علل دیگر
علاوه بر اختلالاتی که مستقیماً بر عضله پیشانی، ضعف عضلات بزرگ گلوتئال که در بالای عضله پیری فرمیس قرار دارند نیز می تواند منجر به آن شود سندرم پریویریس. عضله پیشانی در عملکرد خود توسط عضلات گلوتئال بسیار قدرتمند باقی مانده پشتیبانی می شود. با این حال ، اگر این عضلات گلوتئال ضعیف شده باشند ، به عنوان مثال هر روز ساعت کار در محل خود در همان وضعیت باقی بمانند ، این عضلات کوتاه می شوند و دیگر نمی توانند فعالیت های واقعی خود را به طور کامل انجام دهند.
به عنوان یک نتیجه، عضله پیشانی، از جمله موارد دیگر ، مجبور است این فعالیتها را مرتباً انجام دهد ، به دلیل این بیش از حد تمرین می تواند بزرگتر شود (هیپرتروفی) را فشار دهید و عصب سیاتیک، که می تواند باعث شود درد از نو. علاوه بر عصب سیاتیک، عصب پودندال نیز می تواند به عنوان علت ایجاد کنده شود یا آسیب ببیند سندرم پریویریس. عصب پودندال با حساسیت ناحیه پرینه و دستگاه تناسلی را تأمین می کند و تخلیه خودسرانه از آن را کنترل می کند مثانه و روده
اگر عصب پودندال توسط عضله piriformis منقبض شود ، می تواند از گزگز و بی حسی در ناحیه پرینه و دستگاه تناسلی تا ادرار و مدفوع باشد. بیاختیاری، به عنوان مثانه و تخلیه روده دیگر قابل کنترل نیست. همچنین تصادفات می تواند دلیل احتمالی آن باشد سندرم پریویریس، به خصوص اگر روی باسن ، ران یا باسن خود بیفتید ، در نتیجه نیروی بیشتری روی عضله پیریفورمیس وارد می شود و عصب سیاتیک. سرانجام ، بدشکلی مادرزادی یا اکتسابی پاها و پاها نیز می تواند مسئول سندرم پیریفورمیس باشد. سندرم Piriformis در بیشتر موارد مشاهده می شود پاهای x به طور خاص ، و همچنین در تفاوت طول بین دو پا.
- سندرم Piriformis
- علائم سندرم Piriformis
- سندرم درمانی Piriformis
- کشش سندرم Piriformis
- بهبودی سندرم Piriformis
- مدت زمان سندرم Piriformis
- آزمایشات مربوط به سندرم Piriformis