بیماری کلیه کیستیک: آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 2 - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمی و پارامترهای آزمایشگاهی اجباری - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

  • تشخیص ژنتیکی (معمولاً نشان داده نمی شود زیرا به عنوان مثال بیماری کلیه پلی کیستیک غالب اتوزومی (ADPKD) را معمولاً با سونوگرافی می توان تشخیص داد)

یادداشتهای بعدی

  • توجه: بسیاری از بیماران مبتلا به کلیه های کیستیک اغلب به آلبومینوریا (افزایش غلظت آلبومین در ادرار) / پروتئینوریا (افزایش دفع پروتئین در ادرار) دچار نمی شوند ، اغلب حتی تا رسیدن مرحله نهایی بیماری کلیوی!
  • یک نشانگر کلیوی جدید ، گلیکوپروتئین پروفیبروتیک Dickkopf 3 (DKK3) ، ترشح شده توسط سلول های توبول کلیه در زیر فشار شرایط ، در بیماران مبتلا به کلیه های کیستیک قابل تشخیص است. یک ارتباط قوی بین DKK3 ادرار غلظت و بیان فیبروز بینابینی لوله ای نشان داده شده است. مواد مورد نیاز: 1 میلی لیتر ادرار خود به خودی (اگر اندازه گیری ظرف 20 ساعت انجام شود در 4- درجه سانتیگراد منجمد یا در 24 درجه سانتیگراد در یخچال قرار دارد) روش: آزمون ELISA داده های جدید گروه تحقیقاتی هومبورگ ارائه شده در کنگره کلیه اروپا (کنگره ERA-EDTA 2018) در کپنهاگ نشان داد که DKK3 همچنین می تواند به عنوان نشانگر پیشرفت CKD استفاده شود:
    • متوسط ​​DKK3 /کراتینین نسبت در بیماران CKD نسبت به جمعیت عمومی (431 در مقابل 33 pg / mg کراتینین) به طور قابل توجهی بالاتر بود ، مستقل از eGFR (GFR تخمین زده شده ، میزان فیلتراسیون گلومرولی تخمین زده شده) و آلبومینوریا (افزایش غلظت آلبومین در ادرار)
    • غلظت ادرار DKK3 به طور قابل توجهی با پیشرفت CKD (پیشرفت بیماری مزمن کلیه) ارتباط دارد
    • 3 کرون غلظت > 1,000 pg / میلی گرم کراتینین با میانگین افت سالانه GFR 2.4٪ همراه بود (0.007/XNUMX = p)
    • 3 کرون غلظت > 4,000 pg / mg کراتینین با از دست دادن 7.6٪ همراه بود (p <0.001) ،