ترانس سیتوز نوعی از توده انتقال که در آن ماده خاصی از طریق اندوسیتوز به داخل سلول برده می شود و با برون گسیختگی دوباره به فضای خارج سلول آزاد می شود. Transcytosis گیرنده محور است و در درجه اول در رخ می دهد اپیتلیوم روده ، در خون-مغز مانع ، و در جفت. عواقب اختلال در ترانس سیتوز به محلی سازی بستگی دارد.
ترانس سیتوز چیست؟
ترانس سیتوز نوعی از توده انتقالي كه در آن ماده خاصي از طريق اندوسيتوز به سلول منتقل شده و از طريق برون ريزي مجدداً به فضاي خارج سلولي آزاد مي شود. ناحیه پشت یک غشا bi زیستی یک منطقه تا حد زیادی کنترل شده است که داخل آن را از خارج محافظت می کند و به سلول اجازه می دهد تا به عنوان مثال محیط سلولی خود را ایجاد کند و بعداً حفظ کند. این محیط خاص برای سلول ها حیاتی است زیرا فرآیندهای اساسی عملکردی آنها را امکان پذیر می کند. لایه دوتایی غشای بیولوژیکی از تشکیل شده است فسفولیپیدها و فقط از طریق گازها و ریز و بدون بار قابل عبور است مولکول ها. یونها و سایر مواد دارای فعالیت بیولوژیکی نمی توانند به راحتی از این لایه عبور کنند. به دلیل ماهیت آب دوستانه ، آنها توسط لایه دو لایه لیپیدی غشای زیستی متوقف می شوند ، انگار که توسط یک مانع ساخته شده باشد. به همین دلیل ، مکانیسم های حمل و نقل برای ورود یون های خاص به سلول های خاص لازم است. این مکانیزم ها با مکانیسم های انتقال غشا مطابقت دارند که مواد را از طریق غشای بیولوژیکی منتقل می کند. حمل و نقل غشایی می تواند مطابق با انتقال غشایی از نظر پخش ، انتقال فعال یا غیرفعال باشد. علاوه بر انتقال غشایی ، اصطلاحاً انتقال مواد غشایی در بدن انسان صورت می گیرد. از این حملات جابجایی غشا membrane ، سه نوع وجود دارد. علاوه بر آندوسیتوز و اگزوسیتوز ، شامل ترانس سیتوز نیز هستند. در پزشکی ، ترانس سیتوز انتقال مواد توسط واسطه گیرنده است. مواد با کمک گیرنده ها از طریق سلول ها منتقل می شوند.
کارکرد و وظیفه
ترانس سیتوز به عنوان سیتوپمپسی نیز شناخته می شود. این انتقال مواد با کمک گیرنده ها است. گیرنده های بدن انسان بیشتر گیرنده های سلولی هستند که بیشتر مربوط به آنها هستند پروتئین ها. برخی از آنها از گیرنده های غشایی درون غشای سلول ، مانند گیرنده های مواد افیونی خبر می دهند. گیرنده های هسته ای همانند گیرنده های استروئیدی در داخل سیتوزول یا هسته سلول قرار دارند. همه گیرنده های موجود در بدن انسان دارای ویژگی خاصی برای خاص هستند مولکول ها. تناسب ممکن است با لیگاندها یا قطعات بزرگتر مولکول باشد. اتصال مواد به گیرنده ها بر اساس اصل تناسب عمل می کند: فقط بعضی از مواد خاص در گیرنده های خاصی جای می گیرند. فرآیند انتقال ترانس سیتوز از ساختار و عملکرد خاص گیرنده ها بهره می برد. مواد خارج از یک غشای زیستی یا سلول خاص را می توان از طریق سلول مربوطه با کمک حمل و نقل وابسته به گیرنده منتقل کرد. بنابراین ، اصول اندوسیتوز و اگزوسیتوز در ترانس سیتوز مطابقت دارد. در آندوسیتوز ، مواد خارجی به سلول به سلول وارون می شوند و بعنوان قسمتهای خاصی از سلول خفه می شوند غشای سلولی داخل را برگردان اگزوسیتوز به نوبه خود مواد را از سلول دفع می کند. هر دو اصل مربوط به ترانس سیتوز در این نوع هستند توده انتقال ، ماده باید ابتدا وارد سلول شود تا از طرف دیگر خارج شود. همانند اندوسیتوز ، در هنگام جذب مواد در ترانس سیتوز ، وزیکول تشکیل می شود. شبیه فرآیندهای برون ریزشی ، وزیکول ها با ماده ای که در آن وجود دارد در حین ترانس سیتوز به خارج آزاد می شوند. در ترانس سیتوز ، این انتقال به خارج مربوط به انتقال وزیکول ها به سلول همسایه یا انتقال به فضای خارج سلول است. هیچ تغییری در محتوای و ترکیب مواد حمل شده ایجاد نمی شود. ترانس سیتوز عمدتا توسط سلولهای اپیتلیال سلولهای اپی تلیال انجام می شود عروق و سلولهای روده اپیتلیوم. حمل و نقل دیگر مواد در این موارد به دلیل اتصالات تنگ در فضاهای بین سلولی امکان پذیر نیست. گیرنده های transcytotic ، به عنوان مثال ، گیرنده های Fc متصل به غشا واقع در جفت. چنین گیرنده هایی در روده آپیکال جنین نیز وجود دارند اپیتلیوم، جایی که آنها IgG مادر را به آنجا منتقل می کنند جنین از طریق ترانس سیتوز. علاوه بر این ، ترانس سیتوز با واسطه گیرنده در خون-مغز مانع. در طول ترانس سیتوز ، گیرنده ماده مربوطه را تشخیص می دهد و از طریق اندوسیتوز آن را به سلول منتقل می کند. انتقال از طریق سلول در یک وزیکول صورت می گیرد ، که در آن طرف سلول توسط برون ریز تخلیه می شود.
بیماری ها و اختلالات
اگر فرایندهای ترانس سیتوز مختل شود ، این می تواند جدی باشد سلامت عواقب ، زیرا به این ترتیب مواد متعددی دیگر به محل اثر خود نمی رسند. به عنوان مثال ، اختلال در ترانس سیتوز در طی بارداری به خصوص کشنده است. گذر از مادر آنتی بادی به جنین با محافظت از لانه همراه است. این یک محافظت طبیعی از نوزادان تازه متولد شده در برابر آن است بیماری های عفونی در زمینه ایمن سازی غیرفعال. IgG مادر آنتی بادی عبور از جفت توسط ترانس سیتوز در هفته های آخر بارداری و به کودک برسد. بنابراین ، پس از زایمان ، نوزاد تازه متولد شده در برابر بسیاری محافظت می کند پاتوژن ها. در هفته های اول پس از تولد ، این محافظ تنها محافظ موجود است ، زیرا کودک هنوز خود را تولید نمی کند آنتی بادی. پس از حدود سه ماه ، کودک شروع به تولید آنتی بادی های منتقل شده خود می کند. اگر هیچ بخشی از پادتن مختل شده از مادر به كودك آنتی بادی منتقل نشود ، پس از تولد محافظ لانه ای وجود ندارد. نوزاد تازه متولد شده به طور آشکاری حساس است بیماری های عفونی و حتی ممکن است نیاز به مراقبت در بیمارستان داشته باشد. اختلالات ترانس سیتوز در خون-مغز مانع نیز کشنده است. مغز در چنین اختلالات فاقد مواد مهم است. از آنجا که مغز مرکز کنترل تمام فرآیندهای بدن است ، عواقب آن می توانند به ترتیب متناسب باشند.
