تعریف
An فتق مغبنی یک فتق است که خود را در ناحیه کشاله ران نشان می دهد. با این حال ، فتق به معنای واقعی کلمه نیست ، زیرا خیر استخوان ها درگیر می شوند در عوض ، افزایش فشار در حفره شکم (مانند سرفه) باعث افتادگی احشا از طریق دهانه های بسته نشده بدن یا نقاط ضعف بافت می شود. از نظر نوری ، فتق مغبنی سپس می تواند توسط یک برآمدگی قابل لمس تشخیص داده شود ، که می تواند تقریباً همه علائم را از فشار آور تا بسیار دردناک ایجاد کند.
دلایل فتق مغبنی
شایعترین علت آن فتق مغبنی در نوزادان یک شکاف در است صفاقی که به دلیل توسعه باز مانده است. این به راحتی می تواند با توسعه بیضه ها در پسران بیضه ها ابتدا در حفره شکم ایجاد می شود و سپس به داخل می رود کیسه بیضه همانطور که کودک رشد می کند.
La صفاقی بنابراین با کودک به عنوان پوشش محافظتی به پایین مهاجرت می کند. به طور معمول ، دهانه صفاقی بالای کانال اینگوینال قبل از تولد تا مدت کوتاهی بعد خود را می بندد. اگر بسته نشود ، اندام ها و به ویژه قسمت هایی از روده نیز می توانند از حفره صفاقی خارج شوند ، از کشاله ران عبور کرده و به داخل کیسه بیضه.
این اصطلاح فتق یا فتق مغبنی را توضیح می دهد. مهاجرت به سمت پایین قسمتهای روده ای با افزایش فشار در حفره شکم مطلوب است. به عنوان مثال می توان به سرفه ، عطسه یا فشار دادن شدید در طی آن اشاره کرد اجابت مزاج.
هر چه کودک زودتر به دنیا بیاید ، خطر فتق مغبنی بیشتر است. اگر کودک برای دوره رشد طبیعی در رحم باقی نماند ، تمام مراحل بلوغ و در نتیجه بسته شدن صفاق بالای کشاله ران نمی تواند به پایان برسد. پاره شدن بافت در نقاط ضعف بدن در نوزادان بسیار غیر معمول است ، همانطور که اغلب در بزرگسالان در ناحیه کشاله ران اتفاق می افتد. با این حال ، نوزادان از نظر جسمی مانند بزرگسالان خود را تحت فشار قرار نمی دهند و بارهای سنگین را بلند نمی کنند ، بنابراین این علت نادر است.
