هسته دمی توسط مجموعه ای از هسته های عصبی تشکیل می شود. به صورت جفت تشکیل شده و در سمت پایین هر نیمکره مغزی ، هر یک از جانبی های سمت دیگر قرار دارد تالاموس. هسته دمی به عنوان بخشی از طبقه بندی می شود ganglia basal و بنابراین بخشی از مدارهای کنترل مهم در سیستم حرکتی خارج از هرم است. همچنین با قشر پیشانی ، صندلی حرکت چند حسی و اپیزودیک به شدت مرتبط است حافظه و کنترل و بررسی فرایندهای عاطفی.
هسته دمی چیست؟
هسته دمی جفت شده ، که به سادگی به آن دمی نیز می گویند ، که برای هر نیمکره مجزا جدا است مغز، توسط مجموعه ای از هسته های عصبی تشکیل شده و بخشی از به اصطلاح است ganglia basal. گانگلیون پایه عملکردهای نظارتی مهم را در سیستم حرکتی خارج هرمی انجام دهید. دمی توسط رشته های عصبی احاطه شده است که به عنوان نوارهای ماده سفید قابل تشخیص است. مجموعه هسته های عصبی ، همراه با پوتامن و هسته اکومبنس ، جسم مخطط یا جسم مخططی را تشکیل می دهد. نوعی واحد عملکردی است که اطلاعات را از قشر که توسط گانگلیونهای پایه پردازش ، فیلتر و ویرایش می شود ، دریافت می کند. بازخورد سیگنالهای فیلتر شده و پردازش شده به قشر توسط تالاموس. دمی نقش خاصی را در گانگلیون های پایه ای اشغال می کند زیرا از طریق طناب های عصبی به شدت با قشر پیشانی پیشانی ارتباط دارد. به عنوان بخشی از لوب فرونتال مغز، قشر پیشانی ، صندلی حرکت چند حسی و اپیزودیک است حافظه، به طوری که دمی در مدار نظارتی اعمال عاطفی و برنامه ریزی عمل و همچنین در فرآیندهای شناختی نقش دارد.
آناتومی و ساختار
نام هسته دمی (هسته منحنی) از شکل آن گرفته شده است که یادآور C یا کلیه، با یک "سر، "یک بدنه و یک مخروطی از انتهای پایین به یک ساختار کشیده و به شکل دم. دو هسته caudati به ترتیب در برابر بطن های جانبی نیمکره مغز راست و چپ قرار دارند و توسط نوارهای ماده سفید متشکل از رشته های عصبی از پوتامن مجاور جانبی جدا می شوند. دمی ، ماده سفید (رشته های عصبی) و پوتامن در کنار هم جسم مخطط (جسم مخططی) را تشکیل می دهند ، که یک واحد عملکردی است که دروازه ای برای مدارهای کنترل گانگلیون پایه است و سیگنال های ورودی را از مناطق خاص قشر از طریق گلوتاماترژیک دریافت می کند. رشته های عصبی. موضوع تحقیق پیوندهای دمی با است سیستم لیمبیک، جایی که احساسات و رفتار رانندگی پردازش می شوند. سیستم لیمبیک همچنین نقش اصلی در بدن "تغلیظ سیستم "از طریق انتشار مواد مخدر اندروفین ها فائق آمدن درد و خستگی
عملکرد و وظایف
هسته دبی در ظرفیت خود به عنوان بخشی از سیستم حرکتی خارج پیرامیدال ، وظایف اصلی را در "مونتاژ" و کنترل حرکات پیچیده ارادی انجام می دهد. موتور رویه ای حافظه نقش اصلی را در این روند بازی می کند. یادگیری و آموزش توالی های حرکتی طبیعی پیچیده مانند راه رفتن ، پریدن ، در حال اجرا از نزدیک با سیستم پاداش کنترل شده از طریق ارتباط دارد دوپامین به عنوان یک انتقال دهنده عصبی. در مورد یادگیری و آموزش توالی حرکتی پیچیده ای که در اصل برای انسان در نظر گرفته نشده است ، مانند سوار شدن بر دو چرخ یا حتی یک موتور ، هدایت اتومبیل یا هواپیما. سیستم پاداش زمانی شروع می شود که یک حرکت خاص یا دنباله ای از حرکات ما را به هدف دستیابی به یک مهارت خاص نزدیک کند. این فرایند از یادگیری با بازخورد نتیجه محدود به عملکرد حرکتی نیست ، بلکه می تواند به طور کلی در فرآیندهای پیچیده یادگیری اعمال شود. در این فرایندها ، دمی از طریق مدار عصبی خود با قشر پیشانی ، وظایف مهمی را بر عهده می گیرد. در حوزه احساسی ، وظایف کنترل و برنامه ریزی را بر عهده می گیرد. بررسی اقدامات برای مناسب بودن ، اصطلاحاً آن را به نوعی ناظر تبدیل می کند. در استفاده از آنگلوساکسون ، هسته دمی به سیستم توجه نظارتی (SAS) اختصاص داده می شود. فراتر از برنامه ریزی و کنترل عملکرد ، دخمه همچنین فعالیت قشر را با تنظیم برخی از پتانسیل های آستانه کنترل می کند ، به این معنی که در مورد اهمیت پیام های حسی یا سایر شناخت های ذهنی و اینکه آیا قشر باید به آنها واکنش نشان دهد ، تصمیم گیری می کند. وظایف هسته دمی در سالهای اخیر بسیار تغییر کرده و گسترش یافته است. به عنوان مثال ، مشخص شده است که دمی در کنترل فرآیندهای عاطفی مانند عشق ، عشق مادرانه و درد حافظه است.
بیماری
برخی از بیماری های معروف عصبی ، مانند فلج مرتعش، آتز ، و دیستونی ، و همچنین PANDAS ، اختلالات تیک ، و ADHD، با اختلالات اکتسابی یا ژنتیکی در مدارهای نظارتی گانگلیون پایه همراه هستند. بیماری ها و اختلالات غالباً مربوط به پایه خاصی نیستند گانگلیون، اما به یک واحد عملکردی خاص مانند جسم سیاه یا جسم مخطط جسمی با هسته caudatum و پوتامن. برخی از اختلالات توصیف شده ناشی از نقایص ژنتیکی است ، به عنوان مثال ، آنها ارثی هستند. یکی از مهمترین اختلالات مرتبط با اختلال عملکرد دمی ، اصطلاحاً اختلالات تیک است که شامل می شود سندرم تورت. اختلالات تیک خود را در حرکات غیرارادی - غیر قابل کنترل داوطلبانه - اندامهای خاص یا حتی الگوهای حرکتی پیچیده نشان می دهند. اختلالات تیک به عنوان هایپرکینزی اکستراپیرامید دسته بندی می شوند و احتمالاً به دلیل نقص ژنتیکی منجر به اختلال عملکرد دمی می شوند. از آنجا که ADHD اغلب با علائم تیک همراه است ، منطقی است که فرض کنیم هر دو اختلال ناشی از نقص مشابه باشد. در سالهای اخیر ، دمی نیز با رفتار اعتیاد آور آسیب شناختی همراه است. در افرادی که از سندرم هایپرمیست رنج می برند ، مشکل مخالف وجود دارد. حافظه اپیزودیک مبتلایان به حدی برجسته است که آنها عملاً همه آنچه را که تجربه کرده اند ، با تمام پارامترهای مرتبط مانند خرما ، آب و هوا ، حالات روحی و مانند آن به یاد می آورند. سندرم پرکاری خون همیشه با هسته بزرگ دمی همراه است.
