تاریخچه | مسمومیت با ماهی

تاریخچه

دوره ی مسمومیت با ماهی مدت و توالی علائم فردی را توصیف می کند. با این حال ، این امر به شخص مبتلا و بیماری زایی که ماهی با آن آلوده شده بستگی زیادی دارد. طول مدت و نوع علائم در مورد مسمومیت توسط یک سم (سم) دوباره متفاوت است ، در مقایسه با انتقال توسط یک عامل بیماری زا.

در بیشتر موارد این انتقال با پاتوژن است. این امر می تواند در صورت نگهداری نادرست ماهی و تهیه غیر بهداشتی آن رخ دهد. ایجاد این مسمومیت حداقل یک ساعت طول می کشد تهوع, گرفتگی شکم و سردرد در بدن است.

پس از آن ، استفراغ, اسهال, تب، ضعف و متعاقباً مشکلات قلبی عروقی می تواند ساعتها یا روزها رخ دهد. در موارد شدید ، باید به دنبال کمک پزشکی بود ، زیرا از دست دادن مایعات به سختی می تواند با نوشیدن تنها جبران شود. سیر بیماری سپس به موفقیت در درمان و عوامل بیماری زا بستگی دارد.

در مورد Ciguatera ، علاوه بر علائم گوارشی ، اختلالات بینایی و عضلات درد نیز رخ می دهد. اگر مسمومیت با ماهی با یک سم خطرناک مشکوک است ، نزدیک است نظارت بر در بیمارستان ضروری است. حتی پس از چند روز ، هنوز می توان وخیم شدن ناگهانی و مشکلات گردش خون را ایجاد کرد. مردمک های نامنظم ، سریع یا کند قلب میزان احساس سوزن سوزن شدن در اندام ها و تعریق شدید بعد از خوردن ماهی ممکن است مسمومیت حاد را نشان دهد.

  • مسمومیت از طریق انتقال با پاتوژن:
  • مسمومیت توسط یک سم در ماهی:

مدت زمان

مدت زمان آن به شدت به نوع مسمومیت ، زمان درمان و پاسخ فردی به درمان بستگی دارد. مدت زمان بروز اولین علائم در ماهی های آلوده به باکتری می تواند بین یک ساعت تا چند روز باشد. در مورد حاد مسمومیت با ماهی، باید در اسرع وقت با پزشک مشورت شود تا یک درمان هدفمند به سرعت آغاز شود.

در این موارد ، روند بهبود می تواند در اسرع وقت پیشرفت کند. برخی از مسمومیت های ماهی پس از 2-3 روز بهبود می یابند ، فقط ضعف و فرسودگی برای چند روز باقی مانده است. اگر بلافاصله تحت درمان قرار بگیرند ، مسمومیت توسط سموم غذایی نیز ظرف چند روز قابل درمان است. در مورد عوامل بیماری زای باکتریایی مداوم ، مدت زمان آن ممکن است مدتی طول بکشد.

در این موارد ممکن است یک درمان چند هفته ای لازم باشد. بسیاری از مسمومیت های ماهی کاملاً فروکش می کنند. فقط به ندرت این بیماری باعث آسیب طولانی مدت می شود. اما بیشتر اوقات سموم در این موارد وجود دارند. آنها می توانند منجر به نارسایی های عصبی طولانی مدت شوند ، در موارد بسیار نادر ، به ویژه اگر درمان نشوند ، همچنین می توانند منجر به مرگ شوند.