عملکرد مری خط نگارشی (مترادف: اسکن گرافی عملکرد مری (OFS) ؛ اسکن گرافی عملکرد مری (OFS) ؛ اسکن گرافی عملکرد مری ؛ جغرافیایی مری) یک روش پزشکی هسته ای تشخیصی است که به عنوان یک روش معاینه غیر تهاجمی برای تجسم یک اختلال پاتولوژیک حمل و نقل مواد غذایی از طریق مری استفاده می شود. این روش به دلیل ارزیابی احتمالی محل های عبور فردی از اهمیت حیاتی برخوردار است.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- دیسفاژی (دیسفاژی) - استفاده از عملکرد مری خط نگارشی در حضور دیسفاژی مفید است زیرا دیسفاژی می تواند رهبری به یک اختلال گسترده در عملکرد بلع حتی به دلیل تغییر جزئی در ساختارهای مربوط به عمل بلع. با کمک روش تصویربرداری تصویری می توان بومی سازی این اختلال را به طور دقیق مشخص کرد. علاوه بر این ، عملکرد مری خط نگارشی می تواند به ارزیابی کمی از عملکرد بلع دست یابد.
- کلاژنوز - کلاژنوز بیماری است بافت همبند که در نتیجه واکنش خود ایمنی (واکنش ایمنی بدن علیه بدن) ایجاد می شود. کلاژنوز شامل سیستمیک است لوپوس اریتماتوز (SLE) ، پلی میوزیت (PM) یا درماتومیوزیت (DM) ، سندرم شوگرن (Sj) ، اسکلرودرمی (SSc) و سندرم شارپ ("مختلط بافت همبند بیماری ”، MCTD). کلاژنوز همچنین می تواند در دستگاه های بلع و هضم غذا نمایان شود ، بنابراین می توان از اسکن گرافی عملکرد مری برای تشخیص بیماری مشترک مری استفاده کرد.
- بیماری سیستم عصبی عضلانی - عملکرد عصبی عضلانی برای کنترل و بنابراین پیشرفت عمل بلع حیاتی است. بنابراین ، اگر ساختار عصبی مختل شود ، عمل بلع ممکن است مختل شود. کمی سازی علائم و محلی سازی ساختار تغییر یافته را می توان با استفاده از روش تصویربرداری عملکرد مری به دست آورد.
- پیشرفت نظارت بر اقدامات درمانی - برای تأیید موفقیت درمانی ، می توان از تصویربرداری عملکرد مری استفاده کرد.
موارد منع مصرف
موارد منع مصرف نسبی
- مرحله شیردهی (مرحله شیردهی) - شیردهی باید به مدت 48 ساعت قطع شود تا از خطر کودک جلوگیری کند.
- معاینه مجدد - در طی سه ماه به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه ، هیچگونه خط اسکن مجددی نباید انجام شود.
موارد منع مصرف مطلق
- وزن (بارداری)
قبل از معاینه
- پرهیز از غذا - بیمار نباید سه ساعت قبل از معاینه غذا بخورد. با این حال ، مصرف مایعات معمولاً قبل از معاینه امکان پذیر است. اگر آشالازی (اختلال در عملکرد عضلات صاف در اندام های توخالی ، به طوری که ممکن است اختلال حرکتی در مری وجود داشته باشد) مشکوک است ، بیمار باید دوازده ساعت قبل از معاینه ناشتا باشد.
- قرار دادن نشانگر رادیواکتیو - یک ماده نشانگر رادیواکتیو در سطح کریکوئید قرار می گیرد غضروف برای علامت گذاری لبه بالایی مری. پس از آن ، تابش رادیواکتیو با دوربین گاما تشخیص داده می شود (با کمک ردیاب ها شناسایی می شود) ، بنابراین ماده مارکر می تواند دوباره حذف شود.
- بلعیدن غذای رادیواکتیو - برای ارزیابی عملکرد مری ، بیمار غذایی را که با داروهای رادیو دارویی خورده شده است می بلعد. به عنوان مثال ، 99mTc-گوگرد کلوئید یا 99mTc-قلع کلوئید به عنوان مواد رادیواکتیو استفاده می شود. برای حساسیت (درصد بیماران مریضی که با استفاده از روش بیماری در آنها تشخیص داده می شود ، یعنی یافته مثبتی اتفاق می افتد) از عمل جراحی عملکرد مری ، تولید مجدد قوام و مقدار مواد غذایی بسیار مهم است.
روش
اصل اساسی معاینه مری اسکنتیگرافی بر اساس تعیین ماده غذایی دارای برچسب رادیواکتیو در مری است. بنابراین ، یک طرح از دوره رادیواکتیو است توزیع در مری برای ارزیابی معاینه استفاده می شود. با ترکیب مقادیر اندازه گیری شده از جداول چرخه بلع ، می توان یک ارزیابی کلی ایجاد کرد. مقادیر اندازه گیری شده برای ارزیابی وجود اختلال با داده های فیزیولوژیکی مقایسه می شود. در طی دوازده ثانیه پس از بلعیدن غذا ، 85٪ غذا و 91٪ مایع جذب شده باید به معده. اگر مقادیر اندازه گیری شده فیزیولوژیکی در حین جراحی بینی تعیین شود ، می توان با درجه بالایی از احتمال ، یک اختلال حرکتی مری (اختلال حرکتی) را کنار گذاشت. به عنوان یک نتیجه از تفاوت های مشخص بین بیماران مربوطه در اقدامات بلعنده فردی ، تا ده عمل بلعیدن فرد باید برای هر بیمار برای نتایج قابل تولید مجدد از روش تصویربرداری عملکرد مری ارزیابی شود.
بعد از معاینه
- اقدامات خاصی پس از جراحی نگاره لازم نیست. این روش معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.
عوارض احتمالی
- استفاده از داخل وریدی رادیودارو ممکن است منجر به ضایعات محلی عروقی و عصبی (صدمات) شود.
- قرار گرفتن در معرض تابش از رادیونوکلاید استفاده شده نسبتاً کم است. با این وجود ، خطر نظری بدخیمی دیررس ناشی از اشعه (سرطان خون یا سرطان) افزایش می یابد ، بنابراین باید ارزیابی خطر-فایده انجام شود.
- حساسیت - واکنش های آلرژیک به غذای مصرفی ممکن است. بر این اساس ، الف آلرژی غذایی باید در تاریخچه پزشکی.
