تشنج: علل ، درمان و کمک

تشنج می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اگر علل مناسب شناخته شود ، خطر تشنج اغلب می تواند محدود شود.

تشنج چیست؟

علاوه بر بیماری های تب دار و کمبود مایعات ، تأثیرات مختلف روزمره نیز می تواند باعث تشنج شود. این تأثیرات روزمره شامل صداهای بلند و / یا موسیقی یا چراغ های چشمک زن است. تشنج تخلیه الکتریکی ناگهانی و غیرطبیعی است که از سلول های عصبی سلول سرچشمه می گیرد مغز. به عنوان یک قاعده ، تشنج غیر ارادی اتفاق می افتد (یعنی نمی توان آنها را داوطلبانه تحت تأثیر قرار داد). تشنج غالباً همراه است انقباض یا حرکات اسپاسماتیک عضلات فرد مبتلا. در برخی موارد ، تشنج می تواند خود را در کاهش ناگهانی تنش عضلانی نیز نشان دهد. تشنج هایی که اتفاق می افتد اغلب با تغییرات موقتی در هوشیاری فرد مبتلا همراه است. بین تشنج های تونیک و کلونیک تمایز قائل می شود ، به عنوان مثال:

تونیک تشنج شامل عضله طولانی مدت است انقباضات، در حالی که تشنج های کلونیک با پی در پی سریع آشکار می شوند انقباض عضلات در حالی که به اصطلاح تشنج کانونی فقط در گروه های عضلانی منفرد محدود می شود ، تشنج های عمومی اغلب در قسمت های وسیعی از بدن پخش می شوند.

علل

تشنج می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. به عنوان مثال ، تشنج های مختلف می تواند به عنوان بخشی از موجود ایجاد شود بیماری صرع (یک بیماری از مغز). مغز تومورها همچنین می توانند دلیلی برای تشنج رخ دهند. علت احتمالی دیگر تشنج ، بروز التهابات مingثر در است منینژ یا مغز به همین ترتیب ، اختلالات متابولیکی مختلف یا کاهش یافته است اکسیژن تأمین کننده ای که روی کل بدن تأثیر می گذارد می تواند باعث تشنج شود. تشنج نیز علائم احتمالی ترک حاد است. به عنوان مثال ، ترک دارو یا الکل می تواند باعث تشنج مربوط شود. به همین ترتیب ، محرومیت از خواب یا کمبود خواب مداوم نیز دلیل احتمالی تشنج است. علاوه بر بیماری های تب دار و کمبود مایعات ، تأثیرات مختلف روزمره نیز می تواند باعث تشنج شود. این تأثیرات روزمره شامل صداهای بلند و / یا موسیقی ، به عنوان مثال ، یا چراغهای سوسو زدن است که ایجاد می شود ، مانند مواردی که ممکن است از بازی های ویدیویی ، تلویزیون یا حتی اجاق مایکروویو سرچشمه بگیرد.

بیماری هایی با این علامت

• بیماری صرع
• کاهش قند خون (کاهش قند خون)
• ضربه
• انسفالوپاتی ورنیکه

• تومور مغزی
• مننژوآنسفالیت در اوایل تابستان (TBE)
• مسمومیت
• اعتیاد به الکل

• اختلال متابولیک
• التهاب مغز
• هیپوکسی
• اعتیاد به مواد مخدر

تشخیص و دوره

در بسیاری از موارد به دلیل واکنشهای جسمی فرد مبتلا ، تشنج حاد به همین ترتیب قابل تشخیص است. اگر قرار باشد علت تشنج تشخیص داده شود ، اولین قدم معمولاً مصاحبه با بیمار است که طی آن ، برای مثال ، بیماری های قبلی و موقعیت هایی که در گذشته تشنج در آنها رخ داده است ، جویا می شود. بسته به تشخیص مشکوک ، معاینات مختلف می توانند اطلاعاتی در مورد بیماری های احتمالی ایجاد کنند که باعث تشنج در فرد مبتلا می شود. این شامل خون آزمایشات ، آزمایش عملکردهای عصبی مانند تعادل or هماهنگیو معاینات امواج مغزی با استفاده از EEG (الکتروانسفالوگرام). روند تشنج ، از جمله ، به علت آنها و درمان بستگی دارد معیارهای گرفته شده. اگر بتوان علل تشنج را از بین برد ، اغلب می توان با تشنج هایی که اتفاق می افتد مقابله کرد. در مورد بیماری های مزمن به عنوان علت تشنج ، شدت و دفعات تشنج اغلب می تواند تحت تأثیر مثبت پزشکی قرار گیرد معیارهای.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

تشنج یک علامت دردناک است و نشان دهنده یک زمینه جدی است شرط. در صورت بروز مکرر تشنج ، افزایش شدت و طول یا ایجاد بیش از حد ، مراجعه به پزشک توصیه می شود فشار به فرد مبتلا در زندگی روزمره. اگر تشنج خود به خود اتفاق بیفتد ، خطر تصادف در جاده یا هنگام کار دستی افزایش می یابد. گرفتگی عضلات رهبری در صورت نقص در زندگی روزمره ، پزشک باید علل آن را روشن کند. اگر علت درمان نشود ، می تواند رهبری به آسیب اعضای بدن و شکایات بیشتر ، از جمله موارد دیگر. اگر تنفس مشکلات یا از دست دادن عملکرد فیزیکی ، مانند بیهوشی یا اختلالات حسی ، در هنگام تشنج رخ می دهد ، فورا باید مراقبت های پزشکی فوری را جستجو کرد. تشنج بیش از پنج دقیقه نیز اضطراری است و نیاز به درمان سریع دارد. در مورد حملات صرع ، پزشک معالج نیز باید در جریان باشد. با هم ، لازم است کمک های اولیه معیارهای می تواند تا رسیدن خدمات فوریت های پزشکی انجام شود. سایر تماس ها با توجه به علت ، متخصصان مغز و اعصاب ، جراحان مغز و اعصاب و پزشکان متخصص داخلی است.

عوارض

تشنج به طور معمول از علائم آن است تشنج صرع. معمولاً این موارد کوتاه مدت هستند و پس از چند دقیقه بدون عواقب بعدی پایان می یابند. با این حال ، در برخی موارد ، وضعیت صرع رخ می دهد ، که یک فوریت پزشکی است. این یک تشنج است که به طور مزمن با شدت مختلفی انجام می شود و معمولاً فرد مبتلا از یک رنج می برد تونیککلونیک تشنج صرع بیش از 20 دقیقه و بدون هیچ گونه بهبودی. هنگامی که بیمار در حالت بیهوشی است چندین تشنج به دنبال هم می آیند ، وضعیت صرعی نیز نامیده می شود. بدون درمان پزشکی ، حدود ده درصد از مبتلایان در اثر وضعیت صرع می میرند. افزایش فشار داخل جمجمه نیز می تواند دلیل تشنج باشد. اگر این کاهش نیابد ، می تواند عواقب تهدید کننده ای برای زندگی به همراه داشته باشد. خطر به دام افتادن ساختارهای حیاتی مغز زیاد است. گیر افتادن پایین به ویژه تهدید کننده زندگی است. این شامل فشرده سازی ساختارهای مخچه از دهانه بزرگ در جمجمه، به طوری که نخاع و بصل النخاع بر روی استخوان فشرده می شود و بنابراین منقبض می شود. این جایی است که مراکز حیاتی برای تنفس or گردش، از جمله ، واقع شده است. اگر این به موقع درمان نشود ، می تواند رهبری به ایست تنفسی ، که به نوبه خود می تواند به سرعت منجر به مرگ شود.

درمان و درمان

نحوه و آیا درمان تشنج از نظر پزشکی به هر دو نوع تشنج رخ می دهد و همچنین به علت تشنج بستگی دارد. می توان بین درمان حاد تشنج رخ داده و درمان علت تمایز قائل شد: تشنج شدیدتر که شامل از دست دادن هوشیاری موقتی است ، اغلب با خطرات مختلف آسیب همراه است. به عنوان مثال ، ممکن است لازم باشد صدمات ناشی از زمین خوردن در هنگام تشنج مربوطه درمان شود. بسته به شدت تشنج و بیمار ، ممکن است نیاز باشد که با داروهای ضد تشنج (مانند والیوم) تشنج های شدید برطرف شود. اگر فرد مبتلا بیماری را به عنوان علت تشنج تشخیص داده باشد ، یکی دیگر از موارد مهم درمان جز component درمان بیماری زمینه ای است. برای مثال ، اگر بیماری مربوطه به طور کامل قابل درمان نباشد ، می توان با دادن دارو به مدت طولانی تری ، خطر وقوع تشنج را کاهش داد.

چشم انداز و پیش آگهی

در موارد تشنج ، همیشه باید به پزشک اطلاع داده شود ، نه تشنج موضعی مانند آن که ناشی از ورزش است ، بدون در نظر گرفتن شدت تشنج و اینکه آیا منجر به بروز آن شده است. درد. این یک علامت جدی است که در هر صورت باید توسط پزشک درمان شود. اگر تشنج درمان نشود ، می تواند با افزایش دفعات رخ دهد و زندگی روزمره بیمار را بسیار دشوار کند. کیفیت زندگی به دلیل تشنج به شدت کاهش می یابد ، زیرا بیمار دیگر نمی تواند کارهای خاصی را به تنهایی انجام دهد. در بدترین حالت ، توقف قلب پس از تشنج رخ می دهد. تشنج نیز اغلب منجر به شکستگی می شود استخوان ها، می افتد یا گاز می گیرد به زبان. افراد مبتلا به این ترتیب اغلب بدون اینکه بدانند خودشان را زخمی می کنند. درمان معمولاً با کمک دارو انجام می شود و هیچ مداخله جراحی وجود ندارد. موفقیت درمان به شدت به سابقه بیمار بستگی دارد و نمی توان به طور جهانی پیش بینی کرد. با این وجود ، در صورت شروع زودرس درمان ، درمان ها اغلب به موفقیت منجر می شوند. این می تواند از اثرات دیررس و آسیب های بعدی جلوگیری کند.

پیشگیری

اگر علل ایجاد تشنج در یک مورد خاص مشخص باشد ، کنترل علل فردی معمولاً اقدام مناسبی برای جلوگیری از عود مجدد تشنج است. اگر کنترل علت محدود باشد ، به عنوان مثال ، می توان از آسیب در هنگام تشنج شدید در موارد حاد جلوگیری کرد: به عنوان مثال ، در تشنج بسیار شدید ، یک گوه گزنده می تواند از آسیب دیدگی در حفره دهان و / یا پاکسازی راه هوایی می تواند از ناراحتی تنفسی جلوگیری کند.

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

در بیشتر موارد ، تشنج در خانه قابل درمان نیست و نباید باشد ، بلکه همیشه باید توسط پزشک معالجه شود. حتی اگر تشنج بسیار مختصر و نادر باشد ، باز هم باید توسط پزشک معاینه شود. بیماری های جدی ممکن است در پشت تشنج باشد. به طور کلی ، فشار کاهش و تمدد اعصاب درمان تأثیر مثبتی بر تشنج دارد. به خصوص قبل از خواب ، فشار تمرینات کاهش یا یوگا باید برای جلوگیری از تشنج شبانه تمرین شود. قبل از خواب و صبح با صبحانه خوردن نیز توصیه می شود منیزیم، این می تواند از تشنج جلوگیری کند. با این حال ، در بیشتر موارد ، دلیل تشنج باید توسط پزشک تشخیص داده شود. فقط در این صورت است که بیمار می تواند کاری در مورد این علامت انجام دهد. در هر صورت ، یک سبک زندگی سالم و رژیم غذایی تأثیر مثبتی بر تشنج دارد و می تواند از بروز آن جلوگیری کند. اگر تشنج به طور عمده در حین ورزش رخ دهد ، مناطق مربوطه بدن نباید تحت فشارهای شدید قرار بگیرند. تشنج می تواند باعث آسیب دیدگی شدید و در بدترین حالت مرگ شود. بنابراین ، تشنج باید همیشه توسط پزشک معاینه شود ، حتی اگر به ندرت اتفاق بیفتد و بی ضرر به نظر برسد. درمان نادرست در منزل می تواند عواقب جدی را به دنبال داشته باشد.