نشانه ها
در مورد سندرم ریتر ، به اصطلاح سه گانه ریتر شرح داده شده است. احتمالاً می توان این موارد را با یک علامت دیگر در سه گانه Reiter تکمیل کرد. آرتروز، التهاب حالب مخاط (اورتریت) و ملتحمه (التهاب ملتحمه) یا آیریتیس از جمله سه گانه ریتر است: سه گانه ریتر همچنین شامل به اصطلاح درماتوز ریتر است: این درماتوز یک اریتم ، قرمز شدن پوست است که شبیه به پسوریازیس در غشای مخاطی اندام جنسی مرد و همچنین ضایعات دهانی مخاط.
علاوه بر این ، این درماتوز باعث ایجاد تغییراتی در کف دست و کف پا می شود که اصطلاحاً به آن Keratoma blenorrhagicum گفته می شود که خود را با چرکتاول های پر شده ممکن است موارد دیگری وجود داشته باشد تغییرات پوستی در سراسر بدن ، که شبیه است پسوریازیس در ظاهر آنها در طی سندرم ریتر ، علائم همراه ممکن است علاوه بر سه گانه معمولی ریتر نیز وجود داشته باشد.
اینها متغیر هستند و شامل می شوند تب، یک تغییر التهابی در مفاصل از پایین ستون فقرات (sacroilitis) ، التهاب دردناک اتصالات تاندون (انتزیوپاتی) یا به ندرت ، التهاب اعضای داخلی مانند قلب (کاردیت) یا ریه پوست (پلوریت).
- آرتروز التهاب حاد یک یا چند را توصیف می کند مفاصل. معمولاً به صورت نامتقارن اتفاق می افتد ، یعنی در یک طرف نیست.
آرتروز in سندرم ریتر ترجیحی اندام تحتانی ، یعنی زانو یا مچ پا مفاصل.
- اورتریت التهاب را توصیف می کند مجرای ادرار. مشخصه آن خارش و درد هنگام ادرار کردن. به همین ترتیب ، خروج یا قرمز شدن روزنه مجرای ادرار قابل مشاهده است.
- ورم ملتحمه ورم ملتحمه چشم است.
مشخصه آن قرمز شدن چشم است. آ احساس جسم خارجی در چشم توصیف می شود و چشمها بیشتر آب می خورند.
- ایریت می تواند باشد التهاب عنبیه از چشم دوباره ، چشم قرمز شده به نظر می رسد ، و در مقایسه با ملتحمه، حساسیت به نور ، درد و تاری دید ایجاد می شود.
درمان از سندرم ریتر بستگی به وضعیت عفونت و میکروب دارد.
اگر عفونت هنوز حاد باشد ، ممکن است درمان های مختلف آنتی بیوتیکی نشان داده شود. اگر در حال حاضر هیچ بیماری زایی قابل شناسایی نباشد ، این مورد نیست. در مورد اثبات شده عفونت مجاری ادراری توسط کلامیدیا یا اوره پلاسما ، آنتی بیوتیک ها داکسی سایکلین یا ماکرولیدها مانند اریترومایسین یا کلاریترومایسین را می توان در نظر گرفت.
به خصوص با عفونت Chlamydien ، آنتی بیوتیک درمانی توصیه می شود ، زیرا این میکروب می تواند در بدن باقی بماند. مهم است که با Chlamydieninfektion همیشه شریک زندگی به دلیل خطر مجدد عفونت نیز باید درمان شود! همچنین در مورد گونوره حاد (تریپر) یا حاد اثبات شده معده عفونت روده یک آنتی بیوتیک درمانی مناسب برای پاتوژن توصیه می شود.
اگر دیگر عفونت قابل تشخیص نباشد ، می توان علائم گرا را نیز درمان کرد. بنابراین با یک آرتریت حاد از ضد رماتیسم غیر استروئیدی استفاده می شود. به همین ترتیب بازدارنده التهاب باید در اینجا با یک برنامه به اصطلاح سرماخوردگی کار شود (کرایوتراپی).
هر دو روش درمانی به علائم آرتروز کمک می کنند. اگر روند بیماری شدیدتر است ، چندین مفصل مختلف را تحت تأثیر قرار می دهد ، یا اگر التهاب شدید چشم داخلی (ایریدوسیکلیت) وجود دارد ، باید درمان با گلوکوکورتیکواستروئیدها (کورتیزول) شروع شود. اگر سندرم ریتر ادامه می یابد و یک دوره مزمن رخ می دهد ، دولت از سولفاسالازین نشان داده شده است.
این یک اثر ضد التهابی اضافی دارد. تنها پیشگیری از بروز سندرم Reiter تلاش برای جلوگیری از عفونت مجاری ادراری یا دستگاه گوارش است. در صورت بروز عفونت ، باید در اسرع وقت درمان شود.