هیپوکامپ

تعریف

نام هیپوکامپ از لاتین آمده و به معنی اسب دریایی ترجمه شده است. هیپوکامپ به عنوان یکی از مهمترین ساختارهای انسان مغز این نام را با اشاره به شکل اسب دریایی خود دارد. بخشی از تلنسفالون است و در هر نیمه یک بار یافت می شود مغز.

تشریح

نام هیپوکامپ از لاتین آمده و به معنی اسب دریایی ترجمه شده است. هیپوکامپ به عنوان یکی از مهمترین ساختارهای انسان مغز این نام را با اشاره به شکل اسب دریایی خود دارد. بخشی از تلنسفالون است و یک بار در هر نیمه مغز یافت می شود.

تلنسفالون که مغز انتهایی نیز نامیده می شود ، بزرگترین بخش از پنج بخش مغزی است. به عنوان بخشی از مرکز سیستم عصبی، مغز انسان معمولاً به بخشهای زیر تقسیم می شود: مغز انتهایی ، دیانسفالون ، مغز میانی / مزانسفالون ، مغز مغز/ metencephalon و afterbrain / myeloncephalon. مغز انتهایی دوباره به حدود پنج لوب مختلف تقسیم می شود.

در لوب های گیجگاهی (لوب های گیجگاهی) هر دو نیمکره ، هیپوکامپ در پایین بطن های جانبی پر از مایع قرار دارد. اگر کسی یک برش افقی را در سطح چشم تصور کند ، به عنوان یک ساختار پیچ خورده در سطح برش پایین ظاهر می شود. هیپوکامپ نیز بیشتر تقسیم می شود: Gyrus dentatus ، cornu ammonis / ammonshorn و subiculum با هم Formatio hippocampi را تشکیل می دهند ، یک واحد عملکردی.

هیپوکامپ نیز مانند قشر مغز از لایه بندی سلولهای عصبی تشکیل شده است. اطلاعات اندام های حسی به شکنج دندانه دار می رسد ، در هیپوکامپ انتخاب می شود ، از طریق زیر ذره منتقل می شود و تقسیم می شود. علاوه بر این ، هیپوکامپ سیگنال ها را از و به مناطق دیگر مغز دریافت و منتقل می کند. لوب فرونتال = قرمز (لوب فرونتال ، لوب فرونتال) لوب آهیانه = آبی (لوب جداری ، لوب جداری) لوب پسین = سبز (لوب پس سری ، لوب پس سری) لوب گیجگاهی = زرد (لوب گیجگاهی ، لوب گیجگاهی)

عملکرد هیپوکامپ

هیپوکامپ نشان دهنده رابط عملکردی بین انسان کوتاه مدت و بلند مدت است حافظه. آگاهی به طور مداوم با کمک اندام های حسی ، مقدار زیادی از اطلاعات را از محیط دریافت می کند. این اطلاعات به مرکز منتقل می شود سیستم عصبی، جایی که از قشر مغز از طریق قشر انتورینال به هیپوکامپ می رسد.

پس از پردازش محتویات ، آنها به هیپوکامپ دیگر و سایر ساختارهای موجود در آن می رسند سیستم لیمبیک، که رفتار عاطفی و اجباری به آن نسبت داده می شود. برداشت ها و اطلاعات جمع آوری شده در هیپوکامپ ذخیره نمی شوند ، اما ابتدا انتخاب می شوند و با برداشت هایی که قبلاً تجربه کرده اند مقایسه می شوند. به این ترتیب ، هیپوکامپ به عنوان یک "واسطه" هماهنگ بین اطلاعات جدید و آنچه از قبل شناخته شده است عمل می کند.

انسان را شکل می دهد حافظه با انتقال محتوا از حافظه کوتاه مدت به بلند مدت. در صورت وجود واریانس ، اطلاعات موجود مقایسه و اصلاح می شوند. اگر مسئله برداشت های مکرر یا مشابه آن باشد ، این موارد به طور فزاینده ای در کشور تحکیم می شوند حافظه.

ارتباط آنها افزایش می یابد. اما نه تنها اطلاعات واقعی در هیپوکامپ پردازش می شوند ، بلکه اطلاعات عاطفی نیز پردازش می شوند. احساس عاطفی همراه با ساختارهای دیگر تشدید می شود سیستم لیمبیک. ساختار هیپوکامپ در معرض تغییرات پلاستیکی است. اتصالات جدید بین سلولهای عصبی جداگانه می تواند انتقال سریعتر اطلاعات را به حافظه طولانی مدت تضمین کند.