سیستم عصبی محیطی: ساختار ، عملکرد و بیماری ها

انسان سیستم عصبی ورودی حسی دریافت شده از اندام های حسی را پردازش می کند. از نظر توپوگرافی ، به مرکز تقسیم می شود سیستم عصبی (CNS) و سیستم عصبی محیطی (PNS). در زیر مروری بر ساختار و عملکرد و همچنین بیماریهای احتمالی محیطی وجود دارد سیستم عصبی.

سیستم عصبی محیطی چیست؟

سیستم عصبی محیطی از قسمتهایی از سیستم عصبی تشکیل شده است که در خارج از سیستم قرار دارند مغز و نخاع (CNS). این اتصال مغز به محیط پیرامونی بدن ، و بنابراین به عنوان یک ارگان تحویل و اعدام سیستم عصبی مرکزی عمل می کند. از نظر عملکردی ، نمی توان این دو سیستم را از هم تفکیک کرد. از طریق تعامل سیستم عصبی مرکزی و محیطی ، پردازش محرک و فعالیت عضلات و غدد بدن کنترل می شود. PNS عمدتا از تشکیل شده است سلول عصبی فرآیندهای (آکسون) ، که توسط سلولهای گلیایی غلاف می شوند.

آناتومی و ساختار

عصبکه به آنها نورون نیز گفته می شود ، "مجاری" هستند که سیستم عصبی محیطی را به سیستم عصبی مرکزی متصل می کنند. عصب از رشته های عصبی دسته ای تشکیل شده است. اینها ، به نوبه خود ، از تشکیل شده اند سلول عصبی فرآیندها و سلولهای گلیال. سلولهای گلیال در بافت عصبی ده برابر بیشتر از سلولهای عصبی رخ می دهد. در PNS ، این شامل سلولهای شوان (که غلاف میلین را تشکیل می دهند) و سلولهای گوشته (که بدن سلولهای نورونهای محیطی را می پوشاند) است. در سیستم عصبی محیطی باید بین دو نوع تفاوت قائل شد اعصاب: اعصاب جمجمه (Nn. craniales) به مغز. از طرف دیگر ، اعصاب نخاعی (Nn. spinales) به نخاع. 12 جفت اعصاب جمجمه و 31-33 جفت اعصاب نخاعی وجود دارد. علاوه بر این ، نورون های آوران (lat. afferens = منجر به) و efferent (lat. efferens = که منجر می شوند) وجود دارد. PNS بیشتر به سیستم عصبی جسمی (اختیاری) و رویشی (خودمختار) تقسیم می شود. سیستم عصبی خودمختار می تواند به نوبه خود به سیستمهای عصبی دلسوز ، پاراسمپاتیک و روده تقسیم شود. علاوه بر اعصاب جمجمه و ستون فقرات ، سایر اعصاب خودمختار سیستم عصبی خودمختار در PNS و همچنین گانگلیون های حسی و حرکتی وجود دارد. اجسام سلولی (پریکاریا) متعلق به آکسون ها یا در CNS یا در گانگلیون های PNS قرار دارند.

توابع و وظایف

سیستم عصبی محیطی در درک سیگنالهای حسی از محیط و فعالیت حرکتی غیرارادی و ارادی نقش اصلی دارد. نورون های آوران (حسی) ورودی حسی دریافت شده از طریق گیرنده ها را به CNS منتقل می کنند. نورون های وابران (حرکتی) دستورات را از CNS از طریق آکسون به اندام های م effثر منتقل می کنند و بنابراین حرکت آنها را تحریک می کنند. اندام های م Effثر به عنوان مثال ، عضلات اسکلتی یا عضلات صاف احشا vis هستند. سیستم سوماتیک وظیفه حرکت ارادی ، یعنی کنترل آگاهانه عضله را بر عهده دارد. سیستم خودمختار عمدتا به طور ناخودآگاه عملکرد حیاتی را کنترل می کند اعضای داخلی، به عنوان مثال تنفس یا هضم نورون های آوران یا وابران که بخشی از سیستم عصبی سوماتیک هستند ، سوماتوآفرنس یا -فعل نیز نامیده می شوند. اگر آنها بخشی از سیستم عصبی خودمختار باشند ، به آنها visceroafferent یا -efferent می گویند.

بیماری ها ، بیماری ها و اختلالات

بیماری های سیستم عصبی محیطی ممکن است با علائم مختلفی بروز کند. طبقه بندی ضایعات عصبی PNS تقریباً به ضایعات رادیکولار ، ضایعات شبکه ای و نوروپاتی های (پلی و مونو) تبدیل می شود. به عنوان مثال ضایعات عصبی می توانند محرک دیسک های فتق شده (ضایعه رادیکولار) یا علائم مختلف فلج (پارزی) در بدن باشند. اختلالات حسی ، مانند اختلالات حس لامسه ، نیز می تواند علت آن در یک اختلال PNS باشد. در نواحی قفسه سینه ، گردن رحم و کمر ، ریشه های عصبی دسته ای (شبکه ای) وجود دارد که بین اعصاب مختلف تقسیم می شوند. بریدن عصب محیطی می تواند منجر به فلج عضله متعلق به آن ناحیه شود. هر عصب محیطی مسئول یک ناحیه یا عملکرد بدن است که به طور دقیق مشخص شده است. بنابراین بیماری یک عصب محیطی منفرد (تک عصبی) می تواند منجر به نقص حسی یا حرکتی در آن ناحیه از بدن شود. چندین احتمال بیماری زمینه ای وجود دارد که می تواند به یک عصب آسیب برساند. به عنوان مثال ، دیابت ملیتوس یا برخی بیماری های مربوط به روماتیسم با نوروپاتی همراه هستند ، زیرا اغلب باعث می شوند اختلالات گردش خون. با این حال ، نوریت نیز می تواند توسط a تحریک شود تب خال عفونت زوستر (از طریق عفونت اولیه با ویروس واریسلا زوستر). این بیماری که به آن نیز معروف است دودکش، اغلب با شدید همراه است درد عصب.

بیماری های عصبی معمولی و شایع

• درد عصب
• التهاب عصب
• Polyneuropathy
• بیماری صرع