تشخیص
کبد علائم پوستی می تواند کم و بیش برجسته باشد و در صورت بروز این علائم همیشه باید با پزشک مشورت شود تغییرات پوستی حضور دارند پزشک نمونه را تشخیص می دهد تغییرات پوستی و بثورات با بازرسی (تشخیص نگاه) بیمار. در ادامه می تواند ارزیابی کند کبد با استفاده از سونوگرافی معاینه و تعیین مقادیر کبدی در خون. این امکان را برای تعیین وجود وجود دارد کبد آسیب یا سیروز کبدی. بر این اساس ، این بیماری قابل درمان است.
ارزش های کبدی
اگر وجود دارد تغییرات پوستی که نشان دهنده آسیب کبدی است ، پزشک همیشه اصطلاحاً چک می کند مقادیر کبدی در خون. این غلظت های خاص است آنزیم ها (به عنوان مثال پروتئین ها) در خون که اطلاعاتی در مورد عملکرد کبد ارائه می دهند. اینها آنزیم ها به طور معمول در خون تعلق ندارند.
با این حال ، اگر غلظت آنها در خون افزایش یابد ، این نشانه از بین رفتن سلولهای کبدی است - این در مورد است نارسایی کبد. پارامترهای کبدی شامل افزایش این مقادیر نشان دهنده آسیب کبدی است و نیاز به توضیح بیشتر دارد.
- GPT (گلوتامات پیروات ترانس آمیناز همچنین به عنوان آلانین آمینوترانسامیناز (ALT ، ALAT) شناخته می شود) ،
- GOT (گلوتامات اگزالات استات ترانس آمیناز که Aspartate Aminotransferase (AST ، ASAT) نیز نامیده می شود) ،
- گاما-GT (گاما-گلوتامیل ترانسفراز)
- و آلکالن فسفاتاز (AP).
درمان
درمان تغییرات پوستی در آسیب کبدی مبتنی بر درمان بیماری زمینه ساز است. بیماران مبتلا به آسیب کبدی کاملاً باید از موادی که اثر سمی بر روی کبد دارند خودداری کنند. اینها شامل الکل و داروهای خاص سمی برای کبد است.
علاوه بر این ، متعادل ، کم نمک رژیم غذایی با مصرف انرژی کافی باید دنبال شود در صورت بروز علائم کمبود ، محلول در چربی ویتامین ها (ویتامین های A ، D ، E و K) و همچنین ویتامین B12 باید جایگزین شوند. در صورت افزایش خطر خونریزی ، تجویز فاکتورهای انعقادی نیز ممکن است لازم باشد.
فشار خون پورتال را می توان با دارو کاهش داد (به عنوان مثال مسدودکننده های بتا غیر انتخابی مانند پروپرانولول) ، که منجر به بهبود caput medusae و عنکبوت ناوی. داروهای تخلیه کننده (حلقه) دیورتیک ها) برای معالجه مریض استفاده می شود. بیماری های مزمن کبدی درمان نشده همیشه به پایان می رسد سیروز کبدی، که برگشت ناپذیر است و دیگر قابل درمان نیست. تنها گزینه برای بیماران پیوند کبد است.
