فتق مغبنی چقدر می تواند در نوزاد خطرناک شود؟
در اصل ، فتق یک بیماری تهدید کننده حیات نوزاد نیست. فقط وقتی فتق مغبنی منجر به اختلال در کودک می شود ، می توان آن را بلافاصله خطرناک دانست. با این حال ، باید از طریق جراحی درمان شود تا از بروز عوارض جلوگیری شود.
بیشترین خطر ابتلا به فتق مغبنی گرفتگی برگشت ناپذیر روده است ، که در بدترین حالت منجر به مرگ روده آسیب دیده می شود. اگر یک حبس برگشت ناپذیر درمان نشود ، واکنش التهابی واکنشی در نهایت منجر به انحلال روده می شود مخاط. در موارد شدید ، حتی ممکن است روده در این مرحله پاره شود.
در نتیجه ، مدفوع سپس به حفره شکم نشت می کند و منجر به التهاب عمومی می شود. این مسئله برای کودک بسیار استرس زا است و خطر ابتلا به اختلال گردش خون را تهدید می کند. در چنین مواردی ، اقدام سریع نشان داده می شود. تنها درمان پس از آن نوید جراحی فوری با برداشتن قسمتهای روده آسیب دیده را می دهد.
تشخیص فتق مغبنی
تشخیص آن فتق مغبنی عمدتا توسط ساخته شده است معاینهی جسمی. عمدتا یک برآمدگی معمول در ناحیه کشاله ران قابل مشاهده است که می تواند به صورت برآمدگی نرم احساس شود. بسته به شدت فتق مغبنی ، می توان برآمدگی را کاملاً کنار زد یا به هیچ وجه از بین برد.
اگر برآمدگی قابل مشاهده نباشد ، والدین اغلب آن را در حین آنامز گزارش می کنند. به طور مشخص ، برآمدگی توصیف می شود که هنگام گریه شدید ، جیغ یا فشار دادن اتفاق می افتد. در بیشتر موارد ، در این موارد می توان یک برآمدگی را توسط معاینه کننده ایجاد کرد. اگر علیرغم وجود تشخیص ، نامشخص باشد معاینهی جسمی، سونوگرافی می تواند به نشان دادن قسمت هایی از روده در ناحیه کشاله ران یا بیضه کمک کند.
چگونه می توان فتق را در خود نوزاد تشخیص داد؟
بهتر است در حالی که از کودک خود مراقبت می کنید ، از نزدیک نگاهی به او بیندازید. اگر برجستگی در ناحیه کشاله ران دیده شود ، وجود فتق مغبنی مشکوک مشهود است. مهم نیست که دست انداز بزرگ باشد.
در بیان آن می تواند از اندازه سنگ مرمر تا تخم مرغ متفاوت باشد. هنگامی که دست انداز مشاهده شد ، توجه به زمان بروز و ماندگاری مهم است. والدین نباید اولین باری را که متوجه می شوند خود به خود فشار دهند. به خصوص اگر علائم اضافی وجود داشته باشد ، خطر آسیب دیدگی اضافی بیشتر از کمک به کودک است. با لمس اندک انگشتان تنها احساس قوام برجستگی و دمای پوست می شود.
