علل | لگن پس از TEP

علل

دلایل مختلفی برای ایجاد لگن پس از TEP وجود دارد که به موجب آن علت اصلی می تواند سو mal عملکرد بیمار تحت عمل بعد از عمل باشد. با این حال ، مشکلات پروتز واقعی یا محل جراحی نیز می تواند دلیل تجمل گره باشد. تشخیص اینکه آیا ضربه کافی یا حرکت عادی و روزمره علت دررفتگی مفصل ران است مهم است.

اگرچه خطر التهاب مفصل ران با a پروتز مفصل ران می تواند کاهش یابد ، هرگز نمی تواند به طور کامل حذف شود. به عنوان مثال ، ضربات ، زمین خوردن یا حوادثی که در آن ران تحت فشار زیاد قرار می گیرد می تواند باعث دررفتگی شود. به همین ترتیب ، حرکات بیش از حد که بیش از حد پروتز را تحت فشار قرار می دهند نیز می تواند منجر به دررفتگی شود ، اگرچه بسته به مسیر دسترسی در حین جراحی ، ممکن است حرکات خاصی علت آن باشد.

در مورد رویکرد جراحی از جلو و جلو ، در صورت تقویت شدید ، خطر التهاب مفصل ران پس از TEP بیشتر است. چرخش خارجی، چرخش از پا در اطراف محور طولی با پا به سمت بیرون ، یا جمع کردن، یعنی هدایت مبتلایان پا به درون اگر پروتز از پشت به پشت وارد شود ، خم شدن بیش از حد مفصل ران و چرخش داخلی دلیل اصلی آن است. حرکاتی که با این الگو مطابقت دارند نشسته یا ایستاده یا خم عمیق هستند. با این حال ، اگر این حرکات حرکات روزمره و کنترل شده باشند ، ممکن است پروتزی که در حالت عادی نشسته یا به عنوان مثال در صورت عفونت شل نشود ، ممکن است علت لگن پس از جراحی TEP باشد ، که باید با جراحی اصلاح شود. عضلات ضعیف توسعه یافته و ضعیف بیمار همچنین می تواند منجر به تحرک بیش از حد در مفصل شود و در نتیجه علت دررفتگی در آندوپروتز کامل باشد. به ندرت ، نقایص مادی نیز در نظر گرفته می شود.

تشخیص

هنگام درمان دررفتگی ران پس از پروتز مفصل راناز تاریخچه پزشکی، بازرسی و روشهای ابزاری منجر به تشخیص می شود. اول از همه ، باید از بیمار در مورد یک عامل محرک مانند ضربه یا حرکت قبلی س askedال شود. در صورت کوتاه شدن ، بازرسی منجر به تشخیص می شود پا که به اشتباه به سمت بیرون یا داخل چرخانده می شود ، قابل توجه است.

برای تشخیص مهم است اشعه ایکس از مفصل ران در صفحه قدامی و جانبی برای ارزیابی میزان لگن مفصل ران پس از جراحی TEP و امکان رد کردن شل شدن و یا نادرست بودن پروتز. اگر این کافی نباشد ، توموگرافی رایانه ای می تواند تصاویر دقیق تر و ارزیابی قابل اطمینان از حالت لگن را ارائه دهد. پس از این ، همچنین تصمیم می گیرد که آیا جراحی بیشتر لازم است یا خیر.

در صورت عدم تشخیص ناهنجاری ، توالی حرکت و در نتیجه احتمالاً مکانیسم دررفتگی را می توان با استفاده از حرکت در یک مبدل تصویر بازسازی کرد اشعه ایکس تصاویر. به این ترتیب ، تشخیص التهاب با a پروتز مفصل ران می تواند عینیت یابد. علاوه بر این ، پارامترهای التهاب در خون باید اندازه گیری شود تا عفونت رد شود (نگاه کنید به: عارضه جراحی پروتز مفصل ران).