چانه آناتومی
چانه (lat. Mentum) انتهای تحتانی صورت انسان را تشکیل می دهد و بنابراین بخشی از قسمت پایین صورت است. اصطلاح تشریحی ناحیه چانه Regio mentalis است.
برجسته ترین نقطه سطح جلوی چانه پوگونیون نام دارد. اصطلاحاً protuberantia mentalis از فک پایین (فک پایین) نمایانگر پایه استخوانی چانه است. بالای این برجستگی استخوانی لایه ای از زیر جلدی نهفته است بافت چربی از ضخامت های مختلف ، و بالای آن پوست صورت.
منبع عصبی حساس به چانه توسط عصب روانی (در اصل از عصب جمجمه 5 ، یعنی.) تأمین می شود عصب سه قلو) شریانی خون تأمین چانه توسط شریانیان ذهنی از شریان آلوئولاریس تحتانی (از شریان شرایین خارجی انجام می شود) اطمینان می یابد. چانه به عنوان انتهای پایین صورت ما به زیبایی نمایه ما و در عین حال به تقارن و یکنواختی کل صورت کمک می کند.
هر دو چانه در حال عقب رفتن (به عنوان مثال ، در تصاویر بالینی retrognatia فک پایین یا رشد کم فک پایین) و یک چانه بسیار برجسته (به عنوان مثال ، در مورد فرزندان یا آکرومگالی) کمتر زیباشناختی درک می شوند. به همین دلیل ، اصلاح چانه دلیل نسبتاً رایجی برای مشاوره با جراح پلاستیک است. آ غبغب، که از بیش از تشکیل شده است بافت چربی یا افتادگی چین در زیر چانه ، نیز دلیل عمده مداخلات جراحی در ناحیه چانه است.
