تراخوم چگونه درمان می شود؟
سیستمیک یا محلی ، از نظر سلولی مثر است آنتی بیوتیک ها برای معالجه استفاده می شود تراخم. WHO درمان موضعی با تتراسایکلین ها را توصیه می کند. درمان با آزیترومایسین نیز ممکن است ، اما هزینه بیشتری دارد.
در مرحله اسکار باید جراحی برای برداشتن آنتروپیون و تریشیازیس انجام شود. ترمیم جراحی قرنیه (کراتوپلاستی) در مرحله نهایی تراخم. در بیشتر موارد ، گزینه های درمانی برای تراخم به دلیل استانداردهای اقتصادی اجتماعی در کشورهای آسیب دیده بسیار محدود هستند.
چگونه می توان از تراكوما پیشگیری كرد؟
با اقدامات بهداشتی مناسب ، از جمله ضد عفونی بهداشتی دست با الکل 70٪ ، می توان تا حد زیادی از انتقال با عفونت اسمیر جلوگیری کرد. دارندگان لنزهای تماسی باید از خطرات احتمالی آن مطلع شوند لنز (صدمات قرنیه با فوق عفونی) و در مورد تمیز کردن و نگهداری مناسب آموزش داده شده است. کمبود امکانات بهداشتی در کشورهای توسعه نیافته باعث ایجاد تراخم می شود. فقط با بهبود زیرساخت ها ، تأمین آب کافی و بهبود شرایط بهداشتی (به عنوان مثال شستن صورت یک بار در روز) می تواند از بروز تراكوما كاسته شود.
این چقدر مسری است؟
مانند بسیاری از عفونت های باکتریایی ، تراخم بسیار مسری است. هنوز مشخص نیست که بیماران در طی دوره انکوباسیون 5-10 روزه قبلاً عفونی بوده اند یا فقط هنگام بروز اولین علائم. با این حال ، انتقال از شخص به فرد از طریق مگس های حامل رخ می دهد باکتری یا از طریق عفونت اسمیر بهداشت ضعیف یا بهمراه داشتن حوله می تواند مسیر انتقال باشد ، به عنوان مثال.
پیش آگهی تراکوم چیست؟
پیش آگهی تراخم به مرحله بیماری بستگی دارد. اگر درمان در مراحل اولیه شروع شود ، پیش آگهی خوب است. نابینایی فقط در صورتی اتفاق می افتد که بیماری سالها درمان نشده باشد و شیوع عفونت مجدد زیاد باشد.
تاریخچه تراخم چیست؟
اصطلاح کلامیدیا از کلمی (مشتق شده از کت) گرفته شده است. شرح یک بیماری شبه تراخمی از چشم انسان قبلاً در سنت های باستانی یافت می شود.
اولین توصیف Chlamydia trachomatis در سال 1907 توسط لودویگ هالبرستادتر (* 1876 در بوتن ، سیلزیای فوقانی ، 1949 پوند در شهر نیویورک) و استانیسلاوس فون پروازازک (* جمهوری چک 1875 ، 1915 XNUMX در کوتبوس) انجام شد. آنها توانستند نشان دهند که تصویر بالینی تراکوم می تواند از طریق انسان به میمون های بزرگ منتقل شود: با استفاده از یک روش رنگ آمیزی خاص ، لکه Giemsa ، آنها واکوئل های موجود در سلول ها را از لکه های ملتحمه، که آنها آن را به عنوان علت تراکوم تعبیر کردند. در سالهای بعد ، اجسام مشابهی در سواب ملتحمه نوزادان تازه متولد شده پیدا شد ملتحمه، در سواب دهانه رحم مادران خود و در سواب مجرای ادرار مردان.
به دلیل عدم قابلیت کشت در محیط کشت مصنوعی ، اندازه کوچک و ضرب کاملاً داخل سلولی ، عوامل بیماری زا به اشتباه به عنوان ویروس ها. به لطف تکنیک های کشت سلولی و الکترو میکروسکوپی ، در اواسط دهه 1960 مشخص شد که کلامیدیا ویروس نیست بلکه باکتری است. در سال 1966 ، آنها به عنوان یک سفارش جداگانه از Chlamydiales of شناخته شدند باکتری.
