پاتوژنز (توسعه بیماری)
لیشمانیوز توسط گونه های مختلف لیشمانیا ایجاد می شود. اینها دارای یک چرخه رشد دو بخشی هستند که یک قسمت آن در پشه ناقل ماده ، پشه خاکی یا پروانه پشه (فلبوتوم) و دیگری در انسان.
در خون از بین حشرات گزنده ، انگلهای تاژک دار به طول تقریبی 10-15 میکرومتر تکامل یافته و تکثیر می شوند (شکل پروماستیگوت) و متعاقباً به داخل عروق حشره مهاجرت می کنند. معمولاً پاتوژن در محل تلقیح (محل ورود پاتوژن) توسط پاسخ ایمنی سلولی میزبان از بین می رود. وقتی فرد مبتلا سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است ، لیشمانیا در ماکروفاژها تکثیر می یابد ("سلول های پاک کننده") و مونوسیت ها (متعلق به سفید است خون گروه سلول سلولهای سیستم ایمنی بدن و پیش سازهای ماکروفاژها) از پوست. فرم های پروماستیگوت به آماتستیگوت تبدیل می شوند. اینها بدون تورم هستند. پس از ضرب ، انگل ها تخریب می کنند غشای سلولی و به صورت هموژن گسترش یابد (توسط خون) در سراسر ارگانیسم. در احشای لیشمانیوز، leishmania وارد شوید لنف گره ها ، طحال, کبدو مغز استخوان.
لیشمانیای جهان قدیم شامل: L. tropica major ، L. tropica minor ، L. donovani ، L. donovani infantum ، L. archibaldi ؛ کسانی که در دنیای جدید وجود دارد عبارتند از: L. brasiliensis ، L. مکزیکی - mexicana ، L. mexicana - pifanoi.
علل (علل)
علل رفتاری
- محافظت ناکافی در برابر نیش پشه در مناطق بومی لیشمانیوز (مناطق گرمسیری ، نیمه گرمسیری).
- آوردن حیوانات آلوده مانند سگ از مناطق بومی.
علل دیگر
- سالک در فرودگاه - عفونت در هواپیما یا در فرودگاه توسط پشه های وارداتی.
- لیشمانیوز چمدان - عفونت توسط پشه ها از چمدان هواپیمایی.
- به ندرت ، انتقال می تواند از طریق اهدای عضو یا خون اتفاق بیفتد.
- عفونت دیابتی از مادر به کودک متولد نشده امکان پذیر است.
