هیستامین یک ارگانیک است نیتروژن یک ترکیب در بدن درگیر در پاسخهای ایمنی موضعی ، تنظیم کننده عملکردهای فیزیولوژیکی در روده در اوردن از و به عنوان یک انتقال دهنده عصبی. در پاسخ به خارجی پاتوژن ها و مواد آلرژی زا ، هیستامین توسط بازوفیل ها و ماست سل ها تولید می شود تا در روند التهابی تداخل ایجاد کند.
هیستامین چیست؟
هیستامین یک آمین اساسی است که در سلولهای ماست و بازوفیل ذخیره می شود و توسط نیروهای یونی محدود می شود. فعل و انفعال بین ماده محرک و ایمونوگلوبولین آنتی بادی (IgE) در سطح ماست سل ها منجر به دگرانولاسیون این سلول ها و آزاد شدن مواد پیام رسان مانند هیستامین می شود. این عمل بر روی گیرنده های موجود در ارگانیسم باعث ایجاد واکنش های لازم مانند تحریک ترشح معده ، عضله می شود انقباضات یا گشاد شدن عروق. حدود 1٪ از جمعیت اروپا به این بیماری مبتلا هستند عدم تحمل هیستامین به هیستامین مصرف شده از غذا.
توابع ، نقش ها و معانی پزشکی و بهداشتی.
La نیتروژن هیستامین مرکب تقریباً در تمام بافتهای بدن یافت می شود ، اما در ریه ها متمرکز است ، پوست، و دستگاه گوارش. با دکربوکسیلاسیون هیستیدین توسط اصطلاحاً هیستیدین دکربوکسیلاز در دستگاه گلژی ماست سل ها و بازوفیل ها تولید و ذخیره می شود. هیستامین می تواند بلافاصله در طی واکنشهای التهابی یا آلرژیک آزاد شود و با اتصال به گیرنده های سلولهای هدف عمل می کند. در اینجا ، هیستامین باعث وقایع داخل سلولی می شود که رهبری به اثرات مختلف در انواع مختلف سلول تحریک گیرنده های H1 در سلول های عضلانی برونش انسان انقباض محلی عضله را افزایش می دهد. وقتی گیرنده های H2 در سلولهای اسید ساز واقع شده اند معده و قلب توسط هیستامین ، تولید دستگاه گوارش تحریک می شوند آنزیم ها و اسید معده، و همچنین نرخ دهلیزی قلب، افزایش می یابد تا از هضم پروتئین و چربی پشتیبانی کند. هنگامی که گیرنده های H3 در بافت عصبی فعال می شوند ، انتشار انتقال دهنده های عصبی مضر می شود ، که به عنوان مثال بر خواب یا رابطه جنسی تأثیر دارد. همچنین تولید را تحریک می کند ملاتونین در غده صنوبری ، که برای آن لازم است متابولیسم چربی. هیستامین به عنوان یک ماده پیام رسان در واکنش حساسیت فوری نقش دارد و بر عملکرد لکوسیت ها تأثیر دارد. از طریق اتصال به گیرنده های H4 ، بیشتر بر فرآیندهای پیچیده مانند مهار تکثیر سلولهای T ناشی از لکتین یا آنتی ژن ، آزاد سازی لنفوکین ها از سلول های T یا القای سلول های T سیتوتوکسیک تأثیر می گذارد. اگر این فرآیند ها توسط به اصطلاح آنتاگونیست مسدود شوند ، اقدامات ضد التهابی تحریک شده توسط هیستامین می تواند باعث کاهش میزان آن شود آنتی بادی در حساسیت بیش از حد آنها با این حال ، عملکرد هیستامین در خون عروق و پوست پاسخ های ایمنی را که به طور مداوم تحریک می شوند ، مهار کرده و منجر به اثرات مخالف می شود ، به همین دلیل است آنتی هیستامین ها استفاده می شود.
بیماری ها ، بیماری ها و اختلالات
نفوذ پذیری عروقی تحریک شده توسط هیستامین باعث می شود مایعات از مویرگ ها به داخل بافت ها سرازیر شود تا از بروز آن جلوگیری کند واکنش های آلرژیک. به طور معمول ، تأثیر هیستامین بر روی یک تحریک مستقیم خارجی (به عنوان مثال ، ناشی از نیش حشره) یک واکنش سه برابر است:
قرمزی محل نیش ، قرمزی ناحیه اطراف (تشکیل چرخش) همراه با خارش و تورم ناحیه آسیب دیده. وقتی آلرژن ها با ایمونوگلوبولین ماست سل مواجه می شوند مخاط بینی، واکنش های مرتبط با هیستامین شامل آبریزش چشم ، عطسه به دلیل تحریک عصبی حسی ، ترشح بیش از حد بافت غده و تورم مخاط بینی به دلیل گرفتگی عروق و افزایش مویرگی نفوذ پذیری حساسیت فوری به هیستامین ، که به عنوان نوع 1 طبقه بندی می شود ، نتیجه آزاد شدن غلظت هیستامین به دلیل تهاجم به مواد بی ضرر مانند گرده علف یا برخی غذاهای خاص است. هیستامین باعث تحریک انقباض عضلات ایلئوم ، نایژه ها و برونشیول ها و رحم ممکن است منجر به افزایش چرخش حرکتی با شود آلرژی غذایی. در مطالعه بیماران مبتلا به آسم ، مشخص شده است که هیستامین باعث افزایش تن عضله مجاری تنفسی و تقویت ادم مخاطی و ترشحات غده می شود ، که می تواند رهبری به انقباض راه هوایی و محدودیت جریان هوا. کمبود هیستامین می تواند باعث وابستگی بدن شود کربوهیدرات ها، که برای سنتز مورد نیاز است کلسترولدر همان زمان ، کمبود هیستامین منجر به کاهش می شود ملاتونین سطح و پایین می آورد متابولیسم چربی در مغز، که باعث افزایش جسمی می شود فشار. مطالعات نشان می دهد که کمبود هیستامین کاهش می یابد اسید فولیک سطح اغلب ، بیماران مبتلا به اسکلروز متعدد از کمبود هیستامین رنج می برند ، بنابراین درمانهای مختلف جایگزینی هیستامین ایجاد شده است.
