خنده نوعی بیان ذاتی و بازتاب طبیعی برای است فشار کاهش و به طور کلی سلامت از فرد مغز به صورت انعکاسی به محرک های حسی در هنگام خنده با دستورات انقباض عضلات خاص پاسخ می دهد. خنده در شرایط نامناسب می تواند ارزش بیماری داشته باشد و نشان دهنده اختلالات روانی باشد.
خنده چیست؟
خنده نوعی بیان ذاتی و بازتاب طبیعی برای است فشار کاهش و به طور کلی سلامت از فرد خنده یک رفلکس ذاتی بدن است و یک شکل طبیعی بیان است که به این شکل فقط مخصوص انسان است. خنده یا مربوط به یک واکنش انعکاسی به موقعیتهای نشاط آور یا یک رفتار دفاعی بازتابنده است. به عنوان مثال درگیری های اجتماعی و اضطراب های قریب الوقوع را می توان با خنده کاهش داد. فرض بر این است که خنده در اصل با ژست تهدیدآمیز تظاهرات مطابقت دارد استحکام، همانطور که حیوانات از طریق خرخر نیز بیان می کنند. با این حال ، در درون یک جامعه انسانی ، خنده همیشه یک عملکرد یکپارچه داشته و دارد. خنده به عنوان یک رفلکس بدن بلافاصله به محض حسی صورت می گیرد اعصاب انتقال محرک به مغز. از مغز، این محرک حسی به انتهای عصب عضلات خاص منتقل می شود. در نتیجه این انتقال رفلکس ، عضلات خنده منقبض می شوند. به یک معنا ، این انقباض یک بازتاب جبرانی برای برخی احساسات است. بر خلاف بسیاری دیگر واکنش، خنده را می توان تا حد زیادی با کنترل خود کنترل کرد. از طرف دیگر ، حرکت رفلکس به راحتی منجر به اسپاسم غیر ارادی می شود که به اسپاسم خنده معروف است.
کارکرد و وظیفه
خنده تسکین می دهد فشار. این برای برقراری ارتباط ، تشکیل گروه و در بعضی مواقع حتی به عنوان سلاح نیز استفاده می شود. محرک های حسی قوی استرس برای بدن هستند. این استرس را می توان با خنده کاهش داد. از طریق خنده ، شخص نیز به طور اشتباه و غیر کلامی وضعیت عاطفی فعلی خود را نشان می دهد. با این حال ، او همچنین می تواند از طریق خنده حالت عاطفی منفی را تضعیف کند. خندیدن همراه با افراد دیگر پیوند ایجاد می کند. با این حال ، به عنوان یک گروه خنده ، اغلب به افراد خارج از گروه احساس تهدید می کند. بر این اساس ، خنده عملکردها و تأثیرات مختلفی دارد. با این حال ، روند در بدن تا حد زیادی ثابت باقی مانده است. هنگام خندیدن ، عمدتا تنفس حرکتی که تغییر می کند. بازدم در حرکات تند و سریع پی در پی انجام می شود. استنشاقاز طرف دیگر ، در پفک های تند و عمیق اتفاق می افتد. هوای تنفسی در ریه ها تقریباً به 100 کیلومتر در ساعت می رسد. سه تا چهار برابر بیشتر اکسیژن از این طریق وارد ریه ها می شود. مغز این را تحریک می کند تنفس حرکت انعکاسی در پاسخ به محرک های حسی. علاوه بر این ، دستورات انقباض را به عضلات صورت. در نتیجه شکاف دهانی و گوشه های آن بزرگتر می شود دهان بلند کردن به دلیل انقباضات عضله زیگوماتیک ابرو همچنین بالا رفته ، سوراخ های بینی شعله ور می شوند و چشم ها باریک می شوند. تارهای صوتی هنگام خنده و لرزش ایجاد می شوند دیافراگم به صورت ریتمیک حرکت می کند مانند هر موقعیت عاطفی ، خنده می تواند غدد اشک را تحریک کند ، سپس اشک خنده آزاد می کند. در مجموع ، رفلکس خنده باعث انقباض 17 عضله و در کل حدود 80 عضله بدن می شود. با این حال پا و مثانه عضلات در این حالت شل می شوند انقباضات. این همان اصطلاحی است که فرد با خنده شلوار خود را کند می کند. به عنوان یک نتیجه از تغییر در تنفس, خون گردش در هنگام خنده تحریک شده و نبض افزایش می یابد. بنابراین خنده باعث تقویت سیستم قلبی عروقی. سیستم ایمنی بدن همچنین از خندیدن متناسب است. بعد از خندیدن ، سلولهای قاتل قابل اندازه گیری بیشتری در این سلول وجود دارد خون، که مردم را از آنها محافظت می کند ویروس ها به خصوص. ایمونوگلوبولین غلظت نیز افزایش می یابد. این بدن پروتئینی بیش از هر چیز به جلوگیری از عفونت های ناشی از آسیب کمک می کند. بنابراین خنده باعث افزایش قدرت دفاعی بدن می شود. فشار هورمون نزول کردن. خوشحال هورمون مانند اندروفین ها آزاد می شوند و تمدد اعصاب وارد می شود. علاوه بر این ، خنده هضم را تحریک می کند. با تولید خوشحال هورمون و مواد ضد التهابی بدن ، خنده باعث تسکین می شود درد.
بیماری ها و بیماری ها
با وجود آنها در واقع سلامتاثرات محرک ، خنده های شدید همچنین می تواند به قلمرو تهدید کننده سلامتی تبدیل شود. اگر غذا یا مایعی در آن وجود داشته باشد دهان در هنگام خندیدن ، این مواد اغلب استنشاق می شوند.سردرد همچنین به طور مكرر در رابطه با خندیدن متناسب است ، احتمالاً به دلیل تنفس غیرطبیعی. به همان دفعات سردرد، هماتوم در عضلات راست شکم در حین حملات شدید خنده رخ می دهد. در موارد جداگانه ، پنوموتوراکس در ریه ها مشاهده شده است. برای افراد با آریتمی قلبی، اسپاسم خنده حتی در شرایط خاص می تواند کشنده باشد. با وجود این خطرات ، خنده در کل همچنان سالم قلمداد می شود ، زیرا عوارض و شکایاتی که در بالا ذکر شد به طور کلی بسیار کم اتفاق می افتد. به همین دلایل ، امروزه از خنده به عنوان بخشی از روشهای درمانی اغلب استفاده می شود. به عنوان مثال ، در برخی از بخشهای اطفال بیمارستان ، دلقکها باعث خنده بیماران جوان می شوند و به بهبودی سریعتر کمک می کنند - همچنین به این دلیل که روان روان سلامتی را ارتقا می بخشد. خنده واقعی درمان بعضاً به عنوان بخشی از درمانهای روان درمانی انجام می شود. به این ترتیب ، گاهی اوقات روان درمانگران سعی می کنند اضطراب بیماران خود را کاهش دهند. به ویژه ، به بیماران مبتلا به بیماری های مزمن اغلب توصیه می شود که دچار خنده شوند درمان. از طرف دیگر ، خنده نیز ممکن است دارای ارزش بیماری باشد و در ابتدا مشاوره سریع با روان درمانگر انجام شود. در واقع ، برای برخی از اختلالات روانی ، رفتار غیر طبیعی خنده شاخص است. به عنوان مثال ، اختلالات اسکیزوافکتیو می توانند خود را در بازتاب خنده منظم به اخبار ناراحت کننده و گریه در موقعیت های خنده دار نشان دهند. این پدیده ها را تأثیر ناکافی نیز می نامند. در چه مرحله ای تأثیر ناکافی در واقع به یک بیماری اشاره دارد ، فقط در موارد فردی و بنابراین در متن شخصیت و تجارب فرد مبتلا قابل ارزیابی است.