جراحی برای فتق مغبنی کودک
جراحی همیشه تنها اقدام درمانی در مورد فتق است. برعکس ، این بدان معناست که هیچ دارویی یا بانداژ نمی تواند فتق را ترمیم کند. اصل هر عمل جراحی بستن گذرگاه روده است.
اینکه کدام روش انتخاب شود بستگی به نوع و میزان روش دارد فتق مغبنی. از آنجا که در نوزادان شکاف در صفاقی اغلب علت آن است فتق مغبنی، این شکاف با نخ با جراحی بسته می شود. این نوع بسته شدن کاملاً کافی است.
اگرچه گاهی اوقات استفاده از مش در بزرگسالان ضروری است ، اما در کودکان منع مصرف دارد. در کودکان ، اصل این است که در صورت امکان از ورود اجسام خارجی که احتمالاً بعداً رشد را مختل می کنند ، اجتناب کنید. امروزه تکنیک حداقل تهاجمی استاندارد است.
در اصطلاح فنی ، این عمل به عنوان جراحی لاپاراسکوپی نیز شناخته می شود. برای این منظور ، ابزارها از طریق چندین برش کوچک پوست وارد حفره شکم می شوند. دوربینی که داخل آن قرار گرفته است ، بازتاب دقیق حفره شکمی را امکان پذیر می کند و به ابزارها اجازه می دهد به خوبی مشاهده شوند.
مزیت این روش این است که برش های کوچک به سرعت بهبود می یابند و فقط جای زخم بسیار باریک بر جای می گذارند. علاوه بر این ، در صورت لزوم می توان کل حفره شکمی را مشاهده کرد و عوارض بعدی را تشخیص داد یا به طور مستقیم درمان کرد. اگر جراحی با حداقل تهاجم منع مصرف داشته باشد ، البته می توان روش باز را نیز انتخاب کرد.
اگرچه این به معنی برش بزرگتر پوست است ، اما روش کلی جراحی یکسان است. این بر عهده جراح است که تصمیم بگیرد کدام تکنیک برای بیمار کوچک مناسب تر است. خطرات ناشی از فتق مغبنی جراحی از ویژگی های جسمی نوزاد ناشی می شود.
کوچک ریه حجم و خطر از دست دادن گرما چالش های خاصی برای متخصص بیهوشی است که عمل را انجام می دهد. خطرات روش جراحی مشابه خطراتی است که در بزرگسالان وجود دارد. بنابراین ، در موارد نادر ، ممکن است آسیب به ساختارهای دیگر یا خونریزی ثانویه رخ دهد. در پسران ، خطر احتمالی قطع طناب اسپرماتیک نیز وجود دارد ، اما با تصویربرداری داخل بند ناف اسپرماتیک به طور مطلوب از آن جلوگیری می شود.
