تعریف
در سندرم Piriformis ، تحریک از عصب سیاتیک علل درد تشعشع از ران ، که شبیه دیسک فتق شده در ستون فقرات کمر است ، اما از نظر مکانی و علی از آن مستقل است. نام خود را از عضله پیشانی (عضله گلابی شکل) ، که فشار داخلی یا خارجی را وارد می کند یا منتقل می کند عصب سیاتیک، بنابراین باعث تحریک عصب می شود.
همهگیرشناسی
علائم مختلفی از فراوانی سندرم کمر وجود دارد. در یک عمل عمومی ، از هر دوازده بیمار تقریباً یک نفر از کمر عمیق شکایت دارد درد تابش به باسن و پاها. علاوه بر این ، 25٪ از تمام توقف های کار مربوط به بیماری ناشی از چنین شکایاتی است. حدود 42٪ از کل بیماران با ظاهر درد در ناحیه ستون فقرات کمر تا روند عصب سیاتیک، که ثابت شده فاقد هرگونه دیسک فتق است ، از سندرم پیریفورمیس رنج می برند.
علل
سندرم Piriformis می تواند دلایل زیادی داشته باشد. تصادفات یا افتادن بر روی باسن می تواند با فشار بر قسمتهای مجاور عصب سیاتیک ، سندرم درد را تحریک کند ، اما همچنین باعث کاهش فشار در یک دوره زمانی مناسب در ناحیه خاصی از باسن ، مانند نشستن روی کیف در جیب عقب می شود. یا فشار یک طرفه به باسن هنگام نشستن ، به عنوان دلایل توصیف می شود. سندرم Piriformis می تواند ناشی از فشار طولانی مدت ، یکنواخت ، مانند در طی باشد تحمل در حال اجرا، بلند کردن مكرر از پاهای چسبیده یا با خم شدن طولانی و رو به جلو.
علاوه بر این ، عضلات نگهدارنده ، از جمله عضله پیشانی، در سنین پیری به طور مکرر کوتاه می شود ، که می تواند فشار بیشتری بر عصب سیاتیک وارد کند. از نظر آناتومیک ، عضله پیشانی از سطح داخلی و جانبی پایین کشیده می شود سقراط به سطح داخلی تپه بزرگ نورد در ران استخوان و مسئول چرخش داخلی ، جانبی است ربایش و پسوند خلفی ران. مستقیماً در زیر آن ، همچنین از طرف سقراط، عصب سیاتیک در عمیق ترین قسمت باسن به پشت ناحیه کشیده می شود پا.
این محله آناتومیکی در بیشتر موارد یکی از دلایل سندرم پیریفورمیس و همچنین این واقعیت است که قابلیت کشش عصب سیاتیک کم است و بنابراین مستعد اثرات زور است. در انواع موقعیت آناتومیکی ، عصب سیاتیک حتی می تواند مستقیماً از طریق عضله پیریفورمیس یا از لبه فوقانی آن عبور کند ، که به پیشرفت سندرم درد کمک می کند. می توانید اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع را در زیر پیدا کنید:
- علل سندرم Piriformis
- عصب سیاتیک حبس شده
سندرم Piriformis نوعی بیماری جوگر است.
در این نوع ورزش ها ، عضله Piriformis به شدت در الگوی حرکتی دخیل است ، به همین دلیل می توان عضله را بیشتر مرتب تنش داد. علاوه بر این، آهسته دویدن عضله را تمرین می دهد ، که می تواند باعث فشار به عصب سیاتیک شود و باعث درد شود. در اغلب موارد ، سندرم Piriformis در حالی اتفاق می افتد که ناگهان باشد آهسته دویدن، پس از یک دست انداز کوچک در زمین باید غلبه کرد. لگن باید به حرکت غیرمعمول ، که باعث کشش ناگهانی عضله پیریفورمیس می شود ، واکنش نشان دهد.
