بیهوشی موضعی (بیهوشی)

محلی بیهوشی دومین زمینه بزرگ بیهوشی بعد از است بیهوشی عمومی. این دارو برای بی دردی موضعی (محلی محدود) بدون تأثیر بر هوشیاری استفاده می شود. انتهای عصب یا مسیرها به طور برگشت پذیر (غیر دائمی) برای مدت زمان محدود با استفاده از به اصطلاح بیهوش می شوند. بی حس کننده های موضعی. آغاز محلی بیهوشی قدمت آن به سال 1884 برمی گردد ، سالی که کارل کولر ، چشم پزشک کار در وین ، برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت كوكائين برای بیهوشی چشم. ماده كوكائين از برگ بوش کوکا در آمریکای جنوبی بدست می آید. حتی قبل از کولر ، اثر بیهوشی كوكائين توصیف شد با این حال ، موارد مکرر مسمومیت (مسمومیت) کوکائین در طول استفاده از آن در سال 1885 ، به طوری که توسعه بیشتر محلی بیهوشی اجباری بود امروز ، انواع مختلف بیهوشی موضعی اجازه انواع عملیات کوچک و بزرگ را می دهید. این مقاله عملکرد مقدماتی دارد و ترکیب موضوع کلی را در زیرموضوعات مختلف برجسته می کند. بی حسی موضعی به زیرموضوعات زیر تقسیم می شود:

  • بیهوشی سطحی
  • بیهوشی نفوذی
  • بیهوشی Tumescent

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

زمینه های استفاده از بیهوشی موضعی بسیار گسترده هستند ، به طوری که یک شمارش دقیق وجود دارد رهبری در این چارچوب خیلی دور است با این حال ، نشانه های زیرشاخه های فردی از بیهوشی موضعی، بعداً در تک تک مقالات مربوط به آن ، به طور جامع مورد بحث قرار می گیرد.

قبل از بی حسی موضعی

به عنوان یک قاعده ، قبل از انجام بی حسی موضعی نیازی به اقدامات احتیاطی خاصی نیست. با این حال ، حساسیت به بی حس کننده های موضعی استفاده باید از قبل منتفی شود. بسته به بی حسی موضعی روش ، اقدامات فردی ممکن است لازم باشد (مقالات مرتبط را در زیر ببینید). علاوه بر این ، بسته به عملی که بیهوشی موضعی لازم است ، آماده سازی های مختلفی انجام می شود.

روش

در زیر شرح مختصری از فوق تخصص های بی حسی موضعی است. اگر می خواهید در مورد آنها بیشتر بدانید ، لطفاً مقالات کامل را بخوانید: