احساس جسم خارجی در چشم

تعریف

داشتن احساس جسم خارجی در چشم به معنای داشتن این احساس است که چیزی در چشم خود شما است. این حالت معمولاً با فشار دادن ناخوشایند ، خارش یا خارش بیان می شود سوزش احساس دلایل آن می تواند بسیار متنوع باشد و از اجسام خارجی واقعی مانند مژه ها یا حشرات کوچک که می توانند به چشم شما وارد شوند گرفته تا علائم اولیه بیماری های مختلف چشمی متفاوت باشد. چشمان ما عضوی بسیار حساس و دارای ارزش بالایی هستند. از طریق "احساس جسم خارجی" ، متوجه می شویم که ممکن است مشکلی در چشم ما رخ دهد ، و ما می توانیم سعی کنیم علت آن را از بین ببریم و بنابراین از آسیب بیشتر به چشم خود جلوگیری کنیم.

علل

احساس جسم خارجی در چشم می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. از یک طرف ، این امکان وجود دارد که اجسام خارجی واقعی مستقیماً وارد چشم ما شوند. به عنوان مثال ، با مالش چشم ، مژه ، آرایش چشم یا چیزهایی که قبلا روی دست ما بود می تواند به چشم وارد شود.

بسیاری نیز مشکل حشرات کوچک را می دانند پرواز هنگام دوچرخه سواری به چشمان آنها نگاه می کنند و پوشیدن لنز همچنین جسم خارجی در چشم. اما احساس جسم خارجی فقط به دلیل اجسام خارجی واقعی در چشم ما ایجاد نمی شود.

این یک مکانیسم محافظتی است که اغلب در مراحل اولیه بیماری های مختلف چشم به ما هشدار می دهد. بسته به اینکه کدام علائم یا بیماری همراه با احساس جسم خارجی باشد ، پزشکان می توانند در مورد کدام بیماری چشم تصمیم بگیرند. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، التهاب ملتحمه، ساختار آشفته ما مایع اشک آور، یا به اصطلاح آنتروپیون است که در آن مژه ها به سمت کره چشم می چرخند.

احساس جسم خارجی همچنین می تواند در چشم به عنوان بخشی از اگزوفتالموس (یعنی کره چشم بیرون زده ، اغلب در مورد بیماری های تیروئید) یا در اثر تومور ، در چشم ایجاد شود. توجه به این نکته ضروری است که موارد اضطراری مانند گلوکوم (فشار بیش از حد در چشم که می تواند به آسیب برساند عصب باصره) نیز می توانند از این طریق خود را نشان دهند. باید به خاطر داشت که بیماری های زمینه ای یا عوارض جانبی دارو نیز می توانند در این امر نقش داشته باشند.

بنابراین اگر احساس جسم خارجی بدون توضیح قابل قبول طولانی تر طول بکشد ، توصیه می شود با پزشک خانواده خود مشورت کنید یا چشم پزشک. لنزهای تماسی به دلایل مختلف وارد چشم می شوند. آنها شناور آنجا در فیلم اشک در جلوی قرنیه ما قرار دارد.

هنگامی که به پوشیدن عادت کردید لنز، آنها معمولاً دیگر احساس آزاردهی نمی کنند جسم خارجی در چشم. اگر هنگام استفاده از لنزهای تماسی باید احساس ناخوشایندی دوباره ایجاد شود ، این می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اگر خیلی کم باشد مایع اشک آور به اصطلاح تولید می شود ، چشم خشک می شود و لنز تماسی قرنیه را تحریک می کند.

این به یک احساس ناخوشایند می رسد. به مرور زمان اکسیژن کمتری به چشم می رسد ، به همین دلیل جدید است خون عروق تشکیل شده است ، به طوری که یک قرمزی دیده می شود. عدم رعایت بهداشت می تواند منجر به آلودگی مایع لنزهای تماسی شود.

به عنوان مثال ، نامرئی باکتری می تواند به چشم وارد شود و باعث التهاب شود ، که می تواند با احساس ناخوشایند بدن خارجی همراه باشد.

• لنزهای تماسی را سفارشی کنید
• قرار دادن لنزهای تماسی
• عدم تحمل لنزهای تماسی

احساس جسم خارجی در چشم به دلیل پرواز گرده در افرادی که به این مواد آلرژی پیدا کرده اند ایجاد می شود. خود سیستم ایمنی بدن هنگام تماس با گرده گرده افشان های به اصطلاح باد (به عنوان مثال فندق ، توسکا و.) واکنش بیش از حد نشان می دهد توس در بهار یا چمنزارها ، چاودار و گیاهان دیگر در تابستان).

نتیجه تحریک التهابی حاد غشای مخاطی است که چشم ها را تحت تأثیر قرار می دهد. چشم ها شروع به خارش ، تورم ، قرمز شدن و سیراب شدن می کنند. نوع بروز و ظهور ناگهانی علائم بسته به فصل است.

علاوه بر این ، علائم همراه مانند تحریک بینی، که به طور متناوب به آبریزش بینی تمایل دارد و دوباره دچار گرفتگی می شود ، باید حملات عطسه یا سرفه را مشاهده کرد. در مورد عمل "آب مروارید" (آب مروارید نیز نامیده می شود) ، یک عدسی جدید وارد می شود زیرا لنز قدیمی به دلایل مختلف کدر شده است. اگر چند روز پس از انجام چنین عملیاتی هنوز کمی تحریک چشم وجود داشته باشد ، این کاملا طبیعی و بی ضرر محسوب می شود.

بیماران باید مراقبت کنند تا از مراقبت های بعدی چشم توصیه کنند. برای محافظت از چشم تازه عمل شده ، قطره چشم حاوی گلوكوكورتيكوئيدها و آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. گلوكوكورتيكوئيدها برای چند هفته تجویز می شود و از التهاب جلوگیری می کند آنتی بیوتیک ها فقط چند روز پس از عمل تجویز می شوند و هدف آن جلوگیری از عفونت با است باکتری.

اگر شدید باشد درد یا وخامت مجدد بینایی ، باید مجدداً با پزشک مشورت شود. آ غده تیروئید بیماری که اغلب در چشم خود را نشان می دهد است بیماری گریوس. یک علامت معمولی این بیماری است اربیتوپاتی غدد درون ریز.

این شامل تغییر و بزرگنمایی ساختارهای واقع در پشت کره چشم است. اینها شامل چربی ، عضله و بافت همبند. بزرگ شدن آنها منجر به اصطلاح "اگزوفتالموس" می شود ، زیرا به نظر می رسد کره کره از حفره آن بیرون زده است.

احساس جسم خارجی و تورم قسمت خارجی ابرو از نشانه های اولیه اربیتوپاتی است. در 60 درصد بیماران مبتلا به این بیماری رخ می دهد بیماری گریوس و به عنوان شواهد بیماری همراه با علائم دیگر در نظر گرفته می شود پرکاری تیروئید. در صورت آلرژی ، بدن خیلی شدید به مواد مختلف محیط واکنش نشان می دهد ، زیرا این مواد معمولاً برای ما انسانها مضر نیستند.

این واکنش دفاعی در برابر مواد ظاهراً تهدیدآمیز با التهاب آشکار می شود. مواد محرک ، به عنوان مثال ، ریزگردهای خانگی ، حیوانات هستند مو، غذا ، گرده گل و یا حتی موادی مانند لاتکس. به اصطلاح آلرژی متقابل نیز می تواند بین آلرژی های فردی وجود داشته باشد.

این بدان معنی است که ماده ای که در واقع به آن حساسیت ندارید ، بسیار شبیه ماده ای است که من قبلاً به آن واکنش نشان می دهم ، همچنین منجر به واکنش های آلرژیک. این در زمینه دفاع التهابی به علائم مختلف می رسد. ممکن است یک واکنش موضعی به صورت تورم ، قرمزی و خارش وجود داشته باشد.

با این حال ، اغلب یک حمله سیستمیک از غشاهای مخاطی وجود دارد ، دستگاه تنفسی و همچنین سیستم قلبی عروقی می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. اگر غشای مخاطی چشم تحت تأثیر قرار گیرد ، التهاب ملتحمه همچنین در اینجا رخ می دهد ، که خود را به صورت قرمزی ، تورم ، خارش ناخوشایند ، اشک و احساس جسم خارجی نشان می دهد.

• واکنش آلرژیک
• علائم آلرژی
• درمان آلرژی

اگر احساس جسم خارجی در چشم وجود داشته باشد و علت مشخصی وجود ندارد ، ابتدا می توان صبر کرد تا ببیند در عرض چند ساعت دوباره از بین می رود یا خیر.

با این حال ، اگر علائم دیگری مانند درد، قرمزی ، احتمالاً حتی تهوع و استفراغ اضافه می شوند ، همچنین می تواند یک بیماری جدی چشم باشد. به عنوان مثال ، اغلب اوقات علت برای بیمار واضح نیست ، زیرا این یک عارضه جانبی یک دارو یا یک بیماری زمینه ای است که اکنون در چشم ظاهر می شود. اگر در طی مدت زمان طولانی بهبودی حاصل نشود ، یا اگر شکایت دیگری وجود داشته باشد ، حتی بدون دلیل قابل تشخیص باید با پزشک مشورت شود.