه کمکی نکند ، برخی روش ها وجود دارد که می تواند جایگزین استفاده شود.

به عنوان مثال ، امکان تزریق به اصطلاح وجود دارد محافظت از غضروف به مفصل محافظت از غضروف داروهایی هستند که برای محافظت از غضروف از وخامت بیشتر سالم غضروف همچنین می توان از ناحیه غضروف مفصل کمتر تحت فشار قرار گرفت و به نقاط اصلی تنش پیوند زد (اصطلاحاً پیوند خودکار).

روش مشابه کندروسیت است پیوند، که در آن چند سلول غضروف از غضروف سالم برداشته می شود. اینها برای چندین هفته کشت می شوند و سپس به غضروف آسیب دیده متصل می شوند. با تشکیل غضروف جدید ، این سلولهای پیوندی می توانند آسیب را تا حدودی جبران کنند.

روش های جراحی یک گزینه جایگزین است ، به خصوص اگر آرتروز در حال حاضر پیشرفت بیشتری داشته باشد. مفصل را می توان با آندوپروتز جایگزین کرد (به عنوان مثال مصنوعی) مفصل زانو) یا سفت شده (آرتروز). آندوپروتز یک راه حل طولانی مدت است ، اما مفصل معمولاً پس از حدود 10 سال دوباره شل می شود و سپس باید دوباره جراحی شود.

به همین دلیل فرد مایل است در صورت امکان از استفاده از آندوپروتز قبل از 60 سالگی جلوگیری کند. عملیات بعدی معمولاً بسیار پیچیده تر از عمل اول است ، زیرا ماده استخوان به طور فزاینده ای از بین می رود و استخوان به دلیل انعطاف پذیری کمتری دارد. فرآیندهای پیری و تغییرات پوکی استخوان. در آرتروز (سفت شدن مفصل) ، مفصل مربوطه در یک موقعیت ثابت می شود ، به عنوان مثال توسط پیچ یا سیم ، و نمی توان پس از آن حرکت داد. اگرچه این معمولاً منجر به آزادی مداوم از درد می شود ، اما این روش با از دست دادن کامل عملکرد مفصل آسیب دیده نیز همراه است.