دستگاه استنشاقی آسم چیست؟
استنشاق کننده آسم نوعی داروی درمانی است که می تواند در درمان آسم بسیار مثر باشد. این ماده از یک قوطی کوچک به صورت اسپری (که به آن آئروسل نیز گفته می شود) گرفته می شود. باید به آرامی استنشاق کنید و همزمان دکمه اسپری را فشار دهید. داروهای موجود در اسپری مواد مختلفی هستند که مجاری تنفسی را گشاد می کنند و بنابراین علائم آسم را کاهش می دهند. در صورت امکان ، استفاده و استفاده از اسپری آسم همیشه باید از قبل با پزشک در میان گذاشته شود.
چه زمانی به دستگاه استنشاق آسم نیاز دارید؟
بسته به شدت بیماری آسم ، از داروهای مختلفی برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری و بهبود علائم استفاده می شود. بیشتر این داروها به صورت استنشاق ، یعنی به عنوان استنشاق کننده آسم مصرف می شوند. بسته به طبقه بندی شدت بیماری ، داروهای مختلف نیز ترکیب می شوند. موارد مصرف اسپری آسم باید همیشه با پزشک در میان گذاشته شود ، زیرا مقدار مصرف بسیار مهم است.
ماده فعال سالبوتامول در استنشاق کننده آسم
سالبوتامول متداول ترین دارویی است که به ویژه در ابتدای بیماری آسم نقش مهمی دارد. این اصطلاحاً بتا 2-سمپاتومیمتیک است. این نام به حالت خاص عمل اشاره دارد سالبوتامول: به گیرنده های بتا 2 در بدن متصل می شود ، که عمدتا در ریه ها در مجاری هوایی قرار دارند.
آنجا، سالبوتامول، با اتصال به گیرنده ها ، منجر به گسترش مجاری تنفسی و در نتیجه کاهش ناراحتی تنفسی می شود. علاوه بر این ، گیرنده های بتا در 2 واقع شده اند عروق، جایی که اتصال نیز باعث انبساط می شود. همچنین در رحم، جایی که - به دلیل اتصال - انقباضات مادر زایمان می تواند مهار شود.
علاوه بر این ، سمپاتومیمتیکهای بتا 2 از انتشار آن جلوگیری می کنند هیستامین، ماده ای که از واکنش های آلرژیک در ریه ها سالبوتامول در گروه سمپاتومیمتیک های بتا 2 کوتاه مدت قرار دارد. این اثر تنها پس از چند ثانیه اتفاق می افتد ، اما فقط بین 4 تا 8 ساعت ادامه دارد. همچنین می توان از فنوترول یا تربوتالین استفاده کرد. از سالبوتامول به عنوان یک داروی کوتاه اثر ، به طور عمده در ابتدای بیماری آسم در حملات گاه به گاه تنگی نفس استفاده می شود.
استنشاقی آسم با کورتیزون
با پیشرفت بیماری آسم ، در برخی موارد درمانی که فقط برای تشنج استفاده می شود دیگر کافی نیست و نیاز به درمان دائمی ، یعنی استفاده روزانه از دارو است. برای این منظور ، اسپری های آسم حاوی کورتیزون بسته به شدت بیماری در سطوح مختلف مورد استفاده و دوز قرار می گیرند. از یک سطح درمانی خاص به بعد ، اینها همچنین می توانند به عنوان جایگزین سمپاتومیمتیکهای بتا2 که در بالا به صورت سریع عمل شده است ، توصیف شوند.
نمایندگان شناخته شده برای این مورد بودسونید و بکلومتازون هستند. اینها آماده سازی هایی هستند که دارای اثر گلوکوکورتیکوئیدی هستند ، یعنی مشابه آنها عمل می کنند کورتیزون. اثر مطلوب در آسم در سرکوب این بیماری نهفته است سیستم ایمنی بدن، به موجب آن باید در درجه اول به صورت موضعی در ریه ها حاصل شود. استفاده از کورتیزون-مصرف اسپری های آسم ، واکنش التهابی در ریه ها را متوقف می کند و از انتشار برخی مواد که منجر به افزایش تجمع مخاط و تحریک مجاری تنفسی می شود ، جلوگیری می کند. استفاده از اسپری های آسم حاوی کورتیزون باید به دلیل احتمال وجود همیشه با پزشک روشن شود عوارض جانبی کورتیزون.
