ضرب | باکتریها

ضرب

باکتری (برخلاف ویروس ها) می تواند به طور مستقل تولید مثل کند. این امر با تقسیم ساده غیرجنسی ، معمولاً با تقسیم عرضی ، جوانه زدن یا جوانه زدن حاصل می شود. سپس دو سلول تازه تشکیل شده هر یک به یک باکتری کامل تبدیل می شوند.

با این حال ، از آنجا که این ضرب غیرجنسی است ، یعنی همیشه دو کلون یکسان با باکتری قبلی ایجاد می شود ، باکتری باید از سازوکارهای دیگری برای دستیابی به انتقال ژن استفاده کند. در اینجا بین سه شکل تفاوت قائل شده است. از یک طرف صرف وجود دارد ، که به خصوص توسط گرم منفی استفاده می شود باکتری (به زیر مراجعه کنید)

این نوع توسط باکتریهایی استفاده می شود که اصطلاحاً "sexpili" دارند. اینها پروتئین ها می تواند برای ایجاد پلی بین دو باکتری مورد استفاده قرار گیرد که از طریق آن می توان DNA را مستقیماً از یک باکتری به باکتری دیگر منتقل کرد. باکتریهای گرم مثبت تمایل به انتقال دارند ، روشی که در آن باکتریها از برخی موارد استفاده می کنند ویروس ها، باکتریوفاژها.

اینها DNA باکتری را گرفته و سپس آن را به باکتری دیگری منتقل می کنند. با این حال ، این تغییر شکل ، که تنها به ندرت یافت می شود ، بر اساس جذب مستقیم DNA برهنه است. باکتری ها را می توان با توجه به جنبه های مختلف طبقه بندی کرد.

1: بر اساس شکل خارجی آنها (مورفولوژی). از یک طرف باکتری های کروی وجود دارد ، کوکوها. اینها می توانند به صورت جداگانه وجود داشته باشند یا به صورت خوشه ای در کنار هم قرار بگیرند.

در بیشتر موارد ، کوکوس ها در تعداد زیادی مانند انگور با هم جمع می شوند (استافیلوکوک) ، مرتب شده در یک ردیف طولانی (استرپتوکوک) یا دو به دو (دیپلوکوک ، به عنوان مثال گونوکوکوک). به ندرت ، کوکی ها نیز یک بار در گروه های چهار نفره (تتراد) یا هشت نفره (سارسین) رخ می دهند. علاوه بر کوک ، میله ها نیز وجود دارد.

این باکتریها کشیده یا استوانه ای یا ناشیانه (کوکوئیدی) هستند و انتهای آنها گرد ، نوک تیز یا مستطیل است. باکتری ها یا مارپیچ های مارپیچ (به عنوان مثال اسپیروکت ها) به لطف بسیاری از سیم پیچ های کاملاً قابل مشاهده در زیر میکروسکوپ قابل شناسایی هستند. سرانجام ، باکتریهای رشته ای مانند استرپتومایست ها وجود دارد.

2: بعلاوه ، باكتریها را می توان با رفتار رنگ آمیزی تشخیص داد. برای این منظور از رنگ آمیزی گرم استفاده می شود. در این روش ابتدا باکتری ها با یک رنگ آبی درمان می شوند ، سپس با یک ماده آماده سازی الکل شسته می شوند.

باکتریهایی که موفق به انجام این کار نمی شوند دارای دیواره سلولی ضخیمی هستند که رنگ آبی در آنها عملاً حل و فصل شده است. به این باکتریهای آبی رنگ ، گرم مثبت گفته می شود. بعد از رنگ آمیزی با الکل ، این بار از رنگ قرمز استفاده می شود.

باکتریهای فاقد دیواره سلولی ، که رنگ آبی قبلاً از آن شسته شده بود ، اکنون قرمز رنگ شده و گرم منفی نامیده می شوند. 3: علاوه بر این ، باکتری های مختلف نیز رفتار متفاوتی نسبت به اکسیژن نشان می دهند. برخی از باکتری ها فقط در صورت داشتن اکسیژن می توانند وجود داشته باشند ، زیرا برای مصرف به آن نیاز دارند.

به این باکتری ها باکتری هوازی یا آبجوهای هوازی گفته می شود. عکس این مورد در مورد باکتری های به اصطلاح بی هوازی یا بی هوازی است که فقط در یک محیط فاقد اکسیژن زنده می مانند. در این بین بی هوازی های اختیاری قرار دارند.

این باکتریهای بی هوازی احتمالی نیازی به اکسیژن ندارند ، اما می توانند آن را تحمل کنند (زیر گروه دیگری وجود دارد ، یعنی باکتریهای میکروآیروفیل ، که غلظت بسیار کمی اکسیژن را در محیط خود ترجیح می دهند). 4: آخرین و نه مهمترین ، انواع مختلف باکتریها را می توان بر اساس موقوفات آنها با بزها طبقه بندی کرد (تاژک). بعضی از باکتریها اصلاً تاژک ندارند ، بعضی فقط یک تاژک دارند (مونوتریش هستند) ، بعضی دیگر دقیقاً دو تاژک در قطب های مخالف (آمفیتریش) دارند ، چندین تاژک دارند اما فقط در یک قطب سلول (لوفوترش) و بعضی دیگر توسط تاژک اشغال می شوند اطراف (پریتریش).

این هاگ ها اشکال ماندگار باکتریایی هستند که می توانند در شرایط نامناسب زندگی برای اطمینان از بقا تشکیل شوند. اسپورها متابولیسم خود را به حداقل می رسانند ، و آنها را قادر می سازد در برابر شرایط شدید مانند گرما یا سرما ، خشکسالی ، تابش ، مواد شیمیایی یا کمبود مواد غذایی مقاومت کنند. به محض اینکه دوباره شرایط خارجی دوباره دوستانه شود ، اسپورها می توانند به فرم باکتریایی "فعال" طبیعی خود تبدیل شوند.