گاز بیهوشی

گاز بیهوشی چیست؟

مدت مواد مخدر گازها برای توصیف به اصطلاح استفاده می شود استنشاق مواد مخدر. به طور دقیق ، اینها اصلاً گاز نیستند ، بلکه اصطلاحاً فرار هستند بیهوشی. این بی ثبات است بیهوشی با این واقعیت مشخص می شوند که در دماهای پایین بخار می شوند.

این خاصیت شیمیایی با تولید دستگاه های بخارزدایی خاص که در آنها بخار شدن مواد بیهوشی قابل کنترل و تنظیم است ، مورد بهره برداری قرار می گیرد. این برای القا یا حفظ استفاده می شود بیهوشی. فقط اکسید نیتروژن و زنون گازهای واقعی هستند که می توانند مورد استفاده قرار گیرند بیهوشی. با این حال ، به دلیل عوارض جانبی شدید آن ، از اکسید نیتروژن به ندرت در برنامه های بالینی استفاده می شود و زنون در حال حاضر فقط به صورت تجربی استفاده می شود.

چه گازهای مخدر موجود است؟

طیف وسیعی از گازهای بیهوشی وجود دارد. هر گاز بیهوشی مزایا و معایب خاص خود را دارد و بر اساس این موارد برای بیمار سازگار است. گاز بیهوشی مطلوب دارای ویژگی های غرقابی سریع در بدن و در نتیجه یک شروع سریع عمل ، یک حلالیت کم در بدن است. خون و حلالیت زیاد در چربی است.

در همان زمان ، گاز بیهوشی باید سریعاً دفع شود به محض اینکه منبع تغذیه در پایان آن متوقف شود بیهوشی، تا بیمار بتواند به سرعت دوباره بیدار شود. از جمله گازهای معمول بیهوشی می توان به دسفرلوران ، سووفلوران و ایزوفلوران اشاره کرد. گاز خنده یا زنون در بعضی از کلینیک ها نیز استفاده می شود ، اما بیشتر یک استثنا هستند. گازهای بیهوشی قدیمی مانند: هالوتان ، آنفلوران و دی اتیل اتر دیگر برای استفاده بالینی مورد تایید نیستند.

گازهای بیهوشی چگونه کار می کنند؟

گازهای بیهوشی در بسیاری از ساختارهای مختلف هدف در سطح مولکولی عمل می کنند. به دلیل حلالیت زیاد در چربی ، گازهای بیهوشی در بدن توزیع می شوند و به ویژه با اجزای سازنده غشای سلولی. فرآیندهای دقیق در غشای سلولی شناخته شده نیستند ، اما مشخص شده است که هرچه میل گاز بیهوشی به مواد شبه چربی بیشتر باشد ، اثر نسبی گاز بیهوشی نیز بیشتر است (به همبستگی مایر و اوورتون مراجعه کنید)

علاوه بر این تأثیرات در غشای سلولی، با این حال ، گازهای بیهوشی نیز در سایر مسیرهای متابولیکی تأثیر دارند ، به همین دلیل است که از این اثر به عنوان مفهوم مکانیسم های متعدد و مکان های اثر نیز یاد می شود. این شامل اصلاح کانال های یونی است که مسئول انتقال محرک ها هستند. همچنین در مورد تأثیر گیرنده های مختلف ، مانند گیرنده های GABA-A ، گیرنده های 5-HT3 ، گیرنده های NMDA و گیرنده های mACh بحث شده است. در اینجا ، هر گاز بیهوشی به طریقی متفاوت تأثیر متفاوتی در مکانهای مختلف اثر دارد ، به همین دلیل طیف گسترده ای از حالتهای عملکرد و قدرت عمل آشکار می شود.