نشانه ها
La علائم رینیت بسته به علت می تواند کمی متفاوت باشد ، اما به طور معمول علائم اصلی همیشه افزایش تولید ترشح در است بینی، که منجر به "آبریزش" یا مسدود شدن بینی می شود. سرماخوردگی کلاسیک معمولاً با a شروع می شود سوزش یا احساس قلقلک در بینی و یک محرک عطسه افزایش می یابد. در روزهای بعد ، این به طور فزاینده ای به اصطلاح آبریزش تبدیل می شود بینی، که در آن یک ترشح آبکی ، اغلب بی رنگ توسط مخاط بینی. پوست صورت در مجاورت فوری بینی ، به ویژه نوک بینی و قسمت فوقانی بینی لب، می تواند تحت تأثیر دمش مکرر و تماس مداوم با ترشح تا حدی تحت تأثیر قرار گیرد که قرمز و خشن شود.
علاوه بر این ، اغلب چشمهای آبکی وجود دارد ، یک احساس محدود بو و طعم و احساس عمومی بیماری هرچه ترشح با پیشرفت ضخیم می شود (و همچنین ممکن است به مایل به زرد به سبز تبدیل شود) و غشای مخاطی متورم می شود ، بینی به طور فزاینده ای متراکم می شود و تنفس دشوارتر می شود اگر اضافی باشد باکتری در غشای مخاطی آسیب دیده در طی یک باکتری قرار بگیرید فوق عفونی، ترشح چرکی به رنگ زرد و سبز ظاهر می شود.
البته ، سرماخوردگی همچنین می تواند با سایر موارد معمول همراه باشد علائم سرماخوردگی، از جمله تب, سرفه، خستگی ، گلودرد ، سردرد و درد اندام ها. علاوه بر این ، عوارضی مانند سینوزیت یا التهاب گوش میانی امکان پذیر است ، که غالباً در اثر ازدحام ترشح ایجاد یا ترویج می شود. این علائم معمولاً طی هفت تا ده روز فروکش می کند ، اما کودکان نوپا به ویژه ممکن است از سرماخوردگی رنج ببرند و همین امر می تواند از خواب لازم جلوگیری کند.
وقتی بچه ها سرما می خورند ، تنفس مشکلات معمولاً مشکل اصلی هستند ، زیرا نوزادان تقریباً از طریق بینی نفس می کشند. با این حال ، این به دلیل حفره های بینی هنوز باریک مسدود می شود و نتیجه احتمالی آن این است که کودک از نوشیدن کامل خودداری می کند. رینیت آلرژیک یا وازوموتوریک بیشتر با بروز ناگهانی تشنجی مانند حملات عطسه ، تولید ترشحات آبکی بینی و خارش ، خصوصاً در بینی و چشم مشخص می شود.
این امر با قرمز شدن قسمت قرمز نیز قابل مشاهده است ملتحمه. اجسام خارجی وارد بینی می توانند باعث رینیت یک طرفه و چرکی شوند که می تواند با ایجاد بو نیز همراه باشد. به همین ترتیب ، یک اوزاینا (به اصطلاح "بینی بدبو") می تواند مسئول بوی نامطبوع (و خشکی بینی) باشد. خون مواد افزودنی غالباً در نتیجه تحریک شدید غشاهای مخاطی وجود دارد ، اما همچنین می تواند به عنوان یک علامت خاص در زمینه برخی بیماری های عفونی ایجاد شود ، به عنوان مثال دیفتری یا مادرزادی سیفلیس.
